Joba 3
1 Rehefa afaka izany, dia niloa-bava Joba ka nanozona ny androny
Post haec aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,
2 nanao hoe:
et locutus est.
3 Foàna anie ny andro nahaterahako sy ny alina izay nanao hoe: Misy zazalahy vao torontoronina!
Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
4 Izany andro izany dia aoka ho maizina, ary aoka tsy hitady azy Andriamanitra any ambony; ary aoka tsy hisy mazava hamirapiratra aminy;
Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
5 Aoka ny aizina sy ny aloky ny fahafatesana hahalasa azy indray; Aoka ny rahona hitatao eo amboniny; Aoka izay zavatra mahamaizina ny andro hampahatsiravina azy.
Obscurent eum tenebrae et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
6 Izany alina izany aoka ny aizim-pito hisambotra azy; Aoka tsy hiara-mifaly amin’ ny andron’ ny taona izy. Ary tsy ho tonga amin’ ny isan’ ny volana;
Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:
7 Indro izany alina izany aoka ho momba izy; Aoka tsy ho velona ao ny hoby;
Sit nox illa solitaria, nec laude digna:
8 Aoka hanozona azy ny mpanozona andro, Izay mahay mamoha ny dragona;
Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:
9 Aoka ho maizina ny kintan’ ny marainany; Aoka hiandry ny mazava izy, nefa tsy hisy, ary aoka tsy ho faly mahita ny hodimason’ ny maraina izy,
Obtenebrentur stellae caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis aurorae:
10 Satria tsy nanidy ny varavaran’ ny kibon’ ineny izy ka tsy nanafina fahoriana tamin’ ny masoko.
Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
11 Nahoana re aho no tsy maty hatrany am-bohoka e, ary tsy niala aina, fony vao nivoaka avy tany an-kibo e?
Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?
12 Nahoana no nisy lohalika niandry ahy? Ary nahoana no nisy nono hinonoako?
Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
13 Fa raha tsy izany, dia efa nandry aho toy izay ka niadana, eny, natory aho ka afa-tsasatra,
Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:
14 Teo amin’ ny mpanjaka sy ny mpanolo-tsaina avy amin’ ny tany, izay nanao ireny tanàna efa rava,
Cum regibus et consulibus terrae, qui aedificant sibi solitudines:
15 Na teo amin’ ny andriandahy izay manana volamena sady mameno volafotsy ny tranony;
Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:
16 Na efa tsy ary toy ny zaza tsy tonga volana aho ka nafenina, dia toy ny zaza izay tsy nahita ny mazava akory.
Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
17 Any no itsaharan’ ny ratsy fanahy tsy hampitebiteby, ary any ny reraka no afa-tsasatra;
Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
18 Miara-miadana avokoa ny mpifatotra; Tsy mandre ny feon’ ny mpampiasa izy.
Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
19 Samy any ny kely sy ny lehibe, Ary ny mpanompo dia afaka amin’ ny tompony.
Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
20 Nahoana no fahazavana no mba omena ny reraka, ary fiainana ho an’ izay latsaka amin’ ny fangidiana?
Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animae sunt?
21 Izay miandry fahafatesana, nefa tsy avy izy, sady mitady azy mihoatra noho ny fitady harena nafenina:
qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:
22 Izay faly indrindra sady ravoravo, raha mahita ny fasana,
Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.
23 Dia olona izay mandeha ao amin’ ny maizina sady voafefin’ Andriamanitra manodidina.
Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?
24 Fa mialoha ny haninkaniko ny fitolokoko, ary migororoana toy ny rano ny fidradradradrako;
Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquae, sic rugitus meus:
25 Fa Izay atahorako no mahazo ahy, ary izay angovitako no manjo ahy.
Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.
26 Tsy mbola nahita fiadanana na fitsaharana na fakàna aina akory aza aho, dia tonga indray ny tebiteby.
Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.
