Fitomaniana 5

1 Jehovah ô, tsarovy izay nanjo anay; Hevero sy diniho ny latsa mahazo anay.

Emlékezzél meg, mi lett velünk, tekintsd és nézd gyalázatunkat!

2 Ny lovanay dia afindra ho an’ ny vahiny ary ny tranonay ho an’ ny hafa firenena.

Birtokunk átszállt idegenekre, házaink külföldiekre.

3 Efa kamboty izahay ka tsy manan-dray, ny reninay dia toy ny mpitondra-tena.

Árvák lettünk, apátlanok, anyáink mintegy özvegyek.

4 Na dia ny loharanonay aza dia andoavanay vola vao azonay isotroana, ary ny kitay hazonay dia vidinay vao azo.

Vizünket pénzért ittuk, fát díjon szerzünk.

5 Rambondrambonan’ ny mpanenjika amin’ ny hatokay izahay; Reraka izahay fa tsy manam-pitsaharana.

Nyakunkon üldöztek minket, elfáradtunk, nem adatott pihennünk.

6 Nanolo-tanana tamin’ ny Egyptiana sy ny Asyriana izahay mba ho voky hanina.

Egyiptomnak adtunk kezet, Assúrnak, hogy jóllakjunk kenyérrel.

7 Nanota ny razanay tsy etỳ intsony izy; Ary izahay no mivesatra ny helony.

Atyáink vétkeztek és nincsenek, mi pedig bűneiket hordoztuk.

8 Andevo no manapaka anay; Tsy misy manafaka anay amin’ ny tànany.

Szolgák uralkodnak rajtunk, nincs ki kezökből kiszabadítana.

9 Noho ny sabatra mamely any an-efitra dia manao vy very ny ainay izahay vao mahazo hanina.

Lelkünk árán szerezzük kenyerünket a pusztának kardja miatt.

10 Mahamay toy ny fatana ny hodi-tray noho ny fahamaimaizana avy amin’ ny mosary.

Bőrünk megfeketélett mint a kemencze az éhség forrósága miatt.

11 Nosavihina ny vehivavy tao Ziona ary ny virijina tao amin’ ny tanànan’ ny Joda.

Asszonyokat bántalmaztak Cziónban, hajadonokat Jehúda városaiban.

12 Nahantona tamin’ ny tànany ny lehibe; Ary ny antitra tsy mba nohajaina.

Vezérek akasztattak fel kezük által, vének arcza nem tiszteltetett.

13 Ny zatovo nitondra ny fikosoham-bary; Ary ny ankizy madinika nivembena nitondra ny hazo.

Ifjak malmot hordtak és fiuk a fában botlottak meg.

14 Ny loholona tsy misy eo am-bavahady, ary ny zatovo tsy mitendry zava-maneno intsony.

Vének eltüntek a kapuból, ifjak az ő daluktól.

15 Ny hafalian’ ny fonay dia nitsahatra, ary ny dihinay niova ho fitomaniana.

Eltünt szivünk vigalma, gyászra fordult körtánczunk.

16 Efa afaka ny satro-boninahitra tamin’ ny lohanay; Idiran-doza izahay, fa efa nanota!

Leesett fejünk koronája, oh jaj nekünk, hogy vétkeztünk.

17 Ary noho izany dia reraka ny fonay, eny, noho izany dia maizina ny masonay,

Ezért lett sínylővé a szivünk, ezek miatt sötétültek el szemeink:

18 Noho ny amin’ ny tendrombohitra Ziona, izay efa lao sady ikarenjen’ ny amboahaolo.

Czión hegyéért, hogy elpusztult, rókák kószálnak rajta.

19 Jehovah ô, ianao no mipetraka mandrakizay, eny, ny seza fiandriananao no maharitra hatramin’ ny taranaka fara mandimby.

Te, Örökkévaló, székelsz örökre, trónod nemzedékre meg nemzedékre.

20 Ahoana no dia anadinoanao anay mandrakizay sy ahafoizanao anay andro lava?

Miért felejtesz el bennünket mindig, elhagysz minket hosszú időkre?

21 Jehovah ô, ampivereno aminao izahay, mba hiverenanay; Havaozy ho toy ny fahiny ny andronay.

Téríts bennünket magadhoz, hogy megtérjünk, újítsd meg napjainkat mint hajdanta.

22 Moa dia nandà anay tokoa va Hianao sy tezitra aminay indrindra?

Avagy végkép elvetettél minket, olyannyira haragudtál ránk!