Ohabolana 7
1 Anaka, tandremo ny teniko, Ary raketo ao aminao ny didiko.
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Tandremo ny didiko, dia ho velona ianao; Ary tandremo toy ny anakandriamasonao ny lalàko.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Afehezo eo amin’ ny rantsan-tananao izy, Soraty ao amin’ ny fonao tahaka ny amin’ ny vato fisaka izy.
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Ny fahendrena dia ilazao hoe: Anabaviko ianao; Ary ny fahafantarana dia antsoy hoe: Sakaiza mahazatra ianao;
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 Mba hiarovana anao amin’ ny vehivavy jejo, Dia amin’ ny vahiny janga izay manao teny mandrobo.
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 Fa teo amin’ ny varavarankelin’ ny tranoko, Dia teo amin’ ny makarakara, no nitsirihako,
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 Ka nahita anankiray tamin’ ny kely saina aho, Eny, nandinika ny tovolahy aho ka nahita zazalahy anankiray tsy ampy saina,
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 Izay nandeha tamin’ ny lalana akaikin’ ny zoron-tranon’ ny vehivavy janga Sy nizotra nankany an-tranony,
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 Nony takariva ilay somambisamby iny Sy tamin’ ny alina efa maizina dia maizina.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 Dia, indro, nisy vehivavy nitsena azy Sady manao fitafin’ ny janga no mifetsy am-po,
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 Sady vavàna no maditra, Tsy mahajanona ao an-tranony ny tongony;
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 Fa vetivety mby eny an-dalam-be izy, ary vetivety mby eny an-tsena, Ary mamitsaka eny an-joron-trano rehetra eny izy.
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 Ka dia nisavika ilay tovolahy izy ka nanoroka azy Sady nisolantsolana taminy ka nilaza hoe:
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 Efa nivoady hanatitra fanati-pihavanana aho; Ary androany no nanefako ny voadiko.
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 Koa dia nivoaka hitsena anao aho, Mba hitady fatratra ny tarehinao, ka dia nahita anao tokoa.
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Ny fandriako efa nasiako firakotra tsara, Dia lambam-pandriana misoratsoratra voafoly hatrany Egypta.
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 Efa norarahako zava-manitra ny fandriako, Dia miora sy hazomanitra ary havozo manitra.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Andeha, aoka isika hivoky fitia ambara-pahamarain’ ny andro, Aoka ho feno fahafinaretana amin’ ny fitiavana isika.
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Fa tsy ao an-trano ny lehilahy, Fa lasa nivahiny lavitra izy;
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 Ny kitampom-bola dia nentiny any an-tànany, Ka tsy mbola hody izy mandra-pahafenon’ ny volana.
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Tamin’ ny teny maro no nampanekeny azy, Tamin’ ny fandroboan’ ny molony no nitaomany azy,
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 Ka dia nandeha nanaraka azy niaraka tamin’ izay ilay zatovo, Tahaka ny omby entina hovonoina, Ary tahaka ny adala hogadrana,
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 Ambara-piboroaky ny lefom-pohy amin’ ny atiny, Ary tahaka ny vorona mipaoka ny fandrika, Fa tsy fantany hahafaty ny ainy izany.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Koa mihainoa ahy ianareo, anaka, Ary tandremo ny teny aloaky ny vavako.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Aoka tsy hivily ho any amin’ ny lalany ny fonareo, Ary aza mania ho amin’ ny alehany.
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 Fa betsaka no naripany ka maty; Ary maro be no efa matiny.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
