< Ohabolana 8 >
1 Tsy miantso va ny fahendrena, Ary tsy manandra-peo va ny fahalalana?
Mon ikke Visdommen kalder, løfter Indsigten ikke sin røst?
2 Eo an-tampon’ ny fitoerana avo amoron-dalana Sy eo an-tsampanan-dalana no ijoroany.
Oppe på Høje ved Vejen, ved Korsveje træder den frem;
3 Eo anilan’ ny vavahady, amin’ ny fidirana ho ao an-tanàna, Sy eo anaty vavahady no iantsoany maty hoe:
ved Porte, ved Byens Udgang, ved Dørenes Indgang råber den:
4 Hianareo no antsoiko, ry olona; Ary ny feoko ho amin’ ny zanak’ olombelona.
Jeg kalder på eder, I Mænd, løfter min Røst til Menneskens Børn.
5 Fantaro ny fahendrena, ry kely saina; Ary fantaro ny fahalalana, ry adala.
I tankeløse, vind jer dog Klogskab, I Tåber, så få dog Forstand!
6 Henoy, fa hilaza zava-tsoa aho; Ary ny hilaza ny mahitsy no isokafan’ ny molotro.
Hør, thi jeg fører ædel Tale, åbner mine Læber med retvise Ord;
7 Fa ny marina ihany no holazain’ ny vavako; Ary ny ratsy dia fahavetavetana, raha amin’ ny molotro.
ja, Sandhed taler min Gane, gudløse Læber er mig en Gru.
8 Marina ny teny rehetra aloaky ny vavako; Tsy misy fiolakolahana na fitaka ao aminy.
Rette er alle Ord af min Mund, intet er falskt eller vrangt;
9 Miharihary avokoa izy, raha amin’ ny mazava saina, Ary mahitsy, raha amin’ ny efa nahazo fahalalana.
de er alle ligetil for den kloge, retvise for dem der vandt Indsigt
10 Aza ny volafotsy no raisina, fa ny anatro, Ary aleo ny fahalalana toy izay ny volamena voafantina.
Tag ved Lære, tag ikke mod Sølv, tag mod Kundskab fremfor udsøgt Guld;
11 Fa ny fahendrena dia tsara noho ny voahangy; Ary ny zavatra irina rehetra tsy azo ampitahaina aminy.
thi Visdom er bedre end Perler, ingen Skatte opvejer den
12 Izaho fahendrena dia miara-monina amin-tsaina, Ary hitan’ ny fahalalako ny fisainana mazava.
Jeg, Visdom, er Klogskabs Nabo og råder over Kundskab og Kløgt.
13 Ny fankahalana ny ratsy no fahatahorana an’ i Jehovah. Ny fiavonavonana sy ny fireharehana sy ny lalana ratsy Ary ny vava fandainga dia samy halako avokoa.
HERRENs Frygt er Had til det onde. Jeg hader Hovmod og Stolthed, den onde Vej og den falske Mund.
14 Ahy ny fisainana sy ny fanambinana; Izaho no fahalalana, izaho no manan-kery;
Jeg ejer Råd og Visdom, jeg har Forstand, jeg har Styrke.
15 Izaho no anjakan’ ny mpanjaka Sy andidian’ ny mpanapaka araka ny rariny;
Ved mig kan Konger styre og Styresmænd give retfærdige Love;
16 Izaho no anapahan’ ny andriandahy sy ny lehibe, Dia ny mpitsara rehetra amin’ ny tany.
ved mig kan Fyrster råde og Stormænd dømme Jorden.
17 Tiako izay tia ahy; Ary izay fatra-pitady ahy dia hahita ahy.
Jeg elsker dem, der elsker mig, og de, der søger mig, finder mig.
18 Ato amiko ny harena sy ny voninahitra, Eny, ny harena mateza sy ny fahamarinana.
Hos mig er der Rigdom og Ære, ældgammelt Gods og Retfærd.
19 Ny vokatro dia tsara noho ny volamena, eny, noho ny tena volamena aza, Ary ny fitomboan’ ny hareko mihoatra noho ny volafotsy voafantina.
Min Frugt er bedre end Guld og Malme, min Afgrøde bedre end kosteligt Sølv.
20 Amin’ ny alehan’ ny fahamarinana no izorako, Dia ao amin’ ny lalan’ ny fitsarana marina,
Jeg vandrer på Retfærds Vej. midt hen ad Rettens Stier
21 Mba hampandovako harena izay tia ahy, Sy hamenoako ny firaketany.
for at tildele dem, der elsker mig, Gods og fylde deres Forrådshuse.
22 Jehovah nahary ahy ho fiandohan’ ny alehany, Ho voalohany amin’ ny asany hatramin’ ny taloha.
Mig skabte HERREN først blandt sine Værker, i Urtid, førend han skabte andet;
23 Izaho notendreny hatramin’ ny fahagola, Eny, hatramin’ ny voalohany indrindra, dia fony tsy mbola ary ny tany.
jeg blev frembragt i Evigheden, i Begyndelsen, i Jordens tidligste Tider;
24 Fony tsy mbola ary ny lalina, no efa teraka aho, Fony tsy mbola ary ny loharano miboiboika be,
jeg fødtes, før Verdensdybet var til, før Kilderne, Vandenes Væld, var til;
25 Fony tsy mbola naorina ny tendrombohitra, Fony tsy mbola nisy havoana, no efa teraka aho,
førend Bjergene sænkedes, før Højene fødtes jeg,
26 Fony tsy mbola natao ny tany, na ny saha, Na ny voalohan’ ny vovo-tany ambonin’ izao rehetra izao.
førend han skabte Jord og Marker, det første af Jordsmonnets Støv.
27 Raha namorona ny lanitra Izy, dia tany aho, Raha namaritra ny hababakaka tambonin’ ny lalina Izy,
Da han grundfæsted Himlen, var jeg hos ham, da han satte Hvælv over Verdensdybet.
28 Raha nampitoetra ny rahona eny ambony Izy, Raha niboiboika fatratra ny loharanon’ ny lalina,
Da han fæstede Skyerne oventil og gav Verdensdybets Kilder deres faste Sted,
29 Raha nanisy faritra ho an’ ny ranomasina Izy, Mba tsy hahazoan’ ny rano mihoatra ny fetrany, Ary nandidy ny amin’ ny fanorenan’ ny tany,
da han satte Havet en Grænse, at Vandene ej skulde bryde hans Lov, da han lagde Jordens Grundvold,
30 Dia mpità-marika teo anilany aho Sady ravoravo isan’ andro isan’ andro Ka nilalao mandrakariva teo anatrehany;
da var jeg Fosterbarn hos ham, hans Glæde Dag efter Dag; for hans Åsyn leged jeg altid,
31 Eny, nahafaly ahy ny tany nataony honenana, Ary naharavoravo ahy ny zanak’ olombelona.
leged på hans vide Jord og havde min Glæde af Menneskens Børn.
32 Koa mihainoa ahy ianareo, anaka; Fa sambatra izay manaraka ny diako;
Og nu, I Sønner, hør mig! Vel den, der vogter på mine Veje!
33 Minoa anatra, ka hendre, Fa aza mandà.
Hør på Tugt og bliv vise, lad ikke hånt derom!
34 Sambatra izay olona mihaino ahy Ka miari-tory mandrakariva eo am-bavahadiko, Ary miandry eo amin’ ny tolam-baravarako.
Lykkelig den, der hører på mig, så han daglig våger ved mine Døre og vogter på mine Dørstolper.
35 Fa izay mahita ahy dia mahita fiainana Sady mahazo sitraka amin’ i Jehovah;
Thi den, der ftnder mig; finder Liv og opnår Yndest hos HERREN;
36 Fa izay diso ahy kosa mampidi-doza amin’ ny fanahiny; Ary izay rehetra mankahala ahy tia fahafatesana.
men den, som mister mig, skader sig selv; enhver, som hader mig, elsker Døden.