< Fitomaniana 5 >

1 Jehovah ô, tsarovy izay nanjo anay; Hevero sy diniho ny latsa mahazo anay.
Recordare Domine quid acciderit nobis: intuere, et respice opprobrium nostrum.
2 Ny lovanay dia afindra ho an’ ny vahiny ary ny tranonay ho an’ ny hafa firenena.
Hereditas nostra versa est ad alienos: domus nostrae ad extraneos.
3 Efa kamboty izahay ka tsy manan-dray, ny reninay dia toy ny mpitondra-tena.
Pupilli facti sumus absque patre, matres nostrae quasi viduae.
4 Na dia ny loharanonay aza dia andoavanay vola vao azonay isotroana, ary ny kitay hazonay dia vidinay vao azo.
Aquam nostram pecunia bibimus: ligna nostra pretio comparavimus.
5 Rambondrambonan’ ny mpanenjika amin’ ny hatokay izahay; Reraka izahay fa tsy manam-pitsaharana.
Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
6 Nanolo-tanana tamin’ ny Egyptiana sy ny Asyriana izahay mba ho voky hanina.
Aegypto dedimus manum, et Assyriis ut saturaremur pane.
7 Nanota ny razanay tsy etỳ intsony izy; Ary izahay no mivesatra ny helony.
Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
8 Andevo no manapaka anay; Tsy misy manafaka anay amin’ ny tànany.
Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
9 Noho ny sabatra mamely any an-efitra dia manao vy very ny ainay izahay vao mahazo hanina.
In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
10 Mahamay toy ny fatana ny hodi-tray noho ny fahamaimaizana avy amin’ ny mosary.
Pellis nostra, quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis.
11 Nosavihina ny vehivavy tao Ziona ary ny virijina tao amin’ ny tanànan’ ny Joda.
Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Iuda.
12 Nahantona tamin’ ny tànany ny lehibe; Ary ny antitra tsy mba nohajaina.
Principes manu suspensi sunt: facies senum non erubuerunt.
13 Ny zatovo nitondra ny fikosoham-bary; Ary ny ankizy madinika nivembena nitondra ny hazo.
Adolescentibus impudice abusi sunt: et pueri in ligno corruerunt.
14 Ny loholona tsy misy eo am-bavahady, ary ny zatovo tsy mitendry zava-maneno intsony.
Senes defecerunt de portis: iuvenes de choro psallentium.
15 Ny hafalian’ ny fonay dia nitsahatra, ary ny dihinay niova ho fitomaniana.
Defecit gaudium cordis nostri: versus est in luctum chorus noster.
16 Efa afaka ny satro-boninahitra tamin’ ny lohanay; Idiran-doza izahay, fa efa nanota!
Cecidit corona capitis nostri: vae nobis, quia peccavimus.
17 Ary noho izany dia reraka ny fonay, eny, noho izany dia maizina ny masonay,
Propterea moestum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri.
18 Noho ny amin’ ny tendrombohitra Ziona, izay efa lao sady ikarenjen’ ny amboahaolo.
Propter montem Sion quia disperiit, vulpes ambulaverunt in eo.
19 Jehovah ô, ianao no mipetraka mandrakizay, eny, ny seza fiandriananao no maharitra hatramin’ ny taranaka fara mandimby.
Tu autem Domine in aeternum permanebis, solium tuum in generatione et generationem.
20 Ahoana no dia anadinoanao anay mandrakizay sy ahafoizanao anay andro lava?
Quare in perpetuum oblivisceris nostri? derelinques nos in longitudine dierum?
21 Jehovah ô, ampivereno aminao izahay, mba hiverenanay; Havaozy ho toy ny fahiny ny andronay.
Converte nos Domine ad te, et convertemur: innova dies nostros, sicut a principio.
22 Moa dia nandà anay tokoa va Hianao sy tezitra aminay indrindra?
Sed proiiciens repulisti nos, iratus es contra nos vehementer.

< Fitomaniana 5 >