Ohabolana 2

1 Anaka, raha raisinao ny teniko, Ary raketinao ao am-ponao ny didiko,

Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te,

2 Ka atongilanao amin’ ny fahendrena ny sofinao, Ary ampitandremanao fahalalana ny fonao;

ut audiat sapientiam auris tua: inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.

3 Eny, raha miantso ny fahalalana ianao Ary manandratra ny feonao hahazo saina,

Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiæ:

4 Raha mitady azy toy ny fitady volafotsy ianao Ary mikatsaka azy toy ny fikatsaka harena afenina:

si quæsieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam:

5 Dia ho fantatrao marina ny fahatahorana an’ i Jehovah, Ary ho hitanao ny fahalalana an’ Andriamanitra.

tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies:

6 Fa Jehovah no manome fahendrena; Avy amin’ ny vavany no ihavian’ ny fahalalana sy ny fahazavan-tsaina.

quia Dominus dat sapientiam: et ex ore eius prudentia, et scientia.

7 Izy mitahiry fanambinanaho an’ ny mahitsy Sady ampingan’ izay mandeha tsy misy tsiny;

Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,

8 Ka dia mitandrina ny lalan’ ny fahamarinana Izy Ary miambina ny lalan’ ny olony masìna.

servans semitas iustitiæ, et vias sanctorum custodiens.

9 Ary amin’ izay dia ho fantatrao ny fahamarinana sy ny rariny Ary ny hitsiny, dia ny lalana tsara rehetra.

Tunc intelliges iustitiam, et iudicium, et æquitatem, et omnem semitam bonam.

10 Raha latsaka ao am-ponao ny fahendrena, Ary mamin’ ny fanahinao ny fahalalana,

Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animæ tuæ placuerit:

11 Dia hiaro anao ny fisainana mazava, Ary hiambina anao ny fahalalana,

consilium custodiet te, et prudentia servabit te,

12 Ka hamonjy anao amin’ ny lalan-dratsy Sy amin’ ny lehilahy izay miteny fitaka,

ut eruaris a via mala, et ab homine, qui perversa loquitur:

13 Izay mahafoy ny lalan’ ny fahamarinana Mba hizorany amin’ ny lalan’ ny fahamaizinana,

qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas:

14 Dia izay faly hanao ratsy Sy finaritra amin’ ny fitaky ny ratsy,

qui lætantur cum malefecerint, et exultant in rebus pessimis:

15 Dia izay melo-dalana Sy maniasia amin’ ny alehany;

quorum viæ perversæ sunt, et infames gressus eorum.

16 Ary hamonjy anao amin’ ny vehivavy jejo koa izany, Dia amin’ ny vahiny janga izay mandrobo amin’ ny teniny,

Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea, quæ mollit sermones suos,

17 Izay mahafoy ny vadin’ ny fahatanorany Sy manadino ny fanekeny teo amin’ Andriamaniny.

et relinquit ducem pubertatis suæ,

18 Fa ny tranony milentika ho amin’ ny fahafatesana, Ary ny alehany mankany amin’ ny maty.

et pacti Dei sui oblita est. inclinata est enim ad mortem domus eius, et ad inferos semitæ ipsius. (questioned)

19 Tsy misy afa-miverina izay mankany aminy, Na mihazo amin’ ny lalan’ aina,

omnes, qui ingrediuntur ad eam, non revertentur, nec apprehendent semitas vitæ.

20 Handehananao amin’ ny lalan’ ny tsara fanahy Sy hitandremanao ny alehan’ ny marina.

Ut ambules in via bona: et calles iustorum custodias.

21 Fa ny olona mahitsy no honina amin’ ny tany, Ary ny tsy manan-tsiny ihany no ho sisa mitoetra ao;

Qui enim recti sunt, habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea.

22 Fa ny ratsy fanahy kosa hofongorana amin’ ny tany, Ary ny mpivadika hongotana.

Impii vero de terra perdentur: et qui inique agunt, auferentur ex ea.