Ohabolana 11
1 Ny mizana mandainga dia fahavetavetana eo imason’ i Jehovah; Fa ny vato marina no ankasitrahany.
[Statera dolosa abominatio est apud Dominum, et pondus æquum voluntas ejus.
2 Raha tonga ny fiavonavonana, dia tonga koa ny fahafaham-baraka; Fa ao amin’ ny manetry tena no misy fahendrena.
Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia; ubi autem est humilitas, ibi et sapientia.
3 Ny fahitsian’ ny mahitsy no mitarika azy; Fa ny faharatsian’ ny mpivadika mahatonga fandringanana amin’ ny tenany.
Simplicitas justorum diriget eos, et supplantatio perversorum vastabit illos.
4 Ny harena dia tsy mahasoa amin’ ny andro fahatezerana; Fa ny fahamarinana no mamonjy tsy ho azon’ ny fahafatesana.
Non proderunt divitiæ in die ultionis; justitia autem liberabit a morte.
5 Ny fahamarinan’ ny marina mandamina ny alehany; Fa ny ratsy fanahy lavon’ ny haratsiany ihany.
Justitia simplicis diriget viam ejus, et in impietate sua corruet impius.
6 Ny fahamarinan’ ny mahitsy mamonjy azy; Fa ny mpivadika dia voafandriky ny filàny.
Justitia rectorum liberabit eos, et in insidiis suis capientur iniqui.
7 Raha maty ny ratsy fanahy, dia foana ny fanantenany, Eny, foana ny fanantenan’ ny mpanao ratsy.
Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes, et exspectatio sollicitorum peribit.
8 Ny marina dia vonjena amin’ ny fahoriana; Fa ho avy kosa ny ratsy fanahy hisolo azy.
Justus de angustia liberatus est, et tradetur impius pro eo.]
9 Ny vavan’ ny mpihatsaravelatsihy no animbany ny namany; Fa ny fahalalana no hanafahana ny marina.
[Simulator ore decipit amicum suum; justi autem liberabuntur scientia.
10 Raha miadana ny marina, dia ravoravo ny tanàna; Fa raha ringana ny ratsy fanahy, dia velona ny hoby.
In bonis justorum exsultabit civitas, et in perditione impiorum erit laudatio.
11 Ny fisaoran’ ny marina no isandratan’ ny tanàna; Fa ny vavan’ ny ratsy fanahy no aharavany.
Benedictione justorum exaltabitur civitas, et ore impiorum subvertetur.
12 Tsy ampy saina izay manamavo ny namany; Fa izay hendry dia mangìna.
Qui despicit amicum suum indigens corde est; vir autem prudens tacebit.
13 Izay mandehandeha manaratsy dia manambara ny hevitra afenina; Fa ny olona mahatoky tsy mba tia lazalaza.
Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana; qui autem fidelis est animi, celat amici commissum.
14 Raha tsy misy mpitondra, dia rava ny firenena; Fa handry fahizay, raha maro ny mpanolo-tsaina.
Ubi non est gubernator, populus corruet; salus autem, ubi multa consilia.
15 Hahita loza tokoa ny mianto-bahiny: Fa mitoetra tsy manana ahiahy ny tsy tia antoka.
Affligetur malo qui fidem facit pro extraneo; qui autem cavet laqueos securus erit.
16 Ny vehivavy tsara tarehy mahazo dera; Ary ny mpanao an-keriny mahazo harena.
Mulier gratiosa inveniet gloriam, et robusti habebunt divitias.]
17 Ny olona mamindra fo dia mahazo soa ho an’ ny tenany; Fa ny lozabe dia todin’ ny halozany.
[Benefacit animæ suæ vir misericors; qui autem crudelis est, etiam propinquos abjicit.
18 Ny ratsy fanahy dia mahazo valiny tsy mahasoa; Fa izay mamafy fahamarinana no mahazo izay tena tambiny tokoa.
Impius facit opus instabile, seminanti autem justitiam merces fidelis.
19 Ny tena fahamarinana dia mamantana any amin’ ny fiainana; Fa izay fatra-panaraka ny ratsy dia iharan’ ny fahafatesana.
Clementia præparat vitam, et sectatio malorum mortem.
20 Fahavetavetana eo imason’ i Jehovah ny meloka am-po; Fa ankasitrahany kosa izay mandeha tsy misy tsiny.
Abominabile Domino cor pravum, et voluntas ejus in iis qui simpliciter ambulant.
21 Azo itompoana tokoa fa tsy maintsy hampijalina ny ratsy fanahy; Fa ny taranaky ny marina no hovonjena.
Manus in manu non erit innocens malus; semen autem justorum salvabitur.
22 Toy ny kavim-bolamena eo amin’ ny oron-kisoa Ny vehivavy tsara tarehy tsy manam-pahendrena.
Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua.
23 Ny soa ihany no irin’ ny marina; Fa fahatezerana no fanantenan’ ny ratsy fanahy.
Desiderium justorum omne bonum est; præstolatio impiorum furor.
24 Misy mahafoy, nefa mitombo fananana ihany; Ary misy fatra-pahihitra loatra, nefa tonga malahelo ihany.
Alii dividunt propria, et ditiores fiunt; alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt.
25 Izay manisy soa olona hohatavezina; Ary izay mandena dia mba holemana kosa.
Anima quæ benedicit impinguabitur, et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur.
26 Izay tsy mamoaka ny variny dia ozonin’ ny olona; Fa saotra no ho amin’ ny lohan’ izay mivarotra.
Qui abscondit frumenta maledicetur in populis; benedictio autem super caput vendentium.
27 Izay fatra-pikatsaka ny tsara no mitady ny mahafinaritra; Fa izay mitady ny ratsy dia hiharan’ izany.
Bene consurgit diluculo qui quærit bona; qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis.
28 Izay matoky ny hareny dia ho lavo; Fa ny marina ho tahaka ny ravina maitso.
Qui confidit in divitiis suis corruet: justi autem quasi virens folium germinabunt.
29 Izay mampidi-doza amin’ ny ankohonany dia mandova ny rivotra; Ary ny adala dia tonga mpanompon’ ny hendry.
Qui conturbat domum suam possidebit ventos, et qui stultus est serviet sapienti.
30 Ny vokatry ny marina dia hazon’ aina, Ary ny hendry dia mahataona olona.
Fructus justi lignum vitæ, et qui suscipit animas sapiens est.
31 Indro, ny marina aza dia valiana etỳ an-tany, Koa mainka fa ny ratsy fanahy sy ny mpanota!
Si justus in terra recipit, quanto magis impius et peccator!]
