< Joba 28 >
1 Fa misy tany fihadiana volafotsy, ary misy tany fahazoana volamena, izay diovina.
Habet argentum, venarum suarum principia: et auro locus est, in quo conflatur.
2 Ny vy dia alaina avy amin’ ny tany, ary ny varahina arendrika avy amin’ ny vato.
Ferrum de terra tollitur: et lapis solutus calore, in aes vertitur.
3 Ny mpihady vola mampisava ny maizina ka mizaha hatramin’ ny faran’ ny zavatra rehetra ao, dia ny vaton’ ny aizim-pito sy ny aloky ny fahafatesana;
Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat, lapidem quoque caliginis, et umbram mortis.
4 Mihady lavaka mihalavitra amin’ izay itoeran’ olona izy ka tsy ampoizin’ ny tongotra akory, ary mihantona sy mitsingevaheva any ambany lavitra ny olona izy.
Dividit torrens a populo peregrinante, eos, quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
5 Ny tany no ihavian’ ny hanina; Ary ny ao ambaniny dia avadika tahaka ny afo.
Terra, de qua oriebatur panis in loco suo, igni subversa est.
6 Fitoeran’ ny safira ny vatony, ary misy akoram-bolamena ao aminy
Locus sapphiri lapides eius, et glebae illius aurum.
7 Làlana tsy fantatry ny vorona mpihaza ary tsy hitan’ ny mason’ ny voromahery,
Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.
8 Sady tsy nodiavin’ ny zanaky ny bibi-dia ary tsy mba nalehan’ ny liona masiaka.
Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leaena.
9 Maninjitra ny tànany amin’ ny vatokaranana ireo ary mamadika ny tendrombohitra hatramin’ ny fotony;
Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.
10 Ny vatolampy tatahany hatao lalan-drano, ary izay zava-tsoa rehetra dia hitan’ ny masony avokoa.
In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus eius.
11 Tampenany ny lalan-drano mba tsy hisy mitete. Ary izay zava-miafina dia avoakany ho amin’ ny mazava.
Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.
12 Fa aiza kosa no hahitana ny fahendrena? ary aiza no fitoeran’ ny fahalalana?
Sapientia vero ubi invenitur? et quis est locus intelligentiae?
13 Tsy misy zanak’ olombelona mahalala ny vidiny, ary tsy hita eo amin’ ny tanin’ ny velona izy.
Nescit homo pretium eius, nec invenitur in terra suaviter viventium.
14 Hoy ny lalina: Tsy ato anatiko izy; Ary, tsy ato amiko izy, hoy ny ranomasina.
Abyssus dicit: Non est in me: et mare loquitur: Non est mecum.
15 Ny volamena tsara tsy mahatakalo azy, ary ny volafotsy tsy azo lanjaina ho vidiny;
Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione eius.
16 Ny volamena avy any Ofira tsy ampy ho tombany, na ny beryla saro-bidy sy ny safira aza.
Non conferetur tinctis Indiae coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo, vel sapphiro.
17 Ny volamena sy ny fitaratra tsy azo ampitahaina aminy, ary tsy azo takalozana firavaka tena volamena izy.
Non adaequabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri:
18 Tsy tokony hotsaroana akory ny voahangy sy ny vato krystaly, fa ny fahazoana fahendrena dia mihoatra noho ny voahangy.
Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione eius: trahitur autem sapientia de occultis.
19 Ny topaza avy any Etiopia dia tsy azo ampitahaina aminy, ary tsy mahatakalo azy ny tena volamena tsara
Non adaequabitur ei topazius de Aethiopia, nec tincturae mundissimae componetur.
20 Dia avy aiza ary ny fahendrena? Ary aiza no fitoeran’ ny fahalalana?
Unde ergo sapientia venit? et quis est locus intelligentiae?
21 Miafina amin’ ny mason’ ny velona rehetra izany ary takona amin’ ny voro-manidina.
Abscondita est ab oculis omnium viventium, volucres quoque caeli latet.
22 Hoy Abadona sy Ifahafatesana: Ny sofinay ihany no nandrenesany ny filazana azy.
Perditio et mors dixerunt: Auribus nostris audivimus famam eius.
23 Andriamanitra ihany no mahalala ny lalana ho any aminy, ary Izy no mahafantatra ny itoerany;
Deus intelligit viam eius, et ipse novit locum illius.
24 Fa Izy no mitsinjo hatramin’ ny faran’ ny tany ary mahatazana manerana izao ambanin’ ny lanitra rehetra izao,
Ipse enim fines mundi intuetur: et omnia, quae sub caelo sunt, respicit.
25 Ka manendry ny lanjan’ ny rivotra ary mamatra ny rano amin’ ny famarana.
Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.
26 Raha nanao lalana ho an’ ny ranonorana Izy sy lalana halehan’ ny helatry ny kotrokorana,
Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus:
27 Dia nahita ka nanambara azy Izy; Eny, nanorina azy Izy sady namantatra azy;
Tunc vidit illam, et enarravit, et praeparavit, et investigavit.
28 Dia hoy Izy tamin’ ny olona: Indro, ny fahatahorana ny Tompo no fahendrena. Ary ny fialàna amin’ ny ratsy no fahalalana.
Et dixit homini: Ecce timor Domini, ipsa est sapientia: et recedere a malo, intelligentia.