Joba 23
1 Dia namaly Joba ka nanao hoe:
Respondens autem Job, ait:
2 Mbola atao ho fikomianao ihany ny fitarainako; Ny tanana mamely ahy dia mitambesatra amin’ ny fisentoako.
Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.
3 Enga anie ka ho fantatro izay hahitako Azy ka ho tonga any amin’ ny fitoerany aza!
Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus?
4 Dia handahatra ny teniko eo anatrehany aho. Ka hofenoiko ny teny alahatro ny vavako;
Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus:
5 Ary hahalala izay teny havaliny ahy aho sy hamantatra izay holazainy amiko.
ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
6 Hery lehibe va no handaharany teny amiko? Tsia, fa Izy indrindra no hihaino ahy
Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.
7 Fa amin’ izany dia olona marina no ho nifandahatra taminy; Ka dia ho nanan-drariny mihitsy aho tamin’ ny Mpitsara ahy.
Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum.
8 Indro, miantsinanana aho, fa tsy any Izy; Ary miankandrefana aho, fa tsy hitako Izy;
Si ad orientem iero, non apparet; si ad occidentem, non intelligam eum.
9 Mianavaratra amin’ izay iasany aho, fa tsy tazako Izy; Mivily any atsimo Izy, ka tsy hitako.
Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
10 Fa mahalala ny lalana falehako Izy; Raha hizahany toetra aho, dia hivoaka tahaka ny volamena.
Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.
11 Ny tongotro nifikitra tamin’ ny lalany; Eny, ny lalany no nizorako tsara, ka tsy nivily aho.
Vestigia ejus secutus est pes meus: viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.
12 Ny didin’ ny molony tsy mba nialako; Ny tenin’ ny vavany noraketiko mihoatra noho ny faniriako.
A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.
13 Nefa tsy miova saina Izy, iza no mahasakana Azy? Fa na inona na inona irin’ ny fanahiny dia ataony.
Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus: et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.
14 Eny, manatanteraka izay voatendry ho ahy Izy; Ary zavatra maro toy izany no ao aminy;
Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.
15 Roa Izany no mampangovitra ahy eo anatrehany; Raha misaintsaina izany aho, dia matahotra Azy.
Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.
16 Fa Andriamanitra no mandrerakany foko, ary ny Tsitoha no mampangovitra ahy;
Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
17 Fa tsy ny fahamaizinana no maharesy ahy, na ny maizim-pito izay manarona ny tavako.
Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.
