Fitomaniana 5

1 Jehovah ô, tsarovy izay nanjo anay; Hevero sy diniho ny latsa mahazo anay.

Herre! kom i Hu, hvad der er sket os; sku ned og se vor Forhaanelse!

2 Ny lovanay dia afindra ho an’ ny vahiny ary ny tranonay ho an’ ny hafa firenena.

Vor Arv er gaaet over til fremmede, vore Huse til Udlændinge.

3 Efa kamboty izahay ka tsy manan-dray, ny reninay dia toy ny mpitondra-tena.

Vi ere blevne faderløse, uden Fader, vore Mødre ere som Enker.

4 Na dia ny loharanonay aza dia andoavanay vola vao azonay isotroana, ary ny kitay hazonay dia vidinay vao azo.

Vandet, vi drikke, købe vi for Penge; vort Brænde kommer til os for Betaling.

5 Rambondrambonan’ ny mpanenjika amin’ ny hatokay izahay; Reraka izahay fa tsy manam-pitsaharana.

Man er os paa Halsen, vi forfølges; vi blive trætte og faa ikke Hvile.

6 Nanolo-tanana tamin’ ny Egyptiana sy ny Asyriana izahay mba ho voky hanina.

Vi have rakt Haanden imod Ægypten, imod Assyrien for at mættes af Brød.

7 Nanota ny razanay tsy etỳ intsony izy; Ary izahay no mivesatra ny helony.

Vore Fædre have syndet, de ere ikke mere, og vi bære deres Misgerninger.

8 Andevo no manapaka anay; Tsy misy manafaka anay amin’ ny tànany.

Trælle herske over os; der er ingen, som frier af deres Haand.

9 Noho ny sabatra mamely any an-efitra dia manao vy very ny ainay izahay vao mahazo hanina.

Vi hente vort Brød med Fare for vort Liv, formedelst Sværdet i Ørken.

10 Mahamay toy ny fatana ny hodi-tray noho ny fahamaimaizana avy amin’ ny mosary.

Vor Hud er forbrændt som en Ovn, af Hungerens Glød.

11 Nosavihina ny vehivavy tao Ziona ary ny virijina tao amin’ ny tanànan’ ny Joda.

De krænke Kvinderne i Zion, Jomfruerne i Judas Stæder.

12 Nahantona tamin’ ny tànany ny lehibe; Ary ny antitra tsy mba nohajaina.

Fyrster ere hængte af deres Haand, Oldingers Person bliver ikke æret.

13 Ny zatovo nitondra ny fikosoham-bary; Ary ny ankizy madinika nivembena nitondra ny hazo.

Unge Karle maatte tage fat paa Kværnen, og Drenge segnede under Byrden af Ved.

14 Ny loholona tsy misy eo am-bavahady, ary ny zatovo tsy mitendry zava-maneno intsony.

De Ældste have hørt op med at sidde i Porten, de unge Karle med deres Strengeleg.

15 Ny hafalian’ ny fonay dia nitsahatra, ary ny dihinay niova ho fitomaniana.

Vort Hjertes Glæde er hørt op, vor Dans er vendt om til Sorrig.

16 Efa afaka ny satro-boninahitra tamin’ ny lohanay; Idiran-doza izahay, fa efa nanota!

Vort Hoveds Krone er affalden; o ve os! thi vi have syndet.

17 Ary noho izany dia reraka ny fonay, eny, noho izany dia maizina ny masonay,

Derfor er vort Hjerte sygt, derfor ere vore Øjne formørkede:

18 Noho ny amin’ ny tendrombohitra Ziona, izay efa lao sady ikarenjen’ ny amboahaolo.

For Zions Bjergs Skyld, som er øde, Ræve løbe derpaa.

19 Jehovah ô, ianao no mipetraka mandrakizay, eny, ny seza fiandriananao no maharitra hatramin’ ny taranaka fara mandimby.

Du, Herre! du bliver evindelig, din Trone fra Slægt til Slægt.

20 Ahoana no dia anadinoanao anay mandrakizay sy ahafoizanao anay andro lava?

Hvorfor vil du glemme os evindelig? forlade os saa lang en Tid?

21 Jehovah ô, ampivereno aminao izahay, mba hiverenanay; Havaozy ho toy ny fahiny ny andronay.

Herre! før os tilbage til dig, saa ville vi vende tilbage, forny vore Dage som i fordums Tid!

22 Moa dia nandà anay tokoa va Hianao sy tezitra aminay indrindra?

Thi mon du aldeles har forkastet os? mon du er saa saare vred paa os?