Joba 7

1 Tsy mahafantatra izay ratsy va ny vavako? Tsy mpiantafika va ny zanak’ olombelona etỳ ambonin’ ny tany? Ary tsy tahaka ny andron’ ny mpikarama va ny androny?

Ja, mannen hev ein strid på jordi; hans dagar gjeng som leigedagar.

2 Toy ny mpanompo maniry alokaloka, ary toy ny mpikarama miandry ny karaman’ ny asany,

Som trælen lengtar etter skugge, og leigekar på løni ventar,

3 Dia toy izany no anaovana ahy hahita volana mampahory, ary alina mahadisadisa no tendrena ho ahy.

so fekk eg månader av vonbrot og næter fulle utav møda.

4 Raha vao mandry aho, dia mieritreritra hoe: Rahoviana re no hifoha aho? Fa mihalava izany ny alina, ary mivadibadika indrindra aho mandra-pahazavan’ ny andro.

Eg segjer når eg gjeng til kvile: «Når skal eg atter standa upp?» Og kvelden vert so lang, so lang: Eg ligg uroleg alt til dagsprett.

5 Ny nofoko mitafy olitra sy baingan-tany; efa maina ny hoditro, kanjo mitsiranorano indray.

Og makk og sår min likam dekkjer, og hudi skorpnar og bryt upp att.

6 Faingana noho ny famahanan-tenona ny androko ka lany tsy misy fanantenana.

Mi tid fer snøggar’ enn ein skutel, og ho kverv utan nokor von.

7 Tsarovy fa rivotra ny aiko: ary tsy hahita soa intsony ny masoko.

Hugs på: mitt liv er som ein pust; mitt auga ser’kje lukka meir.

8 Tsy hahita ahy intsony ny mason’ izay mijery ahy: Ny masonao hizaha ahy, fa tsy ho ao aho.

Snart er eg løynd for alle augo; du fåfengt stirer etter meg.

9 Tahaka ny rahona misava ka levona, dia tahaka izany koa, izay midìna any amin’ ny fiainan-tsi-hita tsy mba hiakatra intsony; (Sheol h7585)

Som skyi framum fer og kverv, so ingen att frå helheim vender, (Sheol h7585)

10 Tsy hiverina any an-tranony intsony izy. Ary tsy hahalala azy intsony ny fonenany.

snur ei attende til sitt hus; hans heimstad kjenner han’kje meir.

11 Ary izaho dia tsy hamehy vava, Fa hiteny noho ny fahorian’ ny fanahiko sy hitaraina noho ny fangidian’ ny aiko.

Difor vil’kje munnen stagga, men tala i min djupe hugverk og klaga i mi sjælenaud.

12 Ranomasina va aho, na trozona, No dia asianao fiambenana?

Er eg eit hav, er eg ein drake, med di du vaktar so på meg?

13 Raha hoy izaho: Hampionona ahy ny farafarako, hampitony ny fitarainako ny fandriako.

Eg tenkjer: «Lægjet skal meg lindra, og sengi letta suti mi» -

14 Dia mampitahotra ahy amin’ ny nofy Hianao ary mampihorohoro ahy amin’ ny tsindrimandry;

då skræmer du meg upp med draumar, og støkkjer meg med ville syner,

15 Ka dia aleon’ ny fanahiko ny hokendaina, eny, aleoko ny fahafatesana aza toy izay izato fitofezako izato;

so at eg heller ville kjøvast, ja døy, enn vera slik ei beingrind.

16 Maharikoriko ahy izao, tsy tiako ny ho velona ela; Ilaozy miala aho, fa fofona foana ny androko.

D’er nok! Eg liver ikkje æveleg; Haldt upp! Mitt liv er som ein pust.

17 Inona moa ny zanak’ olombelona, no ekenao ho lehibe, ka ampandinihinao azy ny fonao,

Kva er ein mann, at du han vyrder og retter tanken din på honom,

18 Sady fantarinao isa-maraina izy; sy izahanao toetra isaky ny indray mipi-maso?

heimsøkjer honom kvar ein morgon, ransakar honom kvar ei stund?

19 Mandra-pahoviana re vao hihodina tsy hijery ahy Hianao, ka mba hiala amiko mandra-piteliko rora?

Når tek du frå meg auga ditt? Meg slepper med eg svelgjar råken?

20 Na dia ho nanota aza aho, nampaninona Anao moa izany, ry Mpandinika ny olombelona? Nahoana no dia nataonao fikendry aho, ka efa tonga enta-mavesatra amiko aho?

Hev eg gjort synd, kva gjer eg deg, du som på mannen vaktar stødt? Kvi hev du meg til skiva valt? So eg hev vorte meg ei byrd?

21 Ary nahoana no tsy mamela ny fahadisoako sy manaisotra ny heloko Hianao? Fa izao dia efa handry any amin’ ny vovoka aho; ary hitady ahy fatratra Hianao, fa tsy ho atỳ intsony aho.

Kvi gjev du ikkje syndi til? Kvi ansar du på mine brot? No sig eg snart i moldi ned; og leitar du, so er eg burte.»