Joba 5
1 Miantsoa ange! moa misy hamaly anao va? Ary iza amin’ ireo masìna no hotodihinao?
[Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.
2 Fa ny adala dia vonoin’ ny fahasosorana, ary ny kely saina dia matin’ ny fialonana.
Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.
3 Izaho nahita olona adala mamaka, nefa vetivety Indray dia tsy maintsy nanozona ny fonenany aho;
Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini ejus statim.
4 Lavitra ny famonjena ny zanany Ka torotoro eo am-bavahady, nefa tsy manan-kamonjy;
Longe fient filii ejus a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.
5 Ny vokatry ny taniny dia lanin’ ny noana, eny, alainy na dia voafefy tsilo aza; ary ny fandrika mitanatana vava hahazo ny fananany
Cujus messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias ejus.
6 Fa tsy mivoaka avy amin’ ny vovoka ny alahelo, ary tsy mitrebona avy amin’ ny tany ny fahoriana,
Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.
7 Nefa teraka ho amin’ ny fahoriana ny olombelona, dia tahaka ny fanidin’ ny kilalaon’ afo miakatra
Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.
8 Fa raha toa ahy kosa dia hitady an’ Andriamanitra aho, ary Andriamanitra ihany no hotolorako ny teniko,
Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:
9 Dia Izay manao zava-dehibe tsy takatry ny saina sy zava-mahagaga tsy hita isa,
qui facit magna et inscrutabilia, et mirabilia absque numero;
10 Dia Izay mampilatsaka ranonorana etỳ ambonin’ ny tany ary mampandeha rano eny amin’ ny saha,
qui dat pluviam super faciem terræ, et irrigat aquis universa;
11 Ka apetrany amin’ ny avo Izay ambany, ary asandrany ho amin’ ny fahafinaretana ny miory,
qui ponit humiles in sublime, et mœrentes erigit sospitate;
12 Dia Izay mahafoana ny hevitry ny fetsy, ka tsy hahefan’ ny tànany na inona na inona hahasoa ny tenany;
qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod cœperant;
13 Ny fahafetsen’ ny hendry ihany no entiny misambotra azy, ary ny saina ataon’ ny mpiolakolaka dia rava;
qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat.
14 Na dia amin’ ny antoandro aza dia tafatsarapaka ao amin’ ny maizina ireny ka miraparapa amin’ ny mitataovovonana tahaka ny amin’ ny alina;
Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte, sic palpabunt in meridie.
15 Fa vonjeny kosa ny malahelo tsy ho voan’ ny sabatry ny vavany; Eny, vonjeny tsy ho azon’ ny tanan’ ny mahery izy.
Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.
16 Dia misy fanantenana ho an’ ny reraka; fa ny faharatsiana kosa mihombom-bava
Et erit egeno spes; iniquitas autem contrahet os suum.
17 Indro, sambatra ny zanak’ olombelona izay anarin’ Andriamanitra, koa aza atao ho zavatra kely ny famaizan’ ny Tsitoha;
Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:
18 Fa sady mandratra Izy no mamehy; Manorotoro Izy, ary ny tànany ihany no manasitrana.
quia ipse vulnerat, et medetur; percutit, et manus ejus sanabunt.
19 Amin’ ny fahoriana enina dia hamonjy anao Izy; Eny, amin’ ny fito aza dia tsy hisy loza hihatra aminao.
In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent te malum.
20 Raha avy ny mosary, dia hiaro anao amin’ ny fahafatesana Izy; Ary raha avy ny ady, dia hiaro anao tsy ho voan’ ny sabatra Izy;
In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.
21 Hampiereny tsy ho voan’ ny kapo-bava ianao, ary tsy hatahotra, raha avy ny fandringanana;
A flagello linguæ absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.
22 Ny fandringanana sy ny mosary dia hihomehezanao; ary tsy hatahoranao ny bibi-dia;
In vastitate et fame ridebis, et bestias terræ non formidabis.
23 Fa vita fanekena amin’ ny vato any an-tsaha aza ianao; Ary ny bibi-dia hihavana aminao;
Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiæ terræ pacificæ erunt tibi.
24 Ary ho hitanao fa ny fiadanana no lainao; Ary raha mizaha ny kijanao ianao, dia ho hitanao fa tsy misy very ny ao;
Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum; et visitans speciem tuam, non peccabis.
25 Ary ho hitanao koa fa maro ny zanakao, ary ny terakao ho tahaka ny ahitra amin’ ny tany;
Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terræ.
26 Haharitra ianao ambara-piditrao any am-pasana, raha mbola henjana, dia tahaka ny amboaram-bary akarina amin’ ny fotoana.
Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
27 Izany ary no izy, fa efa nandinika azy izahay; Hevero ary izany, ka fantaro tsara.
Ecce hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.]
