< Ohabolana 13 >

1 Ny zanaka hendry mihaino ny fananaran-drainy; Fa ny mpaniratsira tsy mety mihaino, na dia anarina mafy aza.
Filius sapiens, doctrina patris: qui autem illusor est, non audit cum arguitur.
2 Ny vokatry ny vavan’ ny olona no ahazoany soa; Fa ny hampidi-doza no mahafaly ny mpivadika.
De fructu oris sui homo satiabitur bonis: anima autem prævaricatorum iniqua.
3 Izay mahambim-bava no miaro ny ainy; Fa izay vavàna dia haringana.
Qui custodit os suum, custodit animam suam: qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.
4 Ny fanahin’ ny kamo maniry, fa tsy mba mahazo; Fa ny fanahin’ ny mazoto hohatavezina.
Vult et non vult piger: anima autem operantium impinguabitur.
5 Ny lainga dia halan’ ny marina; Fa ny ratsy fanahy manao izay maharikoriko sy mahamenatra.
Verbum mendax iustus detestabitur: impius autem confundit, et confundetur.
6 Ny fahamarinana miaro izay mandeha tsy misy tsiny; Fa ny haratsiana mamotraka ny mpanota.
Iustitia custodit innocentis viam: impietas autem peccatorem supplantat.
7 Misy mihambo ho manan-karena, nefa tsy manana na inona na inona; Misy kosa mody malahelo, nefa manana harena be.
Est quasi dives cum nihil habeat: et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.
8 Ny haren’ ny olona dia avotry ny ainy; Fa ny levilevy tsy mampiraika ny malahelo akory.
Redemptio animæ viri, divitiæ suæ: qui autem pauper est, increpationem non sustinet.
9 Ny fahazavan’ ny marina dia tsara firehitra; Fa ny jiron’ ny ratsy fanahy ho faty.
Lux iustorum lætificat: lucerna autem impiorum extinguetur.
10 Fifandirana ihany no vokatry ny fiavonavonana; Fa ao amin’ ny mino anatra no misy fahendrena.
Inter superbos semper iurgia sunt: qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.
11 Ny harena azoazo foana dia mihena lalandava; Fa izay mahavatra mitsimpona no mampitombo.
Substantia festinata minuetur: quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.
12 Ny fanantenana tsy azo vetivety dia mankarary am-bavafo; Fa hazon’ aina ny faniriana tanteraka.
Spes, quæ differtur, affligit animam: lignum vitæ desiderium veniens.
13 Izay manamavo ny teny ho voasingony; Fa izay matahotra ny didy no hahazo valim-pitia.
Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat: qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis: iusti autem misericordes sunt, et miserantur.
14 Ny fampianaran’ ny hendry dia loharanon’ aina Ka mampivily tsy ho ao amin’ ny fandriky ny fahafatesana.
Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis.
15 Ny fahendrena tsara dia ahazoam-pitia; Fa sarotra ny lalan’ ny mpivadika.
Doctrina bona dabit gratiam: in itinere contemptorum vorago.
16 Ny mahira-tsaina, rehetra miasa amin’ ny fahalalana; Fa ny adala kosa mampiseho hadalana;
Astutus omnia agit cum consilio: qui autem fatuus est, aperit stultitiam.
17 Ny iraka ratsy fanahy idiran-doza; Fa ny iraka mahatoky dia famelombelomana.
Nuncius impii cadet in malum: legatus autem fidelis, sanitas.
18 Fahalahelovana sy henatra no ho an’ izay mandà famaizana; Fa izay manaiky anatra no homem-boninahitra.
Egestas, et ignominia ei, qui deserit disciplinam: qui autem acquiescit arguenti, glorificabitur.
19 Mamin’ ny fo ny faniriana tanteraka; Fa fahavetavetana eo imason’ ny adala ny hiala amin’ ny ratsy.
Desiderium si compleatur, delectat animam: detestantur stulti eos, qui fugiunt mala.
20 Izay miara-dia amin’ ny hendry dia ho hendry; Fa izay misakaiza amin’ ny adala dia hidiran-doza.
Qui cum sapientibus graditur, sapiens erit: amicus stultorum similis efficietur.
21 Ny mpanota dia enjehin’ ny loza: Fa hovalian-tsoa ny marina.
Peccatores persequitur malum: et iustis retribuentur bona.
22 Ny tsara fanahy mahenina lova ny zafiny, Fa ny haren’ ny mpanota kosa voatahiry ho an’ ny marina.
Bonus reliquit heredes filios, et nepotes: et custoditur iusto substantia peccatoris.
23 Ny tanin’ ny malahelo izay voasa dia ahazoana hanina be; Fa maro no ringana noho ny fanaovan’ izay tsy rariny.
Multi cibi in novalibus patrum: et aliis congregantur absque iudicio.
24 Izay mitsitsy ny tsorakazony dia tsy tia ny zanany; Fa izay tia zanaka dia manafay azy, raha mbola kely.
Qui parcit virgæ, odit filium suum: qui autem diligit illum, instanter erudit.
25 Ny marina mihinana ka voky tsara; Fa noana ny kibon’ ny ratsy fanahy.
Iustus comedit, et replet animam suam: venter autem impiorum insaturabilis.

< Ohabolana 13 >