< Joba 32 >
1 Ary nitsahatra tsy namaly intsony izy telo lahy ireo, satria nanamarin-tena Joba.
Dei tri mennerne svara ikkje Job meir, av di han heldt seg sjølv for rettferdig.
2 Ary nirehitra kosa ny fahatezeran’ i Eliho, zanak’ i Barakela, Bozita, avy amin’ ny fokon’ i Rama; eny, tamin’ i Joba no nirehetan’ ny fahatezerany, satria nanao ny tenany ho marina noho Andriamanitra izy.
Men då loga harmen upp hjå Elihu, son åt Barak’el, buziten, av Rams-ætti. Han vart harm på Job, av di han heldt seg sjølv rettferdigare enn Gud.
3 Ary tamin’ ny sakaizany telo lahy koa no nirehetan’ ny fahatezerany, satria tsy nahita teny havaliny izy ireo, kanefa nanameloka an’ i Joba.
Han harmast og på dei tri venerne, av di dei ikkje kunde finna noko svar, og endå dømde Job skuldig.
4 Ary Eliho mbola niandry an-dr’ i Joba aloha vao niteny, fa ireo no ela niainana kokoa noho izy.
For Elihu hadde venta med å tala til Job, av di dei andre var eldre enn han;
5 Ary rehefa hitany fa tsy nanan-kavaly izy telo lahy, dia nirehitra ny fahatezerany;
men då Elihu såg at dei tri mennerne ikkje hadde noko å svara, vart han brennande harm.
6 ka dia niteny Eliho, zanak’ i Barakela, Bozita, ka nanao hoe: Mbola tanora aho, fa ianareo kosa efa fotsy volo, koa dia niaoriandriana aho aloha, fa tsy sahy nanambara aminareo izay fantatro.
Og Elihu, son åt Barak’el, buziten, tok til ords og sagde: «Ung er eg etter år å rekna; de derimot er gamle menn. Difor eg blygdest og var rædd å segja til dykk det eg veit.
7 Hoy izaho: Aoka ny fahanterana no hiteny, ary aoka ny hamaroan’ ny taona no hampianatra fahendrena.
Eg tenkte: «Åri tala lyt og alderen forkynna visdom.»
8 Kanefa ny fanahy izay ao anatin’ ny zanak’ olombelona sy ny fofonoin’ ny Tsitoha no mahahendry azy.
Nei, ånd lyt til hjå menneski; og Allvalds ande gjev deim vit.
9 Tsy dia ny fahalehibiazana no mahahendry, ary tsy dia ny fahanterana no ahalalana ny rariny;
Dei gamle er’kje alltid vise, kvithærde veit’kje stødt det rette.
10 Ary noho izany dia hoy izaho: Aoka samy hihaino ahy; Izaho koa mba hanambara izay fantatro.
Difor eg segjer: Høyr på meg; eg vil og segja det eg veit.
11 Indro, niandry ny teninareo aho, ary nandinika ny teny nalahatrareo, mandra-pihevitrareo izay holazaina;
Eg venta hev på dykkar ord og lydde vel på dykkar lærdom, alt med de leita etter ord.
12 Eny, nihaino dia nihaino anareo aho, fa he! tsy nisy naharesy lahatra an’ i Joba ianareo, na nahavaly ny teniny akory;
Og eg gav nøgje agt på dykk, men ingen sagde Job imot, ingen av dykk gav honom svar.
13 Fandrao ianareo hanao hoe: Hitanay ny fotony: Andriamanitra no maharesy azy, fa tsy olona.
Seg ikkje: «Visdom der me fann; Gud slå han ned, folk kann det ikkje.»
14 Tsy nandaha-teny hamely ahy anefa izy; Ary tsy araka ny teninareo no havaliko azy.
Han hev’kje tala imot meg, og ei med dykkar ord eg svarar.
15 Very hevitra terỳ izy ireo, ka tsy namaly intsony; Efa nanalavitra azy ny teny.
Dei er forstøkte, svarar ikkje, dei vantar ord å føra fram.
16 Hangina va aho, raha tsy miteny izy ireo, fa mijanona foana izy ka tsy mamaly intsony?
Treng eg vel venta når dei tegjer og stend der reint forutan svar?
17 Anjarako kosa izao, koa dia hamaly aho; Eny, izaho hanambara izay fantatro;
Eg vil og svara, eg for meg, eg vil og segja det eg veit.
18 Fa feno teny ny foko; Manery ahy ny fanahy ato anatiko.
For eg er full av ord til svars; i bringa sprengjer åndi på.
19 Endrey! ny ato anatiko dia efa tahaka ny divay izay tsy misy hiainana, efa ho triatra tahaka ny siny hoditra vaovao izy.
Mitt indre er som innstengd vin, lik nye vinhit vil det sprengjast.
20 Hiteny aho mba hisy hiainako tsara; Hiloa-bava aho ka hamaly.
Eg tala vil so eg fær luft, vil opna lipporne og svara.
21 Aoka tsy hizaha tavan’ olona akory aho, ary aoka tsy handrobo olona.
Eg ikkje tek parti for nokon og smeikjer ei for nokor mann;
22 Fa tsy mba mahay mandrobo aho; Raha izany, dia halain’ ny Mpanao ahy faingana aho.
å smeikja kann eg ikkje med; min skapar elles burt meg reiv.