Joba 22
1 Dia namaly Elifaza Temanita ka nanao hoe:
Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
2 Mahasoa an’ Andriamanitra va ny olona? Tsia, fa mahasoa ny tenany ihany ny olon-kendry.
«Er mannen vel til gagn for Gud? Nei, vitug mann seg sjølv mun gagna.
3 Mampaninona ny Tsitoha moa, raha marina ianao, sa misy tombony ho Azy, raha ataonao tsy misy diso ny alehanao?
Hev Allvald bate av di rettferd? Er det hans vinst, at rett du ferdast?
4 Moa ny fahatahoranao Azy va no ananarany anao, sy ifanatrehany aminao amin’ ny fitsarana?
Er det din gudlegdom han refser, når han med deg held rettargang?
5 Tsy be va ny faharatsianao, sady tsy hita isa ny helokao?
Hev ei din vondskap vore stor og dine syndar utan ende?
6 Fa efa naka tsatòka tsy ahoan-tsy ahoana tamin’ ny rahalahinao ianao ka nanendaka ny akanjon’ ny mahantra.
Grunnlaust du panta dine brøder; halvnakne drog du klædi av;
7 Tsy nanome rano hosotroin’ ny mangetaheta ianao sady tsy nahafoy hanina ho an’ ny noana.
den trøytte gav du ikkje vatn, den svoltne negta du ditt brød.
8 Fa ny olona sandriana ihany no nanana ny tany; Ary ny manan-kaja ihany no nitoetra teo.
Det er den sterke som eig landet, den stolte hev si bustad der.
9 Efa nampialainao maina ny mpitondratena. Ary tapahina ny sandrin’ ny kamboty.
Du jaga enkjor burt tomhendt’ burt, slo armen av på faderlause.
10 Koa noho izany dia misy fandrika manodidina anao, ary ny fahatahorana dia mampihorohoro anao tampoka;
Difor ligg snaror kringum deg, og rædsla skræmer deg so brått.
11 Moa tsy ianao va ny maizina Sy ny rano mandriaka mandifotra anao?
Ell’ vert du ikkje myrkret var, den flaum som fossar yver deg?
12 Tsy avo tahaka ny lanitra va Andriamanitra? Jereo ny hahavon’ ny kintana, endrey ny hahavony!
Bur ikkje Gud i himmelhøgd, sjå øvste stjernor, høgt dei sit!
13 Nefa hoy ianao: Ataon’ Andriamanitra ahoana no fahafantatra? Mahay mitsara ary ankoatry ny rahona maizina va Izy?
Du segjer so: «Kva veit vel Gud? Kann attum skyerne han døma?
14 Ny rahona matevina manakona Azy, ka tsy mahita Izy; Ary mandehandeha eny amin’ ny lanitra Izy.
For skyer dimmer augo hans; han hev sin gang på himmelkvelven.»
15 Moa hizotra amin’ ny lalana izay nalehan’ ny olona fahagola va ianao? Dia ilay nalehan’ ny olona ratsy fanahy.
Seg, vil du fylgja fortids-vegen, den stig som illverksmenner gjekk?
16 Izay nesorina alohan’ ny androny, ka nindaosin’ ny riaka ny fanorenany,
Dei som i utid tekne vart - og deira grunn flaut burt i flaum -
17 Dia ireo izay manao tamin’ Andriamanitra hoe: Mialà aminay! Ary inona no azon’ ny Tsitoha atao ho anay?
som sagde til Gud: «Haldt du deg burte!» Kva skulde Allvald vel deim gjera?
18 Kanefa Izy no efa nameno zava-tsoa ny tranony ho lavitra ahy anie ny fisainan’ ny ratsy fanahy!
Endå han signa deira hus - langt burt frå meg med gudlaus råd!
19 Ny marina mahita ka mifaly, Ary ny tsy manan-tsiny mihomehy ireny hoe:
Rettvise folk det såg med gleda, og den skuldlause spotta deim:
20 Marina tokoa fa efa rava ny fahavalontsika, ary ny hareny betsaka efa levon’ ny afo.
«Fiendarn’ våre gjekk til grunns! Sjå elden øydde det dei leivde!»
21 Mifankazara amin’ ny Tsitoha ianao, dia hiadana; Izany no hahatongavan’ ny soa aminao.
Vert ven med honom, og få fred! So skal og lukka timast deg.
22 Masìna ianao, mandraisa fampianarana avy amin’ ny vavany, ary alatsaho ao am-ponao ny teniny.
Og tak so lærdom av hans munn, og legg deg ordi hans på hjarta!
23 Raha miverina aminy ianao, dia haorina tsara, eny, raha ampanalavirinao ny lainao ny heloka.
Vend um til Allvald, då du byggjest og jagar syndi frå ditt tjeld.
24 Ario eny amin’ ny vovoka ny akoram-bolamena sy ny akoram-bolafotsy, eny, ario eny amin’ ny vato eny an-dohasahan-driaka ny volamena avy any Ofira;
Kast gullet ditt i moldi ned - Ofir-gull millom bekkjesteinar.
25 Fa ny Tsitoha no ho akoram-bolamenanao sy akoram-bolafotsinao, Ary ho volafotsy mamirapiratra ho anao.
Allvald skal vera då ditt gull og haugar utav sylv for deg.
26 Fa amin’ izany dia hiravoravo amin’ ny Tsitoha ianao ka hanandratra ny tavanao amin’ Andriamanitra.
Då skal du frygda deg i Allvald, di åsyn lyfta upp til Gud.
27 Raha mifona aminy ianao, dia hihaino anao Izy; Ary ny voadinao dia hefainao.
Og når du ropar, vil han høyra, so du kann halda det du lovar.
28 Ary raha misy kasainao hatao, dia hotanterahina aminao, ary hamirapiratra amin’ ny lalanao ny mazava.
Det du deg etlar, skal du vinna, og ljos skal skina på din veg.
29 Raha misy mietry, dia hataonao hoe: Misandrata; fa ny manetry tena hovonjeny.
Gjeng vegen ned, du ropar: «Upp!» Han hjelpar den bljug-øygde mann.
30 Hanafaka ny olona meloka Izy, eny, ny fahadiovan’ ny tananao no hamonjena azy.
Ja, ikkje-skuldfri mann han bergar, frelst vert han ved di reine hand.»
