Joba 33
1 Kanefa, masìna ianao, ry Joba; mihainoa ny alahatro, ary mandrenesa ny teniko rehetra.
audi igitur Iob eloquia mea et omnes sermones meos ausculta
2 Indro, fa efa niloa-bava aho, Miteny ato am-bavako ny lelako.
ecce aperui os meum loquatur lingua mea in faucibus meis
3 Ny hitsim-poko no hiseho amin’ ny teniko; Ary ny fahalalan’ ny molotro no holazaina tsy hasiana fitaka.
simplici corde meo sermones mei et sententiam labia mea puram loquentur
4 Ny Fanahin’ Andriamanitra no efa nanao ahy, ary ny fofonain’ ny Tsitoha no mamelona ahy.
spiritus Dei fecit me et spiraculum Omnipotentis vivificavit me
5 Raha hainao, valio ary aho, miomàna ianao, ka miatreha tsara.
si potes responde mihi et adversus faciem meam consiste
6 Indro, izaho koa mba an’ Andriamanitra: tahaka anao ihany; Eny, izaho koa mba nosombinana avy tamin’ ny tanimanga.
ecce et me sicut et te fecit Deus et de eodem luto ego quoque formatus sum
7 Indro, ny fampahatahorako tsy dia hampahatahotra anao, ary ny vesatra avy amiko tsy dia hitambesatra aminao.
verumtamen miraculum meum non te terreat et eloquentia mea non sit tibi gravis
8 Efa nilaza teo anatrehako mihitsy ianao, ary efa reko ihany ny feon’ ny teninao hoe:
dixisti ergo in auribus meis et vocem verborum audivi
9 Madio tsy manam-pahadisoana aho, ary tsy manan-tsiny aman-keloka;
mundus sum ego absque delicto inmaculatus et non est iniquitas in me
10 He! mitady izay handrafiany ahy Andriamanitra, ary ataony fahavalony aho;
quia querellas in me repperit ideo arbitratus est me inimicum sibi
11 Mampiditra ny tongotro eo amin’ ny boloky hazo Izy ary mitsikilo ny diako rehetra.
posuit in nervo pedes meos custodivit omnes semitas meas
12 He! izany no tsy mahamarina anao, hoy izaho; Fa Andriamanitra dia lehibe loatra ka tsy leon’ ny zanak’ olombelona.
hoc est ergo in quo non es iustificatus respondebo tibi quia maior sit Deus homine
13 Koa nahoana no manome tsiny Azy ianao noho ny tsy nampisehoany izay antony amin’ ny ataony?
adversum eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi
14 Kanefa misy fanao iray itenenan’ Andriamanitra, eny, fanao roa aza, nefa tsy tandreman’ ny olona izany,
semel loquitur Deus et secundo id ipsum non repetit
15 Dia ny nofy sy ny tsindrimandry amin’ ny alina, raha sondrian-tory ny olona ka renoka eo am-pandriana,
per somnium in visione nocturna quando inruit sopor super homines et dormiunt in lectulo
16 Dia manokatra ny sofin’ ny olona Izy ka manisy tombo-kase ny fananarany azy,
tunc aperit aures virorum et erudiens eos instruit disciplinam
17 Mba hampiala ny olona amin’ ny fanaony, sy hampifady azy ny fireharehana.
ut avertat hominem ab his quae facit et liberet eum de superbia
18 Miaro ny fanahiny tsy ho any an-davaka Izy, ary ny ainy mba tsy ho voan’ ny fiadiana.
eruens animam eius a corruptione et vitam illius ut non transeat in gladium
19 Anarina amin’ ny fanaintainana eo am-pandriany koa izy sy amin’ ny fikotrankotran’ ny taolany lalandava;
increpat quoque per dolorem in lectulo et omnia ossa eius marcescere facit
20 Ary ny ainy marikorikon-kanina, eny, na dia ny hanim-py aza tsy tian’ ny fanahiny.
abominabilis ei fit in vita sua panis et animae illius cibus ante desiderabilis
21 Mihena ny nofony ka tsy hita, ary mitranitrany ny taolany izay tsy hita teo;
tabescet caro eius et ossa quae tecta fuerant nudabuntur
22 Dia manakaiky ny lavaka ny fanahiny, ary ny ainy manatona ny mpaka aina.
adpropinquabit corruptioni anima eius et vita illius mortiferis
23 Raha misy Anjely ho Mpanalalana ho azy, iray amin’ ny arivo, hanoro izay tokony halehan’ ny olona,
si fuerit pro eo angelus loquens unum de milibus ut adnuntiet hominis aequitatem
24 Ary hamindra fo aminy ka nanao hoe: Vonjeo izy mba tsy hidina any an-davaka, fa efa nahita avotra Aho,
miserebitur eius et dicet libera eum et non descendat in corruptionem inveni in quo ei propitier
25 Dia ho tsara noho ny an’ ny tanora ny nofony, hody ho toy ny tamin’ ny andro nahatanorany izy;
consumpta est caro eius a suppliciis revertatur ad dies adulescentiae suae
26 Hivavaka amin’ Andriamanitra izy ka hankasitrahany ary hahita ny havany amin’ ny hafaliana, fa hampodiny amin’ ny zanak’ olombelona ny fahamarinany.
deprecabitur Deum et placabilis ei erit et videbit faciem eius in iubilo et reddet homini iustitiam suam
27 Dia hihira izy hilaza amin’ ny olona hoe: Efa nanota aho, fa nanao ny rariny ho heloka, kanefa tsy novaliana araka ny nataoko;
respiciet homines et dicet peccavi et vere deliqui et ut eram dignus non recepi
28 Fa navotany ny fanahiko mba tsy hivarina any an-davaka, ary mifaly ny aiko amin’ ny fahitana ny mazava.
liberavit animam suam ne pergeret in interitum sed vivens lucem videret
29 Indro, izany rehetra izany no ataon’ Andriamanitra indroa amin’ ny olona, eny, intelo aza,
ecce haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos
30 Mba hamerina ny fanahiny tsy ho any an-davaka, mba hihazavany amin’ ny fahazavan’ aina.
ut revocet animas eorum a corruptione et inluminet luce viventium
31 Tandremo, ry Joba, ka mihainoa ahy; Mangìna kely aloha ianao, fa izaho mbola hiteny.
adtende Iob et audi me et tace dum ego loquar
32 Raha manan-kavaly ianao, dia mamalia ahy ihany; Mitenena, fa ta-hanamarina anao aho;
si autem habes quod loquaris responde mihi loquere volo enim te apparere iustum
33 Fa raha tsy manan-kavaly ianao, dia mihainoa ahy kosa; Mangìna tsara, fa hampianariko fahendrena ianao.
quod si non habes audi me tace et docebo te sapientiam
