Ohabolana 19
1 Tsara ny malahelo mandeha tsy misy tsiny Noho izay mandainga amin’ ny molony sady adala.
Melior est pauper, qui ambulat in simplicitate sua, quam dives torquens labia sua, et insipiens.
2 Tsy tsara raha tsy manam-pahalalana ny fanahy; Ary izay miezaka mosalahy dia ho diso lalana.
Ubi non est scientia animae, non est bonum: et qui festinus est pedibus, offendet.
3 Ny fahadalan’ ny olona no mahasimba ny alehany, Ka amin’ i Jehovah no sosotra ny fony.
Stultitia hominis supplantat gressus eius: et contra Deum fervet animo suo.
4 Ny harena mahamaro sakaiza; Fa ny malahelo afoin’ ny sakaizany.
Divitiae addunt amicos plurimos: a paupere autem et hi, quos habuit, separantur.
5 Ny vavolombelona mandainga tsy ho afa-tsiny, Ary izay mamoaka lainga tsy ho afa-miala.
Testis falsus non erit impunitus: et qui mendacia loquitur, non effugiet.
6 Maro no mandambolambo andriana; Ary ny olona rehetra samy misakaiza amin’ izay mpanome zavatra.
Multi colunt personam potentis, et amici sunt dona tribuentis.
7 Ny malahelo dia halan’ ny rahalahiny rehetra, Koa mainka fa ny sakaizany tsy hanalavitra azy va? Manandrandra amin’ ny teny tsy misy izy.
Fratres hominis pauperis oderunt eum: insuper et amici procul recesserunt ab eo. Qui tantum verba sectatur, nihil habebit:
8 Izay mihary fahendrena no tia ny tenany, Ary izay mitandrina fahalalana hahita soa.
qui autem possessor est mentis, diligit animam suam, et custos prudentiae inveniet bona.
9 Ny vavolombelona mandainga tsy maintsy hampijalina, Ary ny miteny lainga ho very.
Falsus testis non erit impunitus: et qui loquitur mendacia, peribit.
10 Ny ho velona amin’ ny fahafinaretana dia tsy tandrifiny ho an’ ny adala, Koa mainka izay hanapahan’ ny mpanompo ny zanak’ andriana.
Non decent stultum deliciae: nec servum dominari principibus.
11 Ny fahendren’ ny olona manindry ny fahatezerany, Ary voninahitra ho azy ny tsy mamaly fahadisoana.
Doctrina viri per patientiam noscitur: et gloria eius est iniqua praetergredi.
12 Ny fahatezeran’ ny mpanjaka dia toy ny fieron’ ny liona tanora: Fa ny fitiany kosa toy ny ando amin’ ny ahitra.
Sicut fremitus leonis, ita et regis ira: et sicut ros super herbam, ita et hilaritas eius.
13 Ny zanaka adala mahabe fahoriana ny rainy; Ary ny ady ataon’ ny vehivavy dia toy ny rano mitete mandrakariva.
Dolor patris, filius stultus: et tecta iugiter perstillantia, litigiosa mulier.
14 Trano sy harena no lova avy amin’ ny ray; Fa ny vady hendry kosa dia avy amin’ i Jehovah.
Domus, et divitiae dantur a parentibus: a Domino autem proprie uxor prudens.
15 Ny hakamoana mahasondrian-tory, Ary ho mosarena ny olona malaina.
Pigredo immittit soporem, et anima dissoluta esuriet.
16 Izay mitandrina ny didy mitandrina ny ainy; Fa izay tsy mihevitra ny alehany dia ho faty.
Qui custodit mandatum, custodit animam suam: qui autem negligit viam suam, mortificabitur.
17 Izay miantra ny malahelo dia mampisambotra an’ i Jehovah, Ary izay nomeny dia honerany kosa.
Foeneratur Domino qui miseretur pauperis: et vicissitudinem suam reddet ei.
18 Faizo ny zanakao, fa mbola misy azo antenaina ihany, Nefa aza dia entim-po loatra, fandrao mahafaty azy.
Erudi filium tuum, ne desperes: ad interfectionem autem eius ne ponas animam tuam.
19 Ny lozabe tsy maintsy hampijalina; Ary na dia vonjenao aza izy, dia mbola hanahirana anao ihany indray.
Qui impatiens est, sustinebit damnum: et cum rapuerit, aliud apponet.
20 Henoy ny saina atolotra, ary raiso ny fananarana, Mba ho hendry ianao amin’ izay hiafaranao.
Audi consilium, et suscipe disciplinam, ut sis sapiens in novissimis tuis.
21 Maro ny hevitra ao am-pon’ ny olona; Fa ny fisainan’ i Jehovah no haharitra.
Multae cogitationes in corde viri: voluntas autem Domini permanebit.
22 Fifaliana amin’ ny olona ny manisy soa; Ary aleo ho malahelo toy izay ho mpandainga.
Homo indigens misericors est: et melior est pauper quam vir mendax.
23 Ny fahatahorana an’ i Jehovah no ahazoana fiainana; Izay manana izany tsy mba handry fotsy sady tsy hiharan-doza.
Timor Domini ad vitam: et in plenitudine commorabitur, absque visitatione pessimi.
24 Ny malaina dia mangarona ny eo an-dovia amin’ ny tànany, Nefa ny mampakatra azy ho amin’ ny vavany dia tsy zakany.
Abscondit piger manum suam sub ascella, nec ad os suum applicat eam.
25 Kapohy ny mpaniratsira, dia ho hendry ny kely saina; Ary anaro ny manan-tsaina, dia hahalala fahendrena izy.
Pestilente flagellato stultus sapientior erit: si autem corripueris sapientem, intelliget disciplinam.
26 Izay mitohatoha amin-drainy sy mandroaka ny reniny Dia zanaka mahamenatra sy mahafa-baraka.
Qui affligit patrem, et fugit matrem, ignominiosus est et infelix.
27 Anaka, mitsahara tsy hihaino anatra Izay mampanalavitra anao ny tenin’ ny fahalalana.
Non cesses fili audire doctrinam, nec ignores sermones scientiae.
28 Ny vavolombelona ratsy maniratsira ny fitsarana; Ary ny vavan’ ny ratsy fanahy mitelina ny ratsy.
Testis iniquus deridet iudicium: et os impiorum devorat iniquitatem.
29 Vonona ho amin’ ny mpaniratsira ny fanamelohana, Ary ny kapoka ho amin’ ny lamosin’ ny adala.
Parata sunt derisoribus iudicia: et mallei percutientes stultorum corporibus.
