< Fitomaniana 5 >
1 Jehovah ô, tsarovy izay nanjo anay; Hevero sy diniho ny latsa mahazo anay.
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 Ny lovanay dia afindra ho an’ ny vahiny ary ny tranonay ho an’ ny hafa firenena.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 Efa kamboty izahay ka tsy manan-dray, ny reninay dia toy ny mpitondra-tena.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 Na dia ny loharanonay aza dia andoavanay vola vao azonay isotroana, ary ny kitay hazonay dia vidinay vao azo.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 Rambondrambonan’ ny mpanenjika amin’ ny hatokay izahay; Reraka izahay fa tsy manam-pitsaharana.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 Nanolo-tanana tamin’ ny Egyptiana sy ny Asyriana izahay mba ho voky hanina.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Nanota ny razanay tsy etỳ intsony izy; Ary izahay no mivesatra ny helony.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Andevo no manapaka anay; Tsy misy manafaka anay amin’ ny tànany.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 Noho ny sabatra mamely any an-efitra dia manao vy very ny ainay izahay vao mahazo hanina.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Mahamay toy ny fatana ny hodi-tray noho ny fahamaimaizana avy amin’ ny mosary.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 Nosavihina ny vehivavy tao Ziona ary ny virijina tao amin’ ny tanànan’ ny Joda.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 Nahantona tamin’ ny tànany ny lehibe; Ary ny antitra tsy mba nohajaina.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 Ny zatovo nitondra ny fikosoham-bary; Ary ny ankizy madinika nivembena nitondra ny hazo.
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 Ny loholona tsy misy eo am-bavahady, ary ny zatovo tsy mitendry zava-maneno intsony.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 Ny hafalian’ ny fonay dia nitsahatra, ary ny dihinay niova ho fitomaniana.
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 Efa afaka ny satro-boninahitra tamin’ ny lohanay; Idiran-doza izahay, fa efa nanota!
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 Ary noho izany dia reraka ny fonay, eny, noho izany dia maizina ny masonay,
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 Noho ny amin’ ny tendrombohitra Ziona, izay efa lao sady ikarenjen’ ny amboahaolo.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 Jehovah ô, ianao no mipetraka mandrakizay, eny, ny seza fiandriananao no maharitra hatramin’ ny taranaka fara mandimby.
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 Ahoana no dia anadinoanao anay mandrakizay sy ahafoizanao anay andro lava?
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 Jehovah ô, ampivereno aminao izahay, mba hiverenanay; Havaozy ho toy ny fahiny ny andronay.
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 Moa dia nandà anay tokoa va Hianao sy tezitra aminay indrindra?
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?