Joba 21
1 Dia namaly Joba ka nanao hoe:
Då svara Job og sagde:
2 Mihainoa dia mihainoa ny teniko, Ary aoka izany no ho fampiononanareo ahy.
«Å høyr då, høyr på mine ord! Gjev i minsto det til trøyst!
3 Mandefera amiko ianareo, fa mba hiteny kosa aho izao; Ary rehefa tapitra ny teniko, dia mandatsalatsà ihany indray ianareo.
Lat meg få lov å tala ut, so kann du spotta etterpå.
4 Raha ny amiko, moa ny ataon’ ny olona va no itarainako? Ary raha izany, nahoana no hahalefitra ny fanahiko?
Klagar eg vel på menneskje? Og hev eg ikkje grunn til harm?
5 Jereo aho, dia aoka ho talanjona ianareo, ary mitampena vava.
Vend dykk til meg, og ottast so; legg handi so på dykkar munn.
6 Eny, raha mahatsiaro izany aho, dia raiki-tahotra, sady toran-kovitra ny tenako:
Eg støkk, når eg det kjem i hug; ei bivring gjenom kroppen gjeng.
7 Nahoana no velona ny ratsy fanahy ka sady tratrantitra no be hery?
Kvifor fær dei gudlause liva, auka i magt som åri gjeng?
8 Ny zanany koa mitomoetra tsara eo anatrehany, ary ny zafiny eo anoloany.
Dei ser si ætt stå fast ikring deim, dei hev sitt avkjøme for augo.
9 Ny ankohonany miadana ka tsy manan-tahotra, ary ny tsorakazon’ Andriamanitra tsy mamely azy.
I fred stend husi deira trygge, Guds svipa råkar ikkje deim;
10 Ny ombilahiny mampiteraka ka mahavanona; Ny ombivaviny miteraka ka tsy mamotsotra.
med heppa parast deira fe, og kyrne kastar aldri kalv.
11 Mamoaka ny zanany madinika toy ny ondry aman’ osy izy, ka mikoriana ny zanany.
Dei slepper borni ut som lamb, og gutarne i leiken hoppar;
12 Mihoby mitondra ampongatapaka sy lokanga izy ary mifaly amin’ ny feon-tsodina.
Dei syng til trumma og til cither og frygdar seg ved fløyteljod.
13 Mandany ny androny amin’ ny fahafinaretana izy; Amin’ ny indray mipi-maso monja no idinany any amin’ ny fiainan-tsi-hita. (Sheol h7585)
I lukka liver dei si tid og fer so brått til helheim ned. (Sheol h7585)
14 Kanefa anie ireo no manao amin’ Andriamanitra hoe: Mialà aminay! Fa tsy mba irinay ny hahalala ny lalanao.
Til Gud dei segjer: «Haldt deg burte!» Me vil’kje kjenna dine vegar!
15 Zinona izay Tsitoha, no hotompoinay? Ary inona no soa ho azonay, raha mivavaka aminy?
Kvi skal me tena den Allsterke? Kva gagnar det å be til honom?»
16 Indro, tsy avy amin’ ny tenany ihany ny fahafinaretany! Ho lavitra ahy anie ny fisainan’ ny ratsy fanahy!
«Dei hev’kje lukka si i handi» - Langt burt frå meg med gudlaus råd!
17 Indraindray foana no mba maty ny jiron’ ny ratsy fanahy, sy tonga ny loza manjo azy. Ary amelaran’ Andriamanitra fandrika ireny noho ny fahatezerany,
Når sloknar lampa for gudlause? Når kjem ulukka yver deim? Gjev han deim straff i vreidesmod?
18 Ka tonga tahaka ny mololo voatetika indaosin’ ny rivotra izy sy tahaka ny akofa entin’ ny tafio-drivotra.
Fer dei vel burt som strå for vind, lik agner som i stormen fyk?
19 Andriamanitra, hoy ianareo, mbola hampijaly ny zanany noho ny helodrainy! Tsia; fa ny tenan’ ireny ihany no aoka hovaliany, mba hahalalany.
«Gud gøymer straffi til hans born.» Nei, sjølv skal mannen straffi kjenna!
20 Aoka ny masony ihany no hahita ny loza manjo azy, ary aoka ny tenany ihany no hisotro ny fahatezeran’ ny Tsitoha.
Lat han få sjå sitt eige fall og drikka harm frå den Allsterke!
21 Fa mampaninona azy moa ny amin’ ny taranany mandimby azy, raha tapaka ny isan’ ny androny?
Kva bryr han seg vel um sitt hus, når månadstalet hans er fullt?
22 Moa Andriamanitra va no hampianarim-pahalalana, nefa Izy no mitsara ny any an-danitra aza?
Vil nokon hjelpa Gud til kunnskap, han som er domar for dei høgste?
23 Maty ny anankiray, raha tsy mbola mihena ny fahatanjahany, sady miadana tokoa ka tsy manana ahiahy;
Den eine døyr på velmagts høgd, fullkomleg trygg og fredeleg;
24 Feno ronono ny fitoeran-drononony, ary vonton-tsoka ny taolany.
hans fat er fulle utav mjølk, og i hans bein er mergen frisk;
25 Ary ny anankiray maty amin’ ny fahorian’ ny fanahiny kosa ka tsy mba nanandrana soa akory.
den andre døyr so beisk i hug, hev ingenting av lukka smaka.
26 Samy mandry ao amin’ ny vovoka izy roa tonta, ka feno olitra ny tenany.
Dei båe vert i moldi lagde, og deira klednad makkar er.
27 Indro, fantatro ny hevitrareo sy ny saim-petsy amelezanareo ahy;
Sjå kor eg kjennar dykkar tankar, og dykkar meinkrokar mot meg.
28 Fa hoy ianareo: Aiza ny tranon’ ny mpitohatoha? Ary aiza ny lay fitoeran’ ny ratsy fanahy?
De spør: «Kvar er vel stormannshuset? Kvar er det tjeld der gudlause bur?»
29 Kanefa tsy mba nanontany tamin’ ny mpandeha amin’ ny tany lavitra va ianareo? Ary tsy heverinareo va ny zava-mahagaga, ambaran’ Ireo hoe:
Hev de’kje høyrt av ferdafolk - de trur vel det som dei fortel -:
30 Amin’ ny andro hahitan-doza dia voaaro ihany ny ratsy fanahy, ary amin’ ny andro fahatezerana dia enti-miala izy?
«Den vonde frå ulukka slepp; han berga vert på vreidedagen.
31 Iza no hanambara ny lalany eo anatrehany? Ary raha misy zavatra nataony, iza no sahy hamaly azy?
Kven lastar honom for hans ferd? Og straffar honom for hans gjerd?
32 Ary ho entina ho eny an-tany fandevonana izy ka mbola hitazana ao am-pasana;
Han vert til gravi båren burt, og ved hans gravhaug held dei vakt.
33 Ho mamy aminy ny bainga any an-dohasaha, ary ny olona rehetra hanaraka azy, toy ny nandehanan’ ny maro tany alohany.
Søtt søv han under torv i dal, og i hans far all verdi fer, som tallause gjekk fyre honom.
34 Endrey! ity ianareo mba mampionona ahy foana! Ary ny famalianareo anefa, raha voasana tsara, dia lainga ihany!
Det trøystar meg med tome ord; av dykkar svar er sviket att.»
