Fitomaniana 5
1 Jehovah ô, tsarovy izay nanjo anay; Hevero sy diniho ny latsa mahazo anay.
Gedenk toch, Jahweh, wat wij verduren, Zie toe, en aanschouw onze smaad:
2 Ny lovanay dia afindra ho an’ ny vahiny ary ny tranonay ho an’ ny hafa firenena.
Ons erfdeel is aan anderen vervallen, Onze huizen aan vreemden.
3 Efa kamboty izahay ka tsy manan-dray, ny reninay dia toy ny mpitondra-tena.
Wezen zijn wij, vaderloos, Als weduwen zijn onze moeders;
4 Na dia ny loharanonay aza dia andoavanay vola vao azonay isotroana, ary ny kitay hazonay dia vidinay vao azo.
Ons water drinken wij voor geld, Wij moeten ons eigen hout betalen.
5 Rambondrambonan’ ny mpanenjika amin’ ny hatokay izahay; Reraka izahay fa tsy manam-pitsaharana.
Voortgezweept, met het juk om de hals, Uitgeput, maar men gunt ons geen rust!
6 Nanolo-tanana tamin’ ny Egyptiana sy ny Asyriana izahay mba ho voky hanina.
Naar Egypte steken wij de handen uit, Naar Assjoer om brood!
7 Nanota ny razanay tsy etỳ intsony izy; Ary izahay no mivesatra ny helony.
Onze vaderen hebben gezondigd: zij zijn niet meer, Wij dragen hun schuld:
8 Andevo no manapaka anay; Tsy misy manafaka anay amin’ ny tànany.
Slaven zijn onze heersers, En niemand, die ons uit hun handen verlost.
9 Noho ny sabatra mamely any an-efitra dia manao vy very ny ainay izahay vao mahazo hanina.
Met gevaar voor ons leven halen wij brood, Voor het dreigende zwaard der woestijn;
10 Mahamay toy ny fatana ny hodi-tray noho ny fahamaimaizana avy amin’ ny mosary.
Onze huid is heet als een oven, Door de koorts van de honger.
11 Nosavihina ny vehivavy tao Ziona ary ny virijina tao amin’ ny tanànan’ ny Joda.
De vrouwen worden in Sion onteerd, De maagden in de steden van Juda;
12 Nahantona tamin’ ny tànany ny lehibe; Ary ny antitra tsy mba nohajaina.
Vorsten door hen opgehangen, Geen oudsten gespaard.
13 Ny zatovo nitondra ny fikosoham-bary; Ary ny ankizy madinika nivembena nitondra ny hazo.
De jongens moeten de molensteen torsen, De knapen bezwijken onder het hout;
14 Ny loholona tsy misy eo am-bavahady, ary ny zatovo tsy mitendry zava-maneno intsony.
Geen grijsaards meer in de poorten, Geen jonge mannen meer met hun lier.
15 Ny hafalian’ ny fonay dia nitsahatra, ary ny dihinay niova ho fitomaniana.
Geen blijdschap meer voor ons hart, Onze reidans veranderd in rouw,
16 Efa afaka ny satro-boninahitra tamin’ ny lohanay; Idiran-doza izahay, fa efa nanota!
Gevallen de kroon van ons hoofd: Wee onzer, wij hebben gezondigd!
17 Ary noho izany dia reraka ny fonay, eny, noho izany dia maizina ny masonay,
Hierom is ons hart verslagen, Staan onze ogen zo dof:
18 Noho ny amin’ ny tendrombohitra Ziona, izay efa lao sady ikarenjen’ ny amboahaolo.
Om de Sionsberg, die ligt verlaten, Waar enkel jakhalzen lopen.
19 Jehovah ô, ianao no mipetraka mandrakizay, eny, ny seza fiandriananao no maharitra hatramin’ ny taranaka fara mandimby.
Maar Gij zetelt in eeuwigheid, Jahweh; Uw troon van geslacht tot geslacht!
20 Ahoana no dia anadinoanao anay mandrakizay sy ahafoizanao anay andro lava?
Waarom zoudt Gij ons dan altijd vergeten, Ten einde toe ons verlaten?
21 Jehovah ô, ampivereno aminao izahay, mba hiverenanay; Havaozy ho toy ny fahiny ny andronay.
Ach Jahweh, breng ons tot U terug: wij willen bekeren; Maak onze dagen weer als voorheen!
22 Moa dia nandà anay tokoa va Hianao sy tezitra aminay indrindra?
Neen, Gij hebt ons niet voor immer verworpen, Gij blijft op ons niet zo hevig verbolgen!
