Joba 3
1 Rehefa afaka izany, dia niloa-bava Joba ka nanozona ny androny
Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
2 nanao hoe:
3 Foàna anie ny andro nahaterahako sy ny alina izay nanao hoe: Misy zazalahy vao torontoronina!
“Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
4 Izany andro izany dia aoka ho maizina, ary aoka tsy hitady azy Andriamanitra any ambony; ary aoka tsy hisy mazava hamirapiratra aminy;
Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
5 Aoka ny aizina sy ny aloky ny fahafatesana hahalasa azy indray; Aoka ny rahona hitatao eo amboniny; Aoka izay zavatra mahamaizina ny andro hampahatsiravina azy.
Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
6 Izany alina izany aoka ny aizim-pito hisambotra azy; Aoka tsy hiara-mifaly amin’ ny andron’ ny taona izy. Ary tsy ho tonga amin’ ny isan’ ny volana;
Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
7 Indro izany alina izany aoka ho momba izy; Aoka tsy ho velona ao ny hoby;
Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
8 Aoka hanozona azy ny mpanozona andro, Izay mahay mamoha ny dragona;
Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
9 Aoka ho maizina ny kintan’ ny marainany; Aoka hiandry ny mazava izy, nefa tsy hisy, ary aoka tsy ho faly mahita ny hodimason’ ny maraina izy,
Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
10 Satria tsy nanidy ny varavaran’ ny kibon’ ineny izy ka tsy nanafina fahoriana tamin’ ny masoko.
Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
11 Nahoana re aho no tsy maty hatrany am-bohoka e, ary tsy niala aina, fony vao nivoaka avy tany an-kibo e?
“Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
12 Nahoana no nisy lohalika niandry ahy? Ary nahoana no nisy nono hinonoako?
Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
13 Fa raha tsy izany, dia efa nandry aho toy izay ka niadana, eny, natory aho ka afa-tsasatra,
Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
14 Teo amin’ ny mpanjaka sy ny mpanolo-tsaina avy amin’ ny tany, izay nanao ireny tanàna efa rava,
Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
15 Na teo amin’ ny andriandahy izay manana volamena sady mameno volafotsy ny tranony;
Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
16 Na efa tsy ary toy ny zaza tsy tonga volana aho ka nafenina, dia toy ny zaza izay tsy nahita ny mazava akory.
Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
17 Any no itsaharan’ ny ratsy fanahy tsy hampitebiteby, ary any ny reraka no afa-tsasatra;
Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
18 Miara-miadana avokoa ny mpifatotra; Tsy mandre ny feon’ ny mpampiasa izy.
Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
19 Samy any ny kely sy ny lehibe, Ary ny mpanompo dia afaka amin’ ny tompony.
Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
20 Nahoana no fahazavana no mba omena ny reraka, ary fiainana ho an’ izay latsaka amin’ ny fangidiana?
“Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
21 Izay miandry fahafatesana, nefa tsy avy izy, sady mitady azy mihoatra noho ny fitady harena nafenina:
Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
22 Izay faly indrindra sady ravoravo, raha mahita ny fasana,
Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
23 Dia olona izay mandeha ao amin’ ny maizina sady voafefin’ Andriamanitra manodidina.
Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
24 Fa mialoha ny haninkaniko ny fitolokoko, ary migororoana toy ny rano ny fidradradradrako;
Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
25 Fa Izay atahorako no mahazo ahy, ary izay angovitako no manjo ahy.
Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
26 Tsy mbola nahita fiadanana na fitsaharana na fakàna aina akory aza aho, dia tonga indray ny tebiteby.
Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”
