Joba 20

1 Dia namaly Zofara Namatita ka nanao hoe:

Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:

2 Noho izany dia mamaly ahy ny eritreritro, eny, noho ny fihetsiketsiky ny saiko.

Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.

3 Reko lalandava ny anatra mampahamenatra ahy; Ary ny fanahiko mamaly ahy avy amin’ ny fahalalako.

Doctrinam qua me arguis audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.

4 Tsy fantatrao va fa hatramin’ ny ela, eny, hatrizay nampitoerana ny olona tetỳ ambonin’ ny tany,

Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,

5 Dia vetivety foana ny firavoravoan’ ny ratsy fanahy, ary indray mipi-maso monja ny fifalian’ ny mpihatsaravelatsihy?

quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.

6 Fa na dia mipaka amin’ ny lanitra aza ny hahavony, ka mitehika amin’ ny rahona ny lohany,

Si ascenderit usque ad cælum superbia ejus, et caput ejus nubes tetigerit,

7 Dia ho very mandrakizay toy ny dikiny ihany izy; Izay nahita azy dia hanao hoe: Aiza izy?

quasi sterquilinium in fine perdetur, et qui eum viderant, dicent: Ubi est?

8 Manidina tahaka ny nofy izy ka tsy ho hita; Eny, ampandosirina tahaka ny tsindrimandry amin’ ny alina izy.

Velut somnium avolans non invenietur: transiet sicut visio nocturna.

9 Ny maso izay mijery, dia indray mitopy ihany no ahitany azy; Ary dia tsy hahita azy intsony ny fitoerany.

Oculus qui eum viderat non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.

10 Ny zanany hitambitamby amin’ ny malahelo, ary ny tànany ihany no hampody ny hareny.

Filii ejus atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.

11 Ny taolany dia feno ny herin’ ny fahatanorana, Nefa hiara-mandry aminy eo amin’ ny vovoka izany.

Ossa ejus implebuntur vitiis adolescentiæ ejus, et cum eo in pulvere dormient.

12 Na dia mamy ao am-bavany aza ny ratsy, ka afeniny ao ambanin’ ny lelany,

Cum enim dulce fuerit in ore ejus malum, abscondet illud sub lingua sua.

13 Ary tsitsiny ka tsy foiny, fa tehiriziny ao amin’ ny lanilaniny ihany,

Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.

14 Dia miova ny haniny ao an-kibony, ka aferon’ ny vipera no ao anatiny.

Panis ejus in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.

15 Harena no nateliny, nefa aloany indray; Loaran’ Andriamanitra hiala ao an-kibony izany.

Divitias quas devoravit evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.

16 Ny poizin’ ny vipera no hotsentsefiny; Hahafaty azy ny lelan’ ny menarana.

Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.

17 Tsy ho faly mahita renirano izy, dia ony sy riaky ny tantely sy ronono.

(Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis et butyri.)

18 Tsy azony atelina izay nikelezany aina, fa tsy maintsy hampodiny; Na dia be aza ny hareny, dia tsy ho araka izany ny hafaliany.

Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: juxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.

19 Fa nampahory sy nahafoy ny reraka izy ka naka trano an-keriny, fa tsy hahatontosa azy.

Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.

20 Satria tsy mahalala mionona ny kibony, dia tsy hahavonjy ny tenany mbamin’ ny tiany indrindra izy.

Nec est satiatus venter ejus: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.

21 Tsy misy tsy tratry ny fieremany; Ka dia tsy haharitra ny fiadanany.

Non remansit de cibo ejus, et propterea nihil permanebit de bonis ejus.

22 Ho poriporitra izy, na dia mihoa-pampana aza ny fananany; Ny tanan’ ny ory no hamely azy.

Cum satiatus fuerit, arctabitur: æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.

23 Halefan’ Andriamanitra ny fahatezerany mirehitra hameno ny kibony; Eny, halatsany aminy toy ny ranonorana izany ho hanina ho azy.

Utinam impleatur venter ejus, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.

24 Raha mandositra ny vy fiadiana izy, dia hahavoa azy miboroaka ny tsipìka varahina;

Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum.

25 Tsoahany izany, ka mivoaka avy amin’ ny tenany; Eny, ny manelatselatra dia mivoaka avy amin’ ny aferony; Lasa izy azon’ ny fahatahorana mafy.

Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent et venient super eum horribiles.

26 Ny aizim-pito no voarakitra ho amin’ ny raki-malalany; Afo tsy tsofina no handoro azy sady handevona izay sisa ao amin’ ny lainy.

Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis ejus; devorabit eum ignis qui non succenditur: affligetur relictus in tabernaculo suo.

27 Hambaran’ ny lanitra ny helony, Ary ny tany hitsangana hiampanga azy,

Revelabunt cæli iniquitatem ejus, et terra consurget adversus eum.

28 Ho lasa ny harena tafiditra ao an-tranony; Eny, ho levona izany amin’ ny andro fahatezerany.

Apertum erit germen domus illius: detrahetur in die furoris Dei.

29 Izany no anjaran’ ny ratsy fanahy avy amin’ Andriamanitra, sy lova voatendrin’ Andriamanitra ho azy.

Hæc est pars hominis impii a Deo, et hæreditas verborum ejus a Domino.