Ohabolana 9
1 Ny fahendrena efa nanao ny tranony; Efa nipaika ny andriny fito izy;
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 Efa namono ny bibiny sy nangaroharo ny divainy izy Ary efa namelatra ny latabany koa;
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 Ary efa naniraka ny ankizivaviny izy; Miantso eny an-tampon’ ny fitoerana avo any an-tanàna izy ka manao hoe:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 Izay kely saina, dia aoka izy hankatỳ; Ary amin’ izany tsy ampy saina dia hoy izy:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 Avia, hano ny mofoko, Ary sotroy ny divay voaharoharoko.
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 Ilaozy ny kely saina, dia ho velona ianao, Ary mizora amin’ ny lalan’ ny fahalalana.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 Izay mananatra ny mpaniratsira dia afa-baraka; Ary izay mananatra ny ratsy fanahy dia hahazo tsiny.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 Aza mananatra ny mpaniratsira ianao, fandrao halany; Ny hendry no anaro, dia ho tiany ianao.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 Toroy ny hendry, dia hihahendry izy; Ampianaro ny marina, dia hitombo saina izy.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 Ny fahatahorana an’ i Jehovah no fiandoham-pahendrena; Ary ny fahafantarana ny Iray Masìna no fahazavan-tsaina.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 Fa izaho no hampitomboana ny andronao Sy hanamaroana ny taona hiainanao.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Raha hendry ianao, dia hendry ho an’ ny tenanao ihany; Fa raha maniratsira kosa ianao, dia ianao ihany no hiharan’ izany.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 Ny fahadalana dia toy ny vehivavy vavàna; Kely saina izy ka tsy mahalala na inona na inona.
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 Fa mipetraka eo am-baravaran’ ny tranony izy, Ary amin’ ny seza eny amin’ ny fitoerana avo eo an-tanàna,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 Mba hiantso ny mpandalo Izay mizotra amin’ ny alehany, ka manao hoe:
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 Aoka hivily atỳ izay kely saina; Ary amin’ izay tsy ampy saina dia hoy izy:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 Mamy ny rano angalarina, Ary fy ny mofo hanina amin’ ny fiafenana,
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
