Joba 34
1 Ary mbola niteny ihany Eliho ka nanao hoe:
Pronuncians itaque Eliu, etiam haec locutus est:
2 Mandrenesa ny teniko, ianareo olon-kendry; Ary mihainoa ahy, ianareo manam-pahalalana.
Audite sapientes verba mea, et eruditi auscultate me:
3 Fa ny sofina no mamantatra teny, Ary ny vava no manandrana hanina.
Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat.
4 Koa aoka izay rariny no hodinihintsika, ary aoka hiara-mamantatra izay tsara isika.
Iudicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
5 Fa Joba efa nanao hoe: Marina aho, saingy nesorin’ Andriamanitra tamiko ny rariny;
Quia dixit Iob: Iustus sum, et Deus subvertit iudicium meum.
6 Marina ny ahy, nefa ampandaingainy aho; Mahafaty ny zana-tsipìka mitsatoka amiko, na dia tsy manam-pahadisoana aza aho.
In iudicando enim me, mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
7 Aiza moa no misy lehilahy tahaka an’ i Joba, izay manaram-po amin’ ny famingavingana toy ny fisotro rano.
Quis est vir ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam:
8 Ary tonga naman’ ny mpanao ratsy sady miara-mandeha amin’ ny ratsy fanahy?
Qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
9 Fa hoy izy: Tsy mahasoa ny olona ny mihavana amin’ Andriamanitra.
Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
10 Koa amin’ izany mihainoa ahy, ianareo manam-panahy: Lavitra an’ Andriamanitra ny hanao ratsy! Ary lavitra ny Tsitoha ny hanao meloka!
Ideo viri cordati audite me, absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
11 Fa ny nataon’ ny olona ihany no ampanodiaviny azy, ka mamaly ny olona rehetra araka ny lalany avy Izy.
Opus enim hominis reddet ei, et iuxta vias singulorum restituet eis.
12 Eny tokoa, Andriamanitra tsy manao ratsy mihitsy, ary ny Tsitoha tsy mba mamadika ny rariny.
Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet iudicium.
13 Iza moa no nanendry Azy ho Mpiadidy ny tany? Ary iza no nanorina izao tontolo izao?
Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem, quem fabricatus est?
14 Raha tàhiny ny tenany ihany no heveriny, ka hangoniny ho ao aminy ny fanahiny sy ny fofonainy,
Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
15 Dia hiala avokoa ny ain’ ny nofo rehetra, ary hiverina amin’ ny vovoka ny olona.
Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
16 Raha manam-pahalalana ianao, dia mandrenesa izao, ka mihainoa ny teniko
Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei.
17 Moa mahay mifehy va izay tsy tia rariny? Ary Ilay marina sady mahery va no hohelohinao?
Numquid qui non amat iudicium, sanari potest? et quomodo tu eum, qui iustus est, in tantum condemnas?
18 (Mety va ny miteny amin’ ny mpanjaka hoe: Olom-poana ianao! Ary amin’ ny zanak’ andriana: Ry ilay ratsy!),
Qui dicit regi, apostata: qui vocat duces impios:
19 Dia Ilay tsy mizaha ny tavan’ ny lehibe, ary tsy manaja ny ambony mihoatra noho ny ambany, satria samy asan’ ny tànany avokoa izy rehetra.
Qui non accipit personas principum: nec cognovit tyrannum, cum disceptaret contra pauperem: opus enim manuum eius sunt universi.
20 Maty amin’ ny indray mipi-maso monja amin’ ny mamatonalina ireny; Eny, ringana ny olona ka tsy ao intsony; Ary ny mahery dia lasa tsy esorin-tanana.
Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi, et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
21 Fa ny mason’ Andriamanitra dia mijery ny alehan’ ny olona, ary mahita ny diany rehetra Izy.
Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
22 Tsy misy aizina na alim-pito, Izay hieren’ ny mpanao ratsy.
Non sunt tenebrae, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem.
23 Fa Andriamanitra tsy mba miandry aloha vao mandinika ny olona Izay tonga hotsaraina eo anatrehany.
Neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in iudicium.
24 Manorotoro ny olona mahery Izy, na dia tsy manadina aza, ka manangana olon-kafa hisolo azy.
Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
25 Koa hita amin’ izany fa fantany ny asan’ ireo, ka dia mamono azy amin’ ny alina ho torotoro Izy.
Novit enim opera eorum: et idcirco inducet noctem, et conterentur.
26 Tehafiny tanana tahaka ny fanao amin’ ny ratsy fanahy ireo eo imason’ ny vahoaka.
Quasi impios percussit eos in loco videntium.
27 Izao no nialan’ ireo tamin’ Andriamanitra ka tsy nitandremany ny lalany akory,
Qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias eius intelligere noluerunt:
28 Dia ny mba hahatonga ny fitarainan’ ny malahelo eo anatrehany ka hampandre Azy ny fitarainan’ ny ory.
Ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
29 Mangìna Izy, ka iza no mahay manameloka? Ary manafin-tava Izy (ka iza no mahajery Azy?), na amin’ ny firenena, na amin’ ny olona tsirairay,
Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum et super gentes et super omnes homines?
30 Mba tsy hanjakan’ ny ratsy fanahy, ary tsy ho voafandrika ny vahoaka.
Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
31 Fa moa mba efa nisy niteny tamin’ Andriamanitra va nanao hoe: Efa nanandra-tena aho ka tsy hanao ratsy intsony;
Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
32 Izay tsy hitako mba ampianaro ahy; Raha nanao ratsy aho, dia tsy hanao intsony?
Si erravi, tu doce me: si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
33 Moa araka ny hevitrao va no hamaliany ny ataon’ ny olona, no efa nandà ianao? Fa ianao no mifidy, fa tsy izaho, koa izay fantatrao no ambarao.
Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim coepisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
34 Ny olona manam-panahy hilaza amiko, ary ny olon-kendry izay mihaino ahy hanao hoe:
Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
35 Miteny tsy amim-pahalalana Joba, ary ny teniny tsy amim-pahendrena.
Iob autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
36 Enga anie ka hizahan-toetra mandrakariva Joba noho ny famaliana ataony araka ny fanaon’ ny ratsy fanahy!
Pater mi, probetur Iob usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis.
37 Fa ampiany fihaikana koa ny fahotany; Miteha-tanana eto amintsika izy ka manao teny maro ho enti-miady amin’ Andriamanitra.
Qui addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum.
