Ohabolana 2
1 Anaka, raha raisinao ny teniko, Ary raketinao ao am-ponao ny didiko,
Sine moj, ako primiš rijeèi moje, i zapovijesti moje sahraniš kod sebe,
2 Ka atongilanao amin’ ny fahendrena ny sofinao, Ary ampitandremanao fahalalana ny fonao;
Da pazi uho tvoje na mudrost, i prigneš srce svoje k razumu,
3 Eny, raha miantso ny fahalalana ianao Ary manandratra ny feonao hahazo saina,
Ako prizoveš mudrost, i k razumu podigneš glas svoj,
4 Raha mitady azy toy ny fitady volafotsy ianao Ary mikatsaka azy toy ny fikatsaka harena afenina:
Ako ga ustražiš kao srebro, i kao sakriveno blago ako dobro ustražiš;
5 Dia ho fantatrao marina ny fahatahorana an’ i Jehovah, Ary ho hitanao ny fahalalana an’ Andriamanitra.
Tada æeš razumjeti strah Gospodnji, i poznanje Božije naæi æeš.
6 Fa Jehovah no manome fahendrena; Avy amin’ ny vavany no ihavian’ ny fahalalana sy ny fahazavan-tsaina.
Jer Gospod daje mudrost, iz njegovijeh usta dolazi znanje i razum.
7 Izy mitahiry fanambinanaho an’ ny mahitsy Sady ampingan’ izay mandeha tsy misy tsiny;
Èuva pravima što doista jest, štit je onima koji hode u bezazlenosti,
8 Ka dia mitandrina ny lalan’ ny fahamarinana Izy Ary miambina ny lalan’ ny olony masìna.
Da bi se držali staza pravijeh, a on èuva put svetaca svojih.
9 Ary amin’ izay dia ho fantatrao ny fahamarinana sy ny rariny Ary ny hitsiny, dia ny lalana tsara rehetra.
Tada æeš razumjeti pravdu i sud i što je pravo, i svaki dobri put.
10 Raha latsaka ao am-ponao ny fahendrena, Ary mamin’ ny fanahinao ny fahalalana,
Kad doðe mudrost u srce tvoje, i znanje omili duši tvojoj,
11 Dia hiaro anao ny fisainana mazava, Ary hiambina anao ny fahalalana,
Pomnjivost æe paziti na te, razum æe te èuvati,
12 Ka hamonjy anao amin’ ny lalan-dratsy Sy amin’ ny lehilahy izay miteny fitaka,
Izbavljajuæi te od zla puta, od ljudi koji govore opake stvari,
13 Izay mahafoy ny lalan’ ny fahamarinana Mba hizorany amin’ ny lalan’ ny fahamaizinana,
Koji ostavljaju prave pute da idu putovima mraènijem,
14 Dia izay faly hanao ratsy Sy finaritra amin’ ny fitaky ny ratsy,
Koji se raduju zlo èineæi, i igraju u zlijem opaèinama;
15 Dia izay melo-dalana Sy maniasia amin’ ny alehany;
Kojih su putovi krivi, i sami su opaki na stazama svojim;
16 Ary hamonjy anao amin’ ny vehivavy jejo koa izany, Dia amin’ ny vahiny janga izay mandrobo amin’ ny teniny,
Izbavljajuæi te od žene tuðe, od tuðinke, koja laska svojim rijeèima,
17 Izay mahafoy ny vadin’ ny fahatanorany Sy manadino ny fanekeny teo amin’ Andriamaniny.
Koja ostavlja voða mladosti svoje, i zaboravlja zavjet Boga svojega.
18 Fa ny tranony milentika ho amin’ ny fahafatesana, Ary ny alehany mankany amin’ ny maty.
Jer k smrti vodi dom njezin, i k mrtvima staze njezine.
19 Tsy misy afa-miverina izay mankany aminy, Na mihazo amin’ ny lalan’ aina,
Ko god uðe k njoj ne vraæa se, niti izlazi na put životni.
20 Handehananao amin’ ny lalan’ ny tsara fanahy Sy hitandremanao ny alehan’ ny marina.
Zato hodi putem dobrijeh, i drži se staza pravednièkih.
21 Fa ny olona mahitsy no honina amin’ ny tany, Ary ny tsy manan-tsiny ihany no ho sisa mitoetra ao;
Jer æe pravednici nastavati na zemlji, i bezazleni æe ostati na njoj.
22 Fa ny ratsy fanahy kosa hofongorana amin’ ny tany, Ary ny mpivadika hongotana.
A bezbožni æe se istrijebiti sa zemlje, i bezakonici æe se išèupati iz nje.
