< Joba 3 >

1 Rehefa afaka izany, dia niloa-bava Joba ka nanozona ny androny
Depois deste trabalho abriu sua boca, e amaldiçoou o dia de seu nascimento.
2 nanao hoe:
Respondeu Jó:
3 Foàna anie ny andro nahaterahako sy ny alina izay nanao hoe: Misy zazalahy vao torontoronina!
“Que pereça o dia em que eu nasci, a noite que dizia: “Há um menino concebido”.
4 Izany andro izany dia aoka ho maizina, ary aoka tsy hitady azy Andriamanitra any ambony; ary aoka tsy hisy mazava hamirapiratra aminy;
Que esse dia seja uma escuridão. Não deixe que Deus de cima o busque, nem deixar a luz brilhar sobre ela.
5 Aoka ny aizina sy ny aloky ny fahafatesana hahalasa azy indray; Aoka ny rahona hitatao eo amboniny; Aoka izay zavatra mahamaizina ny andro hampahatsiravina azy.
Deixe a escuridão e a sombra da morte reivindicá-la para si mesmos. Deixe uma nuvem habitar sobre ela. Que tudo isso faça o dia negro aterrorizá-lo.
6 Izany alina izany aoka ny aizim-pito hisambotra azy; Aoka tsy hiara-mifaly amin’ ny andron’ ny taona izy. Ary tsy ho tonga amin’ ny isan’ ny volana;
Quanto a essa noite, deixe que a escuridão espessa se apodere dela. Que não se regozije entre os dias do ano. Que não chegue ao número dos meses.
7 Indro izany alina izany aoka ho momba izy; Aoka tsy ho velona ao ny hoby;
Eis, que essa noite seja estéril. Que nenhuma voz alegre venha aí.
8 Aoka hanozona azy ny mpanozona andro, Izay mahay mamoha ny dragona;
Let eles amaldiçoam quem amaldiçoa o dia, que estão prontos para despertar o leviatã.
9 Aoka ho maizina ny kintan’ ny marainany; Aoka hiandry ny mazava izy, nefa tsy hisy, ary aoka tsy ho faly mahita ny hodimason’ ny maraina izy,
Que as estrelas de seu crepúsculo sejam escuras. Deixe que ela procure luz, mas não tenha nenhuma, nem deixá-lo ver as pálpebras da manhã,
10 Satria tsy nanidy ny varavaran’ ny kibon’ ineny izy ka tsy nanafina fahoriana tamin’ ny masoko.
porque não fechou as portas do ventre de minha mãe, nem escondeu problemas de meus olhos.
11 Nahoana re aho no tsy maty hatrany am-bohoka e, ary tsy niala aina, fony vao nivoaka avy tany an-kibo e?
“Por que eu não morri do útero? Por que eu não desisti do espírito quando minha mãe me aborreceu?
12 Nahoana no nisy lohalika niandry ahy? Ary nahoana no nisy nono hinonoako?
Por que os joelhos me receberam? Ou por que o peito, que eu deveria amamentar?
13 Fa raha tsy izany, dia efa nandry aho toy izay ka niadana, eny, natory aho ka afa-tsasatra,
Por enquanto, eu deveria ter me deitado e ter ficado quieto. Eu deveria ter dormido, então eu estaria em repouso,
14 Teo amin’ ny mpanjaka sy ny mpanolo-tsaina avy amin’ ny tany, izay nanao ireny tanàna efa rava,
com reis e conselheiros da terra, que construíram lugares de resíduos para si mesmos;
15 Na teo amin’ ny andriandahy izay manana volamena sady mameno volafotsy ny tranony;
ou com príncipes que tinham ouro, que enchiam suas casas de prata;
16 Na efa tsy ary toy ny zaza tsy tonga volana aho ka nafenina, dia toy ny zaza izay tsy nahita ny mazava akory.
ou como um nascimento inoportuno escondido que eu não tinha sido, como bebês que nunca viram a luz.
17 Any no itsaharan’ ny ratsy fanahy tsy hampitebiteby, ary any ny reraka no afa-tsasatra;
Ali os ímpios deixam de incomodar. Aí o cansaço está em repouso.
18 Miara-miadana avokoa ny mpifatotra; Tsy mandre ny feon’ ny mpampiasa izy.
Ali os prisioneiros estão à vontade juntos. Eles não ouvem a voz do mestre de tarefas.
19 Samy any ny kely sy ny lehibe, Ary ny mpanompo dia afaka amin’ ny tompony.
Os pequenos e os grandes estão lá. O servo está livre de seu amo.
20 Nahoana no fahazavana no mba omena ny reraka, ary fiainana ho an’ izay latsaka amin’ ny fangidiana?
“Por que se dá luz a quem está na miséria, vida para o amargo de alma,
21 Izay miandry fahafatesana, nefa tsy avy izy, sady mitady azy mihoatra noho ny fitady harena nafenina:
que anseiam pela morte, mas ela não chega; e cavar para ele mais do que para tesouros escondidos,
22 Izay faly indrindra sady ravoravo, raha mahita ny fasana,
que se regozijam excessivamente, e estão contentes, quando podem encontrar a sepultura?
23 Dia olona izay mandeha ao amin’ ny maizina sady voafefin’ Andriamanitra manodidina.
Por que é dada luz a um homem cujo caminho está escondido, em quem Deus se envolveu?
24 Fa mialoha ny haninkaniko ny fitolokoko, ary migororoana toy ny rano ny fidradradradrako;
Pois meu suspiro vem antes de eu comer. Meus gemidos são derramados como água.
25 Fa Izay atahorako no mahazo ahy, ary izay angovitako no manjo ahy.
Pois o que eu temo vem sobre mim, aquilo de que tenho medo vem até mim.
26 Tsy mbola nahita fiadanana na fitsaharana na fakàna aina akory aza aho, dia tonga indray ny tebiteby.
Não estou à vontade, nem estou quieto, nem tenho descanso; mas vêm os problemas”.

< Joba 3 >