Ohabolana 16
1 Ny fikasan’ ny fo no amin’ ny olona; Fa ny famalian’ ny lela dia avy amin’ i Jehovah.
[Hominis est animam præparare, et Domini gubernare linguam.
2 Ataon’ ny olona ho madio avokoa ny lalana rehetra alehany; Fa Jehovah ihany no mpandanja ny fanahy.
Omnes viæ hominis patent oculis ejus; spirituum ponderator est Dominus.
3 Ankino amin’ i Jehovah ny asanao, Dia ho lavorary izay kasainao.
Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuæ.
4 Ny zavatra rehetra nataon’ i Jehovah dia samy misy antony avokoa; Eny, ny ratsy fanahy koa aza dia nataony ho amin’ ny andro hahitan-doza.
Universa propter semetipsum operatus est Dominus; impium quoque ad diem malum.
5 Fahavetavetana eo imason’ i Jehovah izay rehetra miavonavona am-po, Azo itompoana tokoa fa tsy maintsy hampijalina izy.
Abominatio Domini est omnis arrogans; etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viæ bonæ facere justitiam; accepta est autem apud Deum magis quam immolare hostias.
6 Ny famindram-po sy ny fahamarinana no avotra amin’ ny heloka; Ary ny fahatahorana an’ i Jehovah no analavirana ny ratsy.
Misericordia et veritate redimitur iniquitas, et in timore Domini declinatur a malo.
7 Raha sitrak’ i Jehovah ny alehan’ ny olona, Na dia ny fahavalony aza dia hampihavaniny aminy.
Cum placuerint Domino viæ hominis, inimicos quoque ejus convertet ad pacem.
8 Aleo ny kely omban’ ny fahamarinana Toy izay ny harem-bevava azo amin’ ny tsy rariny.
Melius est parum cum justitia quam multi fructus cum iniquitate.
9 Ny fon’ ny olona mihevitra tsara ny halehany; Fa Jehovah ihany no mahalavorary ny diany.
Cor hominis disponit viam suam, sed Domini est dirigere gressus ejus.]
10 Ny teny marina dia eo amin’ ny molotry ny mpanjaka, Ary tsy diso teny izy, raha mitsara.
[Divinatio in labiis regis; in judicio non errabit os ejus.
11 An’ i Jehovah ny fandanjana sy ny mizana marina, Avy aminy avokoa ireo vato rehetra an-kitapo.
Pondus et statera judicia Domini sunt, et opera ejus omnes lapides sacculi.
12 Fahavetavetana eo imason’ ny mpanjaka ny fanaovan-dratsy; Fa fahamarinana no iorenan’ ny seza fiandrianana.
Abominabiles regi qui agunt impie, quoniam justitia firmatur solium.
13 Sitraky ny mpanjaka ny molotra marina, Ary izay miteny mahitsy no tiany.
Voluntas regum labia justa; qui recta loquitur diligetur.
14 Ny fahatezeran’ ny mpanjaka dia iraky ny fahafatesana. Fa ny olon-kendry mampionona izany.
Indignatio regis nuntii mortis, et vir sapiens placabit eam.
15 Amin’ ny fahamiramiranan’ ny tarehin’ ny mpanjaka dia misy fiainana, Ary ny fankasitrahany dia toy ny rahona amin’ ny fararano.
In hilaritate vultus regis vita, et clementia ejus quasi imber serotinus.]
16 Tsara ny mahazo fahendrena noho ny volamena, Ary tsara ny mahazo fahalalana noho ny volafotsy.
[Posside sapientiam, quia auro melior est, et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
17 Ny manalavitra ny ratsy no lalamben’ ny marina, Ary izay mitandrina ny alehany no miaro ny ainy.
Semita justorum declinat mala; custos animæ suæ servat viam suam.
18 Ny fiavonavonana mialoha ny fahasimbana, Ary ny fanahy mirehareha mialoha ny fahalavoana.
Contritionem præcedit superbia, et ante ruinam exaltatur spiritus.
19 Tsara ny malemy fanahy ao amin’ izay manetry tena Noho ny mizara babo amin’ izay miavonavona.
Melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis.
20 Izay mandinika ny teny no hahita soa; Ary izay matoky an’ i Jehovah no ho sambatra.
Eruditus in verbo reperiet bona, et qui sperat in Domino beatus est.
21 Izay hendry am-po dia lazaina hoe manan-tsaina, Ary ny hamamian’ ny molotra mampandroso fahendrena.
Qui sapiens est corde appellabitur prudens, et qui dulcis eloquio majora percipiet.
22 Loharanon’ aina ny fahazavan-tsaina amin’ izay manana izany; Fa ny famaizana ataon’ ny adala dia fahadalana ihany.
Fons vitæ eruditio possidentis; doctrina stultorum fatuitas.]
23 Ny fon’ ny hendry mahahendry ny vavany Sady manampy fahendrena eo amin’ ny molony.
[Cor sapientis erudiet os ejus, et labiis ejus addet gratiam.
24 Toho-tantely ny teny mahafinaritra, Ka sady mamin’ ny fanahy no mahatsara ny taolana.
Favus mellis composita verba; dulcedo animæ sanitas ossium.
25 Misy lalana ataon’ ny olona ho mahitsy, Kanjo lalana mivarina any amin’ ny fahafatesana no iafarany.
Est via quæ videtur homini recta, et novissima ejus ducunt ad mortem.
26 Ny fahanoanan’ ny mpiasa dia mampiasa azy, Fa ny tendany no manesika azy.
Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum.
27 Ny ratsy fanahy mihady lavaka fanimbana, Sady misy toy ny afo mahamay eo amin’ ny molony.
Vir impius fodit malum, et in labiis ejus ignis ardescit.
28 Ny mpivadibadika mamafy ady; Ary ny mpibitsibitsika mampisaraka ny tena mpisakaiza.
Homo perversus suscitat lites, et verbosus separat principes.
29 Ny lozabe mitaona ny namany Ka mitarika azy amin’ ny lalana tsy tsara.
Vir iniquus lactat amicum suum, et ducit eum per viam non bonam.
30 Izay manakimpy ny masony hieritreritra ny ratsy Sady manaikitraiki-molotra dia efa mikasa hanao ratsy.
Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum.
31 Satroboninahitra tsara tarehy ny volofotsy, Ao amin’ ny lalan’ ny fahamarinana no ahazoana azy.
Corona dignitatis senectus, quæ in viis justitiæ reperietur.
32 Tsara ny mahatsindry fo noho ny mahery, Ary izay mahazaka ny fanahiny noho izay mahafa-bohitra.
Melior est patiens viro forti, et qui dominatur animo suo expugnatore urbium.
33 Ny filokana dia atsipy ao am-pofoany; Fa avy amin’ i Jehovah ihany no isehoan’ ny fitsarany.
Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.]
