Joba 21

1 Dia namaly Joba ka nanao hoe:

Felelt Jób és mondta:

2 Mihainoa dia mihainoa ny teniko, Ary aoka izany no ho fampiononanareo ahy.

Hallva halljátok szavaimat s ez legyen vigasztalástok.

3 Mandefera amiko ianareo, fa mba hiteny kosa aho izao; Ary rehefa tapitra ny teniko, dia mandatsalatsà ihany indray ianareo.

Tűrjetek el engem, majd én beszélek, s miután beszéltem, gúnyolódhatsz!

4 Raha ny amiko, moa ny ataon’ ny olona va no itarainako? Ary raha izany, nahoana no hahalefitra ny fanahiko?

Vajon embernek szól-e az én panaszom, avagy miért nem volnék türelmetlen?

5 Jereo aho, dia aoka ho talanjona ianareo, ary mitampena vava.

Forduljatok hozzám, iszonyodjatok el s tegyétek kezeteket szátokra!

6 Eny, raha mahatsiaro izany aho, dia raiki-tahotra, sady toran-kovitra ny tenako:

Hisz, ha rágondolok, megrémülök, s borzadály fogja el testemet.

7 Nahoana no velona ny ratsy fanahy ka sady tratrantitra no be hery?

Miért élnek a gonoszok, megszilárdulnak, meg is erősödnek vagyonban?

8 Ny zanany koa mitomoetra tsara eo anatrehany, ary ny zafiny eo anoloany.

Magzatjuk bizton áll előttük, velök, és ivadékaik szemeik előtt.

9 Ny ankohonany miadana ka tsy manan-tahotra, ary ny tsorakazon’ Andriamanitra tsy mamely azy.

Házaik csupa béke, félelem nélkül, és nincsen rajtuk Isten vesszeje.

10 Ny ombilahiny mampiteraka ka mahavanona; Ny ombivaviny miteraka ka tsy mamotsotra.

Bikája hág s el nem vetél, tehene ellik és nem szül idétlent.

11 Mamoaka ny zanany madinika toy ny ondry aman’ osy izy, ka mikoriana ny zanany.

Kieresztik, mint a juhokat, gyerkőczeiket, és gyermekeik ugrándoznak.

12 Mihoby mitondra ampongatapaka sy lokanga izy ary mifaly amin’ ny feon-tsodina.

Énekelnek dobszó és hárfa mellett s örülnek a fuvola hangjánál.

13 Mandany ny androny amin’ ny fahafinaretana izy; Amin’ ny indray mipi-maso monja no idinany any amin’ ny fiainan-tsi-hita. (Sheol h7585)

Jóban végzik el napjaikat a egy pillanat alatt az alvilágba szállanak alá. (Sheol h7585)

14 Kanefa anie ireo no manao amin’ Andriamanitra hoe: Mialà aminay! Fa tsy mba irinay ny hahalala ny lalanao.

Pedig mondták Istennek: Távozz tőlünk s útaidat megismerni nem kívánjuk;

15 Zinona izay Tsitoha, no hotompoinay? Ary inona no soa ho azonay, raha mivavaka aminy?

mi a Mindenható, hogy szolgáljuk őt, s mi hasznunk lesz, ha imádjuk őt?

16 Indro, tsy avy amin’ ny tenany ihany ny fahafinaretany! Ho lavitra ahy anie ny fisainan’ ny ratsy fanahy!

Lám, nem kezökben van javuk, – a gonoszok tanácsa távol legyen tőlem!

17 Indraindray foana no mba maty ny jiron’ ny ratsy fanahy, sy tonga ny loza manjo azy. Ary amelaran’ Andriamanitra fandrika ireny noho ny fahatezerany,

Hányszor alszik ki a gonoszok mécsese, és jön reájuk szerencsétlenségök, midőn részeket oszt ki haragjában!

18 Ka tonga tahaka ny mololo voatetika indaosin’ ny rivotra izy sy tahaka ny akofa entin’ ny tafio-drivotra.

Lesznek olyanok, mint szalma szél előtt s mint polyva, melyet elragad a vihar.

19 Andriamanitra, hoy ianareo, mbola hampijaly ny zanany noho ny helodrainy! Tsia; fa ny tenan’ ireny ihany no aoka hovaliany, mba hahalalany.

Isten majd gyermekei számára teszi el jogtalanságát. – Fizessen neki magának, hogy érezze;

20 Aoka ny masony ihany no hahita ny loza manjo azy, ary aoka ny tenany ihany no hisotro ny fahatezeran’ ny Tsitoha.

saját szemei lássák vesztét és a Mindenható haragjából igyék!

21 Fa mampaninona azy moa ny amin’ ny taranany mandimby azy, raha tapaka ny isan’ ny androny?

Mert mi dolga van ő utána házával a hónapjainak száma után, melyek neki rendeltettek?

22 Moa Andriamanitra va no hampianarim-pahalalana, nefa Izy no mitsara ny any an-danitra aza?

Istent lehet-e tanítani tudásra, őt, ki a magasakat is ítéli?

23 Maty ny anankiray, raha tsy mbola mihena ny fahatanjahany, sady miadana tokoa ka tsy manana ahiahy;

Emez teljes épségében hal el, egészen gondtalan és boldog;

24 Feno ronono ny fitoeran-drononony, ary vonton-tsoka ny taolany.

sajtárai telve voltak tejjel és csontjainak veleje üde.

25 Ary ny anankiray maty amin’ ny fahorian’ ny fanahiny kosa ka tsy mba nanandrana soa akory.

Amaz pedig keserű lélekkel hal meg és nem élvezett a jóból:

26 Samy mandry ao amin’ ny vovoka izy roa tonta, ka feno olitra ny tenany.

Együtt a porban feküsznek és féreg fedi el őket.

27 Indro, fantatro ny hevitrareo sy ny saim-petsy amelezanareo ahy;

Lám, ismerem a ti gondolataitokat a a fondorlatokat, melyekkel erőszakot míveltek ellenem.

28 Fa hoy ianareo: Aiza ny tranon’ ny mpitohatoha? Ary aiza ny lay fitoeran’ ny ratsy fanahy?

Midőn mondjátok: hol van a hatalmasnak háza és hol a gonoszoknak sátra, lakása?

29 Kanefa tsy mba nanontany tamin’ ny mpandeha amin’ ny tany lavitra va ianareo? Ary tsy heverinareo va ny zava-mahagaga, ambaran’ Ireo hoe:

– nem kérdeztétek-e az úton járókat, hisz az ő jeleiket nem ismerhetitek félre:

30 Amin’ ny andro hahitan-doza dia voaaro ihany ny ratsy fanahy, ary amin’ ny andro fahatezerana dia enti-miala izy?

hogy a szerencsétlenség napjára tartatik fenn az, a ki rossz, a harag napjára vitetik el?

31 Iza no hanambara ny lalany eo anatrehany? Ary raha misy zavatra nataony, iza no sahy hamaly azy?

Ki mondja meg neki szemébe az útját, s a mit cselekedett, ki fizeti meg neki?

32 Ary ho entina ho eny an-tany fandevonana izy ka mbola hitazana ao am-pasana;

Hisz ő a sírkertbe vitetik és a sírhalom fölött virraszt;

33 Ho mamy aminy ny bainga any an-dohasaha, ary ny olona rehetra hanaraka azy, toy ny nandehanan’ ny maro tany alohany.

édesek neki a völgy göröngyei, és ő utána húzódik minden ember, s őelőtte számtalanok.

34 Endrey! ity ianareo mba mampionona ahy foana! Ary ny famalianareo anefa, raha voasana tsara, dia lainga ihany!

Hogy vigasztaltok hát engem hiábavalóval, hisz válaszaitok – a mi marad, hűtelenség!