< Ohabolana 14 >

1 Ny vehivavy hendry dia samy manao ny tranony; Fa ny adala kosa mandrava ny tranony amin’ ny tànany.
Ženska mudrost sagradi kuću, a ludost je rukama razgrađuje.
2 Mandeha mahitsy izay matahotra an’ i Jehovah; Fa mivily lalana kosa izay maniratsira Azy.
Tko živi s poštenjem, boji se Jahve, a tko ide stranputicom, prezire ga.
3 Eo am-bavan’ ny adala misy tsorakazon’ ny fiavonavonana; Fa ny molotry ny hendry miaro ny tenany.
U luđakovim je ustima šiba za oholost njegovu, a mudre štite vlastite usne.
4 Raha tsy misy omby, dia foana ny fihinanam-bilona; Fa be ny fitomboan-karena azo amin’ ny herin’ ny omby.
Gdje nema volova, prazne su jasle, a obilna je žetva od snage bikove.
5 Ny vavolombelona mahatoky tsy mba mety mandainga; Fa mamoaka lainga kosa ny vavolombelona tsy mahatoky.
Istinit svjedok ne laže, a krivi svjedok širi laž.
6 Ny mpaniratsira mba mitady fahendrena, fa tsy mahita; Fa ny manan-tsaina mora mahazo fahalalana.
Podsmjevač traži mudrost i ne nalazi je, a razumni lako dolazi do znanja.
7 Mialà eo anatrehan’ ny olona adala, Fa tsy ho hitanao aminy ny molotry ny fahalalana.
Idi od čovjeka bezumna jer nećeš upoznati usne što zbore znanje.
8 Ny mitandrina ny alehany no fahendren’ ny mahira-tsaina; Fa fitaka ny hadalan’ ny adala.
Mudrost je pametna čovjeka u tom što pazi na svoj put, a bezumnička ludost prijevara je.
9 Ny adala ihomehezan’ ny fanati-panonerana; Fa ao amin’ ny marina no misy fankasitrahana.
Luđacima je grijeh šala, a milost je Božja s poštenima.
10 Ny fo no mahalala ny fangidian’ ny alahelony; Ary tsy raharahan’ ny olon-kafa ny hafaliany.
Srce poznaje svoj jad, i veselje njegovo ne može dijeliti nitko drugi.
11 Ravana ny tranon’ ny ratsy fanahy; Fa ambinina ny lain’ ny marina.
Dom opakih propast će, a šator će pravednika procvasti.
12 Misy lalana ataon’ ny olona ho mahitsy, Kanjo lalana mivarina any amin’ ny fahafatesana no iafarany.
Neki se put učini čovjeku prav, a na koncu vodi k smrti.
13 Na dia mihomehy aza, dia ory ihany ny fo, Ary ny faran’ ny hafaliana dia alahelo.
I u smijehu srce osjeća bol, a poslije veselja dolazi tuga.
14 Ny mihemotra am-po dia ho voky ny alehany; Fa ny tsara fanahy kosa ho voky ny azy ihany.
Otpadnik se siti svojim prestupcima, a dobar čovjek svojim radom.
15 Ny kely saina mino ny teny rehetra; Fa ny mahira-tsaina mandinika ny diany.
Glupan vjeruje svakoj riječi, a pametan pazi na korak svoj.
16 Ny hendry matahotra ka mivily tsy ho amin’ ny ratsy; Fa ny adala fatra-pirehareha ka matokitoky foana.
Mudar se boji i oda zla se uklanja, a bezuman se raspaljuje i bez straha je.
17 Izay malaky tezitra dia manao adaladala; Ary ny olona mamoron-tsain-dratsy dia ankahalaina.
Nagao čovjek čini ludosti, a razborit ih podnosi.
18 Ny kely saina dia handova fahadalana; Fa ny mahira-tsaina mahazo ny fahalalana ho satro-boninahiny.
Glupaci baštine ludost, a mudre ovjenčava znanje.
19 Ny ratsy fanahy miondrika eo anatrehan’ ny tsara fanahy, Ary ny meloka dia eo am-bavahadin’ ny marina.
Zli padaju ničice pred dobrima i opaki pred vratima pravednikovim.
20 Ny malahelo dia halan’ ny havany aza; Fa ny manan-karena no tian’ ny maro.
I svom prijatelju mrzak je siromah, a bogataš ima mnogo ljubitelja.
21 Izay manao tsinontsinona ny namany dia manota; Fa endrey ny fahasambaran’ izay mamindra fo amin’ ny ory!
Griješi tko prezire bližnjega svoga, a blago onomu tko je milostiv ubogima.
22 Tsy mivily va izay manao asa ratsy? Fa famindram-po sy fahamarinana no ho an’ izay manao asa tsara.
Koji snuju zlo, ne hode li stranputicom, a zar nisu dobrota i vjernost s onima koji snuju dobro?
23 Ny fisasarana rehetra misy valiny avokoa; Fa ny molotra mibedibedy foana tsy mba ahazoana na inona na inona.
U svakom trudu ima probitka, a pusto brbljanje samo je na siromaštvo.
24 Satroboninahitry ny hendry ny hareny; Fa ny fahadalan’ ny adala dia fahadalana ihany.
Mudrima je vijenac bogatstvo njihovo, a bezumnima kruna - njihova ludost.
25 Ny vavolombelona marina mamonjy ain’ olona; Fa izay mamoaka lainga dia tena fitaka.
Istinit svjedok izbavlja duše, a tko laži širi, taj je varalica.
26 Ny fahatahorana an’ i Jehovah dia fiarovana mahatoky, Ary ny zanany hahazo fialofana.
U strahu je Gospodnjem veliko pouzdanje i njegovim je sinovima utočište.
27 Ny fahatahorana an’ i Jehovah no loharanon’ aina, Hanalavirana ny fandriky ny fahafatesana.
Strah Gospodnji izvor je života: on izbavlja od zamke smrti.
28 Ny fahabetsahan’ ny vahoaka no voninahitry ny mpanjaka; Fa ny havitsiany kosa no fietreny.
Mnoštvo je naroda ponos kralju, a bez puka knez propada.
29 Be saina izay mahatsindry fo; Fa ny malaky tezitra mampiseho ny fahadalany.
Tko se teško srdi, velike je razboritosti, a nabusit duhom pokazuje ludost.
30 Ny fo mionona no fiainan’ ny nofo; Fa ny fahamaimaizan-tsaina dia mahalò ny taolana.
Mirno je srce život tijelu, a ljubomor je gnjilež u kostima.
31 Izay mampahory ny mahantra dia manala baraka ny Mpanao azy; Fa ny mamindra fo aminy kosa dia manome voninahitra Azy.
Tko tlači siromaha huli na stvoritelja, a časti ga tko je milostiv ubogomu.
32 Ny ratsy fanahy azera noho ny haratsiany; Fa ny marina matoky, na dia mby ao amin’ ny fahafatesana aza.
Opaki propada zbog vlastite pakosti, a pravednik i u samoj smrti nalazi utočište.
33 Mandry tsara ao am-pon’ ny manan-tsaina ny fahendrena; Fa ny an’ ny adala kosa dia miharihary.
U razumnu srcu mudrost počiva, a što je u bezumnome, to se i pokaže.
34 Ny fahamarinana manandratra ny firenena; Fa ny ota kosa dia fahafaham-baraka amin’ ny olona
Pravednost uzvisuje narod, a grijeh je sramota pucima.
35 Ny fankasitrahan’ ny mpanjaka dia amin’ ny mpanompo hendry; Fa ny fahatezerany kosa amin’ ny manao izay mahamenatra.
Kralju je mio razborit sluga, a na sramotna se srdi.

< Ohabolana 14 >