Joba 36
1 Ary mbola nandroso niteny ihany Eliho ka nanao hoe:
Addens quoque Eliu, hæc locutus est:
2 Mahareta kely amiko, dia hambarako aminao, fa mbola misy teny holazaina hanamarina an’ Andriamanitra.
[Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.
3 Halaiko avy lavitra ny fahalalako, ka hanamarina ny Mpanao ahy aho.
Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo justum.
4 Fa tsy lainga tsy akory ny teniko; Lehilahy tanteraka amin’ ny fahalalana no eto aminao.
Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.
5 Indro, lehibe Andriamanitra, kanefa tsy mba mamingavinga, lehibe amin’ ny herin’ ny fahalalana Izy.
Deus potentes non abjicit, cum et ipse sit potens:
6 Tsy mitsimbina ny ain’ ny ratsy fanahy Izy, fa manome rariny ho an’ ny ory.
sed non salvat impios, et judicium pauperibus tribuit.
7 Tsy mampiala ny masony amin’ ny marina Izy; Eo amin’ ny mpanjaka ambonin’ ny seza fiandrianany no am-pitoerany azy ho mandrakizay, ka dia tafasandratra.
Non auferet a justo oculos suos: et reges in solio collocat in perpetuum, et illi eriguntur.
8 Ary raha voafatotra amin’ ny gadra izy sy voafehy amin’ ny tadin’ ny fahoriana.
Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis,
9 Dia ambarany azy ny asany sy ny fahotany, fa efa nanandra-tena izy ireny.
indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt.
10 Dia manokatra ny sofiny hihaino fananarana Izy ka mandidy azy hibebaka hiala amin’ ny ratsy.
Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat: et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.
11 Raha mihaino ka manaiky Azy Izy, dia lany amin’ ny fiadanana ny androny, ary ny taonany amin’ ny fahafinaretana
Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria:
12 Fa raha tsy mihaino kosa izy, dia ho voan’ ny fiadiana ka ho faty tsy amim-pahalalana.
si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia.
13 Fa ny mpihatsaravelatsihy dia mirakitra fahatezerana; Tsy mitaraina izy, na dia afatony aza;
Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint.
14 Ka dia maty raha mbola tanora izy, eny, afaka ny ainy eo amin’ ny olom-betaveta,
Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos.
15 Fa ny fahorian’ ny ory kosa no entin’ Andriamanitra mamonjy azy, Ary ny manjo azy no entiny manokatra ny sofiny.
Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem ejus.
16 Ary na dia ianao aza dia ampialainy amin’ ny fahaterena ho amin’ ny malalaka izay tsy misy mahatery; Ary ny matavy indrindra no aroso ho eo ambonin’ ny latabatrao.
Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine.
17 Nefa raha fatra-pikikitra amin’ ny adin’ ny ratsy fanahy ianao, dia hihazona anao ny ady sy ny fanamelohana;
Causa tua quasi impii judicata est: causam judiciumque recipies.
18 Aoka tsy hamporisika anao hiteny ratsy ny fahatezerana, ary aoka tsy hampivily hevitra anao ny halehiben’ ny avotra.
Non te ergo superet ira ut aliquem opprimas: nec multitudo donorum inclinet te.
19 Moa hahatonga anao ho ao amin’ izay tsy misy fahoriana va ny fitarainanao na izay rehetra tratry ny fahatanjahana?
Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine.
20 Aza irinao ny hihavian’ ny alina, izay ampialana ny olona amin’ ny fitoerany.
Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis.
21 Tandremo, aza mivily ho amin’ ny ratsy; Fa saingy ozoim-pahoriana ianao, dia mifidy izany.
Cave ne declines ad iniquitatem: hanc enim cœpisti sequi post miseriam.
22 Indro, Andriamanitra miasa amin’ ny heriny mampiseho ny fisandratany; Iza no mba mpampianatra tahaka Azy?
Ecce Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus.
23 Iza no efa nandidy Azy ny amin’ izay lalan-kalehany? Ary iza no efa nilaza taminy hoe: Efa nanao ratsy Hianao?
Quis poterit scrutari vias ejus? aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?
24 Tsarovy ny hankalaza ny asany, Izay efa nataon’ ny olona an-kira.
Memento quod ignores opus ejus, de quo cecinerunt viri.
25 Fa faly mahita izany ny olona rehetra; Ary jeren’ ny zanak’ olombelona eny lavitra eny izany.
Omnes homines vident eum: unusquisque intuetur procul.
26 Indro, lehibe Andriamanitra, ka tsy takatry ny saintsika Izy; Ary tsy hita isa ny taonany.
Ecce Deus magnus vincens scientiam nostram: numerus annorum ejus inæstimabilis.
27 Fa mampisavoana ny rano Izy, dia milatsaka ho ranonorana aman-javona izany,
Qui aufert stillas pluviæ, et effundit imbres ad instar gurgitum,
28 Izay aidin’ ny rahona ka alatsany amin’ ny olona maro be.
qui de nubibus fluunt quæ prætexunt cuncta desuper.
29 Ary koa, iza moa no mahalala ny amin’ ny fivelatry ny rahona sy ny fikotrokotroka ao an-dainy?
Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum,
30 Indro, mamelatra ny fahazavany eo amboniny Izy ary manao ny fanambanin’ ny ranomasina ho firakofany.
et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet.
31 Fa ireny zavatra ireny no itsarany ny firenena sady anomezany hanina betsaka.
Per hæc enim judicat populos, et dat escas multis mortalibus.
32 Mifono fahazavana ny tànany, ary baikoiny iny mba hahavoa ny fahavalony;
In manibus abscondit lucem, et præcepit ei ut rursus adveniat.
33 Ny fikotrokotrony dia manambara Azy, ary ny omby aman’ ondry koa aza milaza ny hihaviany.
Annuntiat de ea amico suo, quod possessio ejus sit, et ad eam possit ascendere.]
