Joba 36
1 Ary mbola nandroso niteny ihany Eliho ka nanao hoe:
Još govori Elijuj i reèe:
2 Mahareta kely amiko, dia hambarako aminao, fa mbola misy teny holazaina hanamarina an’ Andriamanitra.
Potrpi me malo, i pokazaæu ti, jer još ima što bih govorio za Boga.
3 Halaiko avy lavitra ny fahalalako, ka hanamarina ny Mpanao ahy aho.
Poèeæu izdaleka besjedu svoju, i pokazaæu da je tvorac moj pravedan.
4 Fa tsy lainga tsy akory ny teniko; Lehilahy tanteraka amin’ ny fahalalana no eto aminao.
Doista, neæe biti lažne rijeèi moje, kod tebe je koji pravo misli.
5 Indro, lehibe Andriamanitra, kanefa tsy mba mamingavinga, lehibe amin’ ny herin’ ny fahalalana Izy.
Gle, Bog je silan, ali nikoga ne odbacuje, silan je snagom srèanom.
6 Tsy mitsimbina ny ain’ ny ratsy fanahy Izy, fa manome rariny ho an’ ny ory.
Ne da živjeti bezbožniku, a nevoljnicima èini pravdu.
7 Tsy mampiala ny masony amin’ ny marina Izy; Eo amin’ ny mpanjaka ambonin’ ny seza fiandrianany no am-pitoerany azy ho mandrakizay, ka dia tafasandratra.
Ne odvraæa od pravednika oèiju svojih, nego još s carevima na prijesto posaðuje ih navijek, te se uzvišuju.
8 Ary raha voafatotra amin’ ny gadra izy sy voafehy amin’ ny tadin’ ny fahoriana.
Ako li su okovani u puta i svezani užima nevoljnièkim,
9 Dia ambarany azy ny asany sy ny fahotany, fa efa nanandra-tena izy ireny.
Tada im napominje djela njihova i bezakonja njihova kako su silna.
10 Dia manokatra ny sofiny hihaino fananarana Izy ka mandidy azy hibebaka hiala amin’ ny ratsy.
I otvora im uho da bi se popravili, i govori im da se vrate od bezakonja.
11 Raha mihaino ka manaiky Azy Izy, dia lany amin’ ny fiadanana ny androny, ary ny taonany amin’ ny fahafinaretana
Ako poslušaju i stanu mu služiti, dovršuju dane svoje u dobru i godine svoje u radosti.
12 Fa raha tsy mihaino kosa izy, dia ho voan’ ny fiadiana ka ho faty tsy amim-pahalalana.
Ako li ne poslušaju, ginu od maèa i umiru s bezumlja.
13 Fa ny mpihatsaravelatsihy dia mirakitra fahatezerana; Tsy mitaraina izy, na dia afatony aza;
A koji su licemjerna srca, navlaèe gnjev i ne vièu kad ih poveže;
14 Ka dia maty raha mbola tanora izy, eny, afaka ny ainy eo amin’ ny olom-betaveta,
Umire u mladosti duša njihova i život njihov meðu kurvama.
15 Fa ny fahorian’ ny ory kosa no entin’ Andriamanitra mamonjy azy, Ary ny manjo azy no entiny manokatra ny sofiny.
Izbavlja nevoljnika iz nevolje njegove i otvora mu uho u muci.
16 Ary na dia ianao aza dia ampialainy amin’ ny fahaterena ho amin’ ny malalaka izay tsy misy mahatery; Ary ny matavy indrindra no aroso ho eo ambonin’ ny latabatrao.
Tako bi i tebe izveo iz tjeskobe na prostrano mjesto, gdje ništa ne dosaðuje, i mirni sto tvoj bio bi pun pretiline.
17 Nefa raha fatra-pikikitra amin’ ny adin’ ny ratsy fanahy ianao, dia hihazona anao ny ady sy ny fanamelohana;
Ali si zaslužio sud bezbožnièki; i sud i pravda snaðe te.
18 Aoka tsy hamporisika anao hiteny ratsy ny fahatezerana, ary aoka tsy hampivily hevitra anao ny halehiben’ ny avotra.
Doista, gnjev je na tebi; gledaj da te ne odbaci u karanju, te te veliki otkup neæe izbaviti.
19 Moa hahatonga anao ho ao amin’ izay tsy misy fahoriana va ny fitarainanao na izay rehetra tratry ny fahatanjahana?
Hoæe li gledati na tvoje bogatstvo? neæe ni na zlato ni na kaku silu blaga tvojega.
20 Aza irinao ny hihavian’ ny alina, izay ampialana ny olona amin’ ny fitoerany.
Ne uzdiši za noæu u koju narodi odlaze na svoje mjesto.
21 Tandremo, aza mivily ho amin’ ny ratsy; Fa saingy ozoim-pahoriana ianao, dia mifidy izany.
Èuvaj se da ne pogledaš na taštinu i voliš nju nego nevolju.
22 Indro, Andriamanitra miasa amin’ ny heriny mampiseho ny fisandratany; Iza no mba mpampianatra tahaka Azy?
Gle, Bog je najviši svojom silom, ko je uèitelj kao on?
23 Iza no efa nandidy Azy ny amin’ izay lalan-kalehany? Ary iza no efa nilaza taminy hoe: Efa nanao ratsy Hianao?
Ko mu je odredio put njegov? ili ko æe mu reæi: èiniš nepravo?
24 Tsarovy ny hankalaza ny asany, Izay efa nataon’ ny olona an-kira.
Opominji se da velièaš djela njegova, koja gledaju ljudi.
25 Fa faly mahita izany ny olona rehetra; Ary jeren’ ny zanak’ olombelona eny lavitra eny izany.
Svi ljudi vide ih, svaki ih gleda izdaleka.
26 Indro, lehibe Andriamanitra, ka tsy takatry ny saintsika Izy; Ary tsy hita isa ny taonany.
Gle, Bog je velik, i ne možemo ga poznati, broj godina njegovijeh ne može se dokuèiti.
27 Fa mampisavoana ny rano Izy, dia milatsaka ho ranonorana aman-javona izany,
Jer on steže kaplje vodene, koje liju dažd iz oblaka njegovijeh;
28 Izay aidin’ ny rahona ka alatsany amin’ ny olona maro be.
Kad teku oblaci, kaplju na mnoštvo ljudsko.
29 Ary koa, iza moa no mahalala ny amin’ ny fivelatry ny rahona sy ny fikotrokotroka ao an-dainy?
I ko bi razumio prostor oblacima i grmljavu u šatoru njegovu?
30 Indro, mamelatra ny fahazavany eo amboniny Izy ary manao ny fanambanin’ ny ranomasina ho firakofany.
Kako prostire nad njim svjetlost svoju, i dubine morske pokriva?
31 Fa ireny zavatra ireny no itsarany ny firenena sady anomezany hanina betsaka.
Tijem sudi narodima, daje hrane izobila.
32 Mifono fahazavana ny tànany, ary baikoiny iny mba hahavoa ny fahavalony;
Rukama zaklanja svjetlost, i nareðuje koga da srete,
33 Ny fikotrokotrony dia manambara Azy, ary ny omby aman’ ondry koa aza milaza ny hihaviany.
Javljajuæi prema njemu dobru volju svoju, i prema stoci i prema rodu zemaljskom.
