< Ohabolana 31 >
1 Ny tenin’ i Lemoela mpanjaka, dia ny teny mavesa-danja izay nananaran-dreniny azy.
Verba Lamuelis regis. Visio qua erudivit eum mater sua.
2 Ahoana, anaka? Ary ahoana, ry zanako naterako? Ary ahoana, ry zanaky ny voadiko?
Quid, dilecte mi? quid, dilecte uteri mei? quid, dilecte votorum meorum?
3 Aza omena ny vehivavy ny herinao, Na ny fombam-piainanao ho an’ izay manimba mpanjaka.
Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges.
4 Tsy mety amin’ ny mpanjaka, ry Lemoela, Eny; tsy mety amin’ ny mpanjaka ny misotro divay, Na amin’ ny mpanapaka ny ho fatra-paniry toaka;
Noli regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum, quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas;
5 Fandrao, raha misotro izy, dia manadino ny lalàna Ka mamily ny fitsarana ny zanaky ny fahoriana.
et ne forte bibant, et obliviscantur judiciorum, et mutent causam filiorum pauperis.
6 Omeo toaka izay efa ho faty, Eny, divay ho an’ izay malahelo azon’ ny fangidiam-panahy;
Date siceram mœrentibus, et vinum his qui amaro sunt animo.
7 Aoka hisotro izy mba hanadinoany ny alahelony, Ary tsy hahatsiarovany ny fahoriany intsony.
Bibant, et obliviscantur egestatis suæ, et doloris sui non recordentur amplius.
8 Sokafy ny vavanao hisolo ny moana, Hahazoan’ ny kamboty ny rariny;
Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt.
9 Sokafy ny vavanao, ka tsarao marina, Ary omeo rariny ny ory sy ny malahelo.
Aperi os tuum, decerne quod justum est, et judica inopem et pauperem.
10 Iza no mahita vehivavy tsara? Fa ny tombany dia mihoatra lavitra noho ny voahangy.
Mulierem fortem quis inveniet? procul et de ultimis finibus pretium ejus.
11 Matoky azy ny fon’ ny lahy, Ary tsy mitsahatra ny fanambinana azy.
Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit.
12 Soa no ataon-dravehivavy aminy, fa tsy ratsy, Amin’ ny andro rehetra iainany.
Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitæ suæ.
13 Mizaha volon’ ondry sy rongony izy Ary mazoto miasa amin’ ny tànany.
Quæsivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum.
14 Toy ny sambon’ ny mpandranto izy, Ka avy any amin’ ny lavitra no itondrany ny haniny.
Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum.
15 Mifoha izy, raha mbola alina, Ka manome hanina ho an’ ny ankohonany Sy anjara ho an’ ny ankizivaviny.
Et de nocte surrexit, deditque prædam domesticis suis, et cibaria ancillis suis.
16 Mihevitra saha izy ka mahazo azy; Ny vokatry ny tànany no anaovany tanim-boaloboka.
Consideravit agrum, et emit eum; de fructu manuum suarum plantavit vineam.
17 Misikìna hery izy, Ary hatanjahiny ny sandriny.
Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum.
18 Hitany fa tsara ny tombom-barony, Ary tsy maty jiro mandritra ny alina izy.
Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio ejus; non extinguetur in nocte lucerna ejus.
19 Mandray ny fihazonam-bohavoha izy, Ary ny tànany mihazona ny ampela.
Manum suam misit ad fortia, et digiti ejus apprehenderunt fusum.
20 Manatsotra ny tànany amin’ ny ory izy, Eny, mamelatra ny tànany amin’ ny mahantra.
Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem.
21 Tsy manahy ny oram-panala ho amin’ ny ankohonany izy, Fa ny ankohonany rehetra samy voatafy volon’ ondry mena avokoa.
Non timebit domui suæ a frigoribus nivis; omnes enim domestici ejus vestiti sunt duplicibus.
22 Manao firakotra ho azy izy; Ny fitafiany dia rongony fotsy madinika sy lamba volomparasy.
Stragulatam vestem fecit sibi; byssus et purpura indumentum ejus.
23 Ny lahy dia hajaina eo am-bavahady, Raha miara-mipetraka eo amin’ ny loholona.
Nobilis in portis vir ejus, quando sederit cum senatoribus terræ.
24 Manao akanjo hariry madinika ravehivavy ka mivarotra izany, Ary fehin-kibo no amidiny amin’ ny mpandranto.
Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananæo.
25 Hery sy voninahitra no fitafiany, Ary ny andro ho avy dia ihomehezany.
Fortitudo et decor indumentum ejus, et ridebit in die novissimo.
26 Manokatra ny vavany amin’ ny fahendrena izy; Ary ny lalàn’ ny famindram-po no eo amin’ ny lelany.
Os suum aperuit sapientiæ, et lex clementiæ in lingua ejus.
27 Mitandrina tsara ny ataon’ ny ankohonany izy Ary tsy homana ny mofon’ ny fahalainana.
Consideravit semitas domus suæ, et panem otiosa non comedit.
28 Ny zanany mitsangana ka midera azy hoe sambatra; Ny lahy koa mitsangana ka midera azy hoe:
Surrexerunt filii ejus, et beatissimam prædicaverunt; vir ejus, et laudavit eam.
29 Maro no zazavavy nanao soa, Fa ianao manoatra noho izy rehetra.
Multæ filiæ congregaverunt divitias; tu supergressa es universas.
30 Fitaka ny fahatsaram-bika, ary zava-poana ny fahatsaran-tarehy; Fa ny vehivavy matahotra an’ i Jehovah ihany no hoderaina.
Fallax gratia, et vana est pulchritudo: mulier timens Dominum, ipsa laudabitur.
31 Omeo azy ny avy amin’ ny vokatry ny tànany; Ary aoka ny asany hidera azy eo am-bavahady.
Date ei de fructu manuum suarum, et laudent eam in portis opera ejus.