Ohabolana 9
1 Ny fahendrena efa nanao ny tranony; Efa nipaika ny andriny fito izy;
[Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
2 Efa namono ny bibiny sy nangaroharo ny divainy izy Ary efa namelatra ny latabany koa;
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
3 Ary efa naniraka ny ankizivaviny izy; Miantso eny an-tampon’ ny fitoerana avo any an-tanàna izy ka manao hoe:
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
4 Izay kely saina, dia aoka izy hankatỳ; Ary amin’ izany tsy ampy saina dia hoy izy:
Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
5 Avia, hano ny mofoko, Ary sotroy ny divay voaharoharoko.
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
6 Ilaozy ny kely saina, dia ho velona ianao, Ary mizora amin’ ny lalan’ ny fahalalana.
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.]
7 Izay mananatra ny mpaniratsira dia afa-baraka; Ary izay mananatra ny ratsy fanahy dia hahazo tsiny.
[Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
8 Aza mananatra ny mpaniratsira ianao, fandrao halany; Ny hendry no anaro, dia ho tiany ianao.
Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
9 Toroy ny hendry, dia hihahendry izy; Ampianaro ny marina, dia hitombo saina izy.
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
10 Ny fahatahorana an’ i Jehovah no fiandoham-pahendrena; Ary ny fahafantarana ny Iray Masìna no fahazavan-tsaina.
Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
11 Fa izaho no hampitomboana ny andronao Sy hanamaroana ny taona hiainanao.
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
12 Raha hendry ianao, dia hendry ho an’ ny tenanao ihany; Fa raha maniratsira kosa ianao, dia ianao ihany no hiharan’ izany.
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.]
13 Ny fahadalana dia toy ny vehivavy vavàna; Kely saina izy ka tsy mahalala na inona na inona.
[Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
14 Fa mipetraka eo am-baravaran’ ny tranony izy, Ary amin’ ny seza eny amin’ ny fitoerana avo eo an-tanàna,
sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
15 Mba hiantso ny mpandalo Izay mizotra amin’ ny alehany, ka manao hoe:
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
16 Aoka hivily atỳ izay kely saina; Ary amin’ izay tsy ampy saina dia hoy izy:
Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
17 Mamy ny rano angalarina, Ary fy ny mofo hanina amin’ ny fiafenana,
Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
