Joba 6

1 Dia namaly Joba ka nanao hoe:

I odpowiedział Ijob, a rzekł:

2 Enga anie ka holanjaina tokoa ny fahasosorako, ka hampifandaniaina amin’ ny mizana izy sy ny fahoriako!

O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,

3 Fa ankehitriny mavesatra noho ny fasika any an-dranomasina ny fahoriako, koa dia nirediredy aho.

Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.

4 Fa ny zana-tsipiky ny Tsitoha mitsatoka amiko, ka mifoka ny poizina avy aminy ny fanahiko; Ary ny fampitahorana Andriamanitra milahatra hamely ahy.

Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.

5 Maneno va ny boriki-dia, raha eo amin’ ny vilona? Na mimàmà va ny omby, raha eo amin’ ny fihinany?

Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

6 Azo hanina va ny matsatso, raha tsy asian-tsira? Na mba misy tsirony va ny tafotsin’ atody?

Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?

7 Ny zavatra izay nolaviko tsy hotendrena, dia ireny no tsy maintsy haniko, na dia maharikoriko ahy aza.

Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

8 Enga anie ka ho azoko izay angatahiko, ary homen’ Andriamanitra ahy anie izay iriko!

Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!

9 Ka ho sitrak’ Andriamanitra anie ny hanorotoro ahy! Eny, halefany anie ny tànany ka hahamaito ny aiko,

Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!

10 Dia hahita fiononana amin’ izany aho ka hiravoravo na dia amin’ ny fangirifiriana tsy mifaditrovana aza, satria tsy nandà ny tenin’ ny Iray Masìna aho.

Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.

11 Inona moa ny heriko, no hanantena aho? Ary hanao ahoana moa ny farako, no hanindry fo aho?

Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?

12 Herim-bato va ny heriko? Na varahina va ny nofoko?

Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?

13 Tsy efa foana va ny hery ho entiko mamonjy tena, ary tsy efa nakifika hiala amiko va ny faharetana?

Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

14 Izay efa mivarahontsana dia tokony hiantran’ ny sakaizany. Fandrao mahafoy ny fahatahorana ny Tsitoha izy.

Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

15 Ny rahalahiko mampihambo manana ahy tahaka ny ranotrambo, dia tahaka ny mason-drano any an-dohasahan-driaka, izay malaky ritra,

Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,

16 Izay mainty azon’ ny ranomandry Sady iafenan’ ny oram-panala;

Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;

17 Fa raha taninin’ ny hainandro izy, dia levona; raha maina ny andro, dia ritra eo amin’ ny fitoerany izy;

Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.

18 Mivilivily no fandehany tankina izy ka levona.

Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.

19 Ny antokon’ i Tema mitazana, ny andian’ i Sheba manantena azy;

Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

20 Very hevitra ireo, satria samy nanampo; tonga teo izy, kanjo nangaihay.

Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.

21 Fa ankehitriny efa tsinontsinona ianareo; Nahita ny fahoriana ianareo ka raiki-tahotra.

Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

22 Moa aho va efa nanao hoe: Omeo aho, ka mahafoiza zavatra ho ahy amin’ ny fanananareo,

Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?

23 Ary vonjeo amin’ ny tanan’ ny fahavalo aho, ka afaho amin’ ny tanan’ ny mpitohatoha?

I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?

24 Mampianara ahy, dia hangina aho; Ary ampahafantaro izay nahadisoako aho.

Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.

25 Endrey ny herin’ ny teny marina! Fa mba mahavoa inona kosa moa ny anatra ataonareo?

O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?

26 Ny amin’ ny teniko ihany va no ananaranareo ahy? Fa ho amin’ ny rivotra ny tenin’ ny olona mamoy fo.

Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?

27 Eny, fa na dia ny kamboty aza dia ataonareo loka, ary ny sakaizanareo dia ataonareo varotra.

I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.

28 Fa ankehitriny, masìna ianareo, mba atreho kely aho, dia ho hitanareo fa tsy handainga tsy akory aho.

Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.

29 Masìna ianareo, diniho indray aho, ary aoka tsy hisy fitsarana tsy marina; eny, diniho indray aho, fa mbola ao ihany ny fahamarinako.

Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.

30 Moa misy heloka va eo amin’ ny lelako?

A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?