< Joba 34 >
1 Ary mbola niteny ihany Eliho ka nanao hoe:
Og Elihu tok til ords og sagde:
2 Mandrenesa ny teniko, ianareo olon-kendry; Ary mihainoa ahy, ianareo manam-pahalalana.
«Vismenner, høyr på ordi mine! Kunnige folk, lyd no på meg!
3 Fa ny sofina no mamantatra teny, Ary ny vava no manandrana hanina.
For ordi prøver ein med øyro, som ein med gomen maten smakar.
4 Koa aoka izay rariny no hodinihintsika, ary aoka hiara-mamantatra izay tsara isika.
So lat oss no det rette velja og saman finna ut det gode!
5 Fa Joba efa nanao hoe: Marina aho, saingy nesorin’ Andriamanitra tamiko ny rariny;
For Job hev sagt: «Eg skuldfri er; min rett hev Gud ifrå meg teke;
6 Marina ny ahy, nefa ampandaingainy aho; Mahafaty ny zana-tsipìka mitsatoka amiko, na dia tsy manam-pahadisoana aza aho.
tråss i min rett, stend eg som ljugar, uskuldig fekk eg ulivssår.»
7 Aiza moa no misy lehilahy tahaka an’ i Joba, izay manaram-po amin’ ny famingavingana toy ny fisotro rano.
Finst det vel nokon mann som Job? som gløyper hædings ord som vatn,
8 Ary tonga naman’ ny mpanao ratsy sady miara-mandeha amin’ ny ratsy fanahy?
som held med illgjerdsmenner lag, hev umgang med gudlause folk?
9 Fa hoy izy: Tsy mahasoa ny olona ny mihavana amin’ Andriamanitra.
For han hev sagt: «Kva gagnar det ein mann å vera ven med Gud?»
10 Koa amin’ izany mihainoa ahy, ianareo manam-panahy: Lavitra an’ Andriamanitra ny hanao ratsy! Ary lavitra ny Tsitoha ny hanao meloka!
Difor, de menn med vit, høyr meg! D’er langt frå Gud å vera gudlaus, frå Allvalds-Gud å gjera urett.
11 Fa ny nataon’ ny olona ihany no ampanodiaviny azy, ka mamaly ny olona rehetra araka ny lalany avy Izy.
Han løner mannen for hans gjerd, fer med han etter all hans ferd.
12 Eny tokoa, Andriamanitra tsy manao ratsy mihitsy, ary ny Tsitoha tsy mba mamadika ny rariny.
Nei, urettferdig er’kje Gud, og Allvald krenkjer ikkje retten.
13 Iza moa no nanendry Azy ho Mpiadidy ny tany? Ary iza no nanorina izao tontolo izao?
Kven let vel honom styra jordi? Og kven hev grunna jordheims-kringen?
14 Raha tàhiny ny tenany ihany no heveriny, ka hangoniny ho ao aminy ny fanahiny sy ny fofonainy,
Um han på seg åleine tenkte og drog sin ande til seg att,
15 Dia hiala avokoa ny ain’ ny nofo rehetra, ary hiverina amin’ ny vovoka ny olona.
då gjekk alt livande til grunns, og menneskja vart atter mold.
16 Raha manam-pahalalana ianao, dia mandrenesa izao, ka mihainoa ny teniko
Um du er klok, so høyr på dette, og lyd på ljoden av mitt ord!
17 Moa mahay mifehy va izay tsy tia rariny? Ary Ilay marina sady mahery va no hohelohinao?
Kann ein som hatar retten, styra? Fordømer du den allrettvise?
18 (Mety va ny miteny amin’ ny mpanjaka hoe: Olom-poana ianao! Ary amin’ ny zanak’ andriana: Ry ilay ratsy!),
Kann ein til kongen segja: «Niding!» Og til dei megtige: «Du brotsmann?»
19 Dia Ilay tsy mizaha ny tavan’ ny lehibe, ary tsy manaja ny ambony mihoatra noho ny ambany, satria samy asan’ ny tànany avokoa izy rehetra.
Til han som ei gjer skil på fyrstar, og ikkje vyrder rik mot fatig. Av di hans hand hev skapt deim alle?
20 Maty amin’ ny indray mipi-maso monja amin’ ny mamatonalina ireny; Eny, ringana ny olona ka tsy ao intsony; Ary ny mahery dia lasa tsy esorin-tanana.
Dei andast brått og midt um natti, eit folk avjagast og kverv burt, stormenn forgjengst i hjelpeløysa.
21 Fa ny mason’ Andriamanitra dia mijery ny alehan’ ny olona, ary mahita ny diany rehetra Izy.
Hans augo ser til mannsens ferd, han skodar kvart eit stig han tek;
22 Tsy misy aizina na alim-pito, Izay hieren’ ny mpanao ratsy.
det finst’kje skugge eller myrker der illgjerdsmenn kann løyna seg.
23 Fa Andriamanitra tsy mba miandry aloha vao mandinika ny olona Izay tonga hotsaraina eo anatrehany.
Han tarv’kje lenge sjå på mannen fyrr han lyt møta Gud til doms.
24 Manorotoro ny olona mahery Izy, na dia tsy manadina aza, ka manangana olon-kafa hisolo azy.
Han utan forhøyr storfolk krasar og andre set i deira stad.
25 Koa hita amin’ izany fa fantany ny asan’ ireo, ka dia mamono azy amin’ ny alina ho torotoro Izy.
Han kjennar heile deira verk og gjev um natti deim til tyning.
26 Tehafiny tanana tahaka ny fanao amin’ ny ratsy fanahy ireo eo imason’ ny vahoaka.
Han tuktar deim som illgjerdsmenner, ein stad der alle kann det sjå,
27 Izao no nialan’ ireo tamin’ Andriamanitra ka tsy nitandremany ny lalany akory,
dei som hev vike burt frå han og ikkje hev hans vegar fylgt -
28 Dia ny mba hahatonga ny fitarainan’ ny malahelo eo anatrehany ka hampandre Azy ny fitarainan’ ny ory.
so han kann høyra armods klaga og jammerskrik frå undertrykte.
29 Mangìna Izy, ka iza no mahay manameloka? Ary manafin-tava Izy (ka iza no mahajery Azy?), na amin’ ny firenena, na amin’ ny olona tsirairay,
Fær han det stilt, kven vil fordøma? Løyner han seg - kven kann då sjå han? - for folkemugen og for mannen,
30 Mba tsy hanjakan’ ny ratsy fanahy, ary tsy ho voafandrika ny vahoaka.
so ikkje gudlaus mann skal råda og vera snaror yver folket.
31 Fa moa mba efa nisy niteny tamin’ Andriamanitra va nanao hoe: Efa nanandra-tena aho ka tsy hanao ratsy intsony;
For segjer ein vel so til Gud: «Ovmodigt hev eg bore meg; eg vil ikkje lenger vera vond.
32 Izay tsy hitako mba ampianaro ahy; Raha nanao ratsy aho, dia tsy hanao intsony?
Vis du meg det eg ikkje ser! hev eg gjort synd, vil eg snu um?»
33 Moa araka ny hevitrao va no hamaliany ny ataon’ ny olona, no efa nandà ianao? Fa ianao no mifidy, fa tsy izaho, koa izay fantatrao no ambarao.
Skal han då straffa som du tykkjer? D’er du som er den misnøgde; so lyt du velja, ikkje eg; og du fær segja det du veit.
34 Ny olona manam-panahy hilaza amiko, ary ny olon-kendry izay mihaino ahy hanao hoe:
Dei kloke folk vil segja til meg, og kvar ein vismann som meg høyrer:
35 Miteny tsy amim-pahalalana Joba, ary ny teniny tsy amim-pahendrena.
«Job talar ikkje med forstand hans ord er utan ettertanke.»
36 Enga anie ka hizahan-toetra mandrakariva Joba noho ny famaliana ataony araka ny fanaon’ ny ratsy fanahy!
Gjev Job må allstødt verta prøvd for sine svar på nidings vis!
37 Fa ampiany fihaikana koa ny fahotany; Miteha-tanana eto amintsika izy ka manao teny maro ho enti-miady amin’ Andriamanitra.
For han legg brotsverk til si synd og ber seg vyrdlaust millom oss, og talar mange ord mot Gud.»