< Joba 6 >
1 Dia namaly Joba ka nanao hoe:
Entonces Job respondió:
2 Enga anie ka holanjaina tokoa ny fahasosorako, ka hampifandaniaina amin’ ny mizana izy sy ny fahoriako!
¡Oh, si se pesara mi angustia, y se pusiera igualmente en balanza juntamente con mi ruina!
3 Fa ankehitriny mavesatra noho ny fasika any an-dranomasina ny fahoriako, koa dia nirediredy aho.
¡Pesarían ahora más que la arena del mar! Por eso mis palabras fueron precipitadas,
4 Fa ny zana-tsipiky ny Tsitoha mitsatoka amiko, ka mifoka ny poizina avy aminy ny fanahiko; Ary ny fampitahorana Andriamanitra milahatra hamely ahy.
porque en mí están clavadas las flechas de ʼEL-Shadday. Mi espíritu sorbe su veneno, y terrores de ʼElohim me combaten.
5 Maneno va ny boriki-dia, raha eo amin’ ny vilona? Na mimàmà va ny omby, raha eo amin’ ny fihinany?
¿Rebuzca el asno montés junto a la hierba? ¿Muge el buey junto a su pasto?
6 Azo hanina va ny matsatso, raha tsy asian-tsira? Na mba misy tsirony va ny tafotsin’ atody?
¿Se comerá lo insípido sin sal? ¿Hay sabor en la clara del huevo?
7 Ny zavatra izay nolaviko tsy hotendrena, dia ireny no tsy maintsy haniko, na dia maharikoriko ahy aza.
Las cosas que mi alma rehusaba tocar son ahora mi alimento nauseabundo.
8 Enga anie ka ho azoko izay angatahiko, ary homen’ Andriamanitra ahy anie izay iriko!
¡Quién me diera obtener mi petición, y que ʼElohim me otorgue lo que tanto anhelo!
9 Ka ho sitrak’ Andriamanitra anie ny hanorotoro ahy! Eny, halefany anie ny tànany ka hahamaito ny aiko,
¡Que ʼElohim se digne aplastarme, que suelte su mano y acabe conmigo!
10 Dia hahita fiononana amin’ izany aho ka hiravoravo na dia amin’ ny fangirifiriana tsy mifaditrovana aza, satria tsy nandà ny tenin’ ny Iray Masìna aho.
Eso sería mi consuelo, y aun en medio de mi dolor que no da tregua, saltaría de gozo, porque no negué las Palabras del Santo.
11 Inona moa ny heriko, no hanantena aho? Ary hanao ahoana moa ny farako, no hanindry fo aho?
¿Cuál es mi fuerza para seguir esperando? ¿Cuál es mi propósito para que tenga aún paciencia?
12 Herim-bato va ny heriko? Na varahina va ny nofoko?
¿Es mi fortaleza como la de las piedras, o mi cuerpo es de bronce?
13 Tsy efa foana va ny hery ho entiko mamonjy tena, ary tsy efa nakifika hiala amiko va ny faharetana?
¿Puedo sostenerme sobre nada? ¿No fue todo auxilio alejado de mí?
14 Izay efa mivarahontsana dia tokony hiantran’ ny sakaizany. Fandrao mahafoy ny fahatahorana ny Tsitoha izy.
Para el hombre desconsolado debe haber bondad de su amigo, a fin de que no abandone el temor a ʼEL-Shadday.
15 Ny rahalahiko mampihambo manana ahy tahaka ny ranotrambo, dia tahaka ny mason-drano any an-dohasahan-driaka, izay malaky ritra,
Mis hermanos me traicionaron como un torrente. Pasan como corrientes impetuosas
16 Izay mainty azon’ ny ranomandry Sady iafenan’ ny oram-panala;
que van turbias a causa del deshielo, y la nieve que se deshace en ellas.
17 Fa raha taninin’ ny hainandro izy, dia levona; raha maina ny andro, dia ritra eo amin’ ny fitoerany izy;
En el tiempo del calor se desvanecen. Al calentarse desaparecen, se extinguen de su lugar.
18 Mivilivily no fandehany tankina izy ka levona.
Se apartan de la senda de su rumbo, van menguando y se pierden.
19 Ny antokon’ i Tema mitazana, ny andian’ i Sheba manantena azy;
Las caravanas de Temán fijan su mirada en ellas, los viajeros de Sabá tienen su esperanza en ellas,
20 Very hevitra ireo, satria samy nanampo; tonga teo izy, kanjo nangaihay.
pero son avergonzados en su esperanza, pues llegan hasta ellas y quedan defraudados.
21 Fa ankehitriny efa tsinontsinona ianareo; Nahita ny fahoriana ianareo ka raiki-tahotra.
En verdad ustedes son ahora como ellos. Ven un terror y temen.
22 Moa aho va efa nanao hoe: Omeo aho, ka mahafoiza zavatra ho ahy amin’ ny fanananareo,
¿Yo les dije: Tráiganme algo? ¿O: Paguen de su hacienda por mí?
23 Ary vonjeo amin’ ny tanan’ ny fahavalo aho, ka afaho amin’ ny tanan’ ny mpitohatoha?
¿O: Líbrenme de la mano del enemigo? ¿O: Rescátenme del poder del opresor?
24 Mampianara ahy, dia hangina aho; Ary ampahafantaro izay nahadisoako aho.
Instrúyeme y me callaré. Hazme entender en qué erré.
25 Endrey ny herin’ ny teny marina! Fa mba mahavoa inona kosa moa ny anatra ataonareo?
¡Cuán dolorosas son las palabras honestas! ¿Pero qué prueba su reprensión?
26 Ny amin’ ny teniko ihany va no ananaranareo ahy? Fa ho amin’ ny rivotra ny tenin’ ny olona mamoy fo.
¿Piensan ustedes censurar palabras y los dichos de un desesperado que son como el viento?
27 Eny, fa na dia ny kamboty aza dia ataonareo loka, ary ny sakaizanareo dia ataonareo varotra.
Ustedes aun echan suertes sobre los huérfanos y regatean con su amigo.
28 Fa ankehitriny, masìna ianareo, mba atreho kely aho, dia ho hitanareo fa tsy handainga tsy akory aho.
Ahora pues, dígnense mirarme y opinen si miento delante de ustedes.
29 Masìna ianareo, diniho indray aho, ary aoka tsy hisy fitsarana tsy marina; eny, diniho indray aho, fa mbola ao ihany ny fahamarinako.
Les ruego que desistan. Que no haya iniquidad. Sí, que mi justicia aún permanezca.
30 Moa misy heloka va eo amin’ ny lelako?
¿Hay iniquidad en mi lengua? ¿Mi paladar no distingue lo destructivo?