Joba 20

1 Dia namaly Zofara Namatita ka nanao hoe:

Felelt a Náamabeli Czófár és mondta:

2 Noho izany dia mamaly ahy ny eritreritro, eny, noho ny fihetsiketsiky ny saiko.

Azért gondolataim válaszra bírnak, s minthogy bennem van fel buzdulásom.

3 Reko lalandava ny anatra mampahamenatra ahy; Ary ny fanahiko mamaly ahy avy amin’ ny fahalalako.

Megszégyenítésem feddését hallom, és szellemem az én értelmemből bír feleletre.

4 Tsy fantatrao va fa hatramin’ ny ela, eny, hatrizay nampitoerana ny olona tetỳ ambonin’ ny tany,

Nem tudod-e azt, a mi öröktől fogva van, a mióta embert tettek a földre,

5 Dia vetivety foana ny firavoravoan’ ny ratsy fanahy, ary indray mipi-maso monja ny fifalian’ ny mpihatsaravelatsihy?

hogy a gonoszok ujjongása rövid ideig tart a az istentelennek öröme egy pillanatig?

6 Fa na dia mipaka amin’ ny lanitra aza ny hahavony, ka mitehika amin’ ny rahona ny lohany,

Ha égbe nyúl föl emelkedése és feje a felhőig ér:

7 Dia ho very mandrakizay toy ny dikiny ihany izy; Izay nahita azy dia hanao hoe: Aiza izy?

mint sara örökre elvész, a kik látták, azt mondják: hol van?

8 Manidina tahaka ny nofy izy ka tsy ho hita; Eny, ampandosirina tahaka ny tsindrimandry amin’ ny alina izy.

Mint álom elrepül, s nem találják meg, s elűzetik, mint éji látomány;

9 Ny maso izay mijery, dia indray mitopy ihany no ahitany azy; Ary dia tsy hahita azy intsony ny fitoerany.

a szem rátekintett, de nem teszi többé, és nem pillantja őt meg újra helye.

10 Ny zanany hitambitamby amin’ ny malahelo, ary ny tànany ihany no hampody ny hareny.

Fiai kérlelik a szegényeket, s önkezei adják vissza jogtalan vagyonát.

11 Ny taolany dia feno ny herin’ ny fahatanorana, Nefa hiara-mandry aminy eo amin’ ny vovoka izany.

Csontjai tele vannak ifjú erejével, s vele együtt porba fekszik.

12 Na dia mamy ao am-bavany aza ny ratsy, ka afeniny ao ambanin’ ny lelany,

Ha édesnek ízlik szájában a rosszaság, rejtegeti nyelve alatt,

13 Ary tsitsiny ka tsy foiny, fa tehiriziny ao amin’ ny lanilaniny ihany,

kíméli, de nem ereszti el, és visszatartja ínyében:

14 Dia miova ny haniny ao an-kibony, ka aferon’ ny vipera no ao anatiny.

beleiben elváltozik étele, viperák mérge van belsejében.

15 Harena no nateliny, nefa aloany indray; Loaran’ Andriamanitra hiala ao an-kibony izany.

Vagyont nyelt el és kihányta, hasából hajtja ki Isten.

16 Ny poizin’ ny vipera no hotsentsefiny; Hahafaty azy ny lelan’ ny menarana.

Viperamérget szopik, megöli őt az áspis nyelve.

17 Tsy ho faly mahita renirano izy, dia ony sy riaky ny tantely sy ronono.

Nem szabad néznie ereit, folyóit, patakjait méznek és tejnek.

18 Tsy azony atelina izay nikelezany aina, fa tsy maintsy hampodiny; Na dia be aza ny hareny, dia tsy ho araka izany ny hafaliany.

Visszaadja a szerzeményt, a nem nyeli le, cserébe vett vagyonával nem fog örvendeni.

19 Fa nampahory sy nahafoy ny reraka izy ka naka trano an-keriny, fa tsy hahatontosa azy.

Mert elnyomta, cserben hagyta a szegényeket, házat rabolt s nem építi föl.

20 Satria tsy mahalala mionona ny kibony, dia tsy hahavonjy ny tenany mbamin’ ny tiany indrindra izy.

Mert nem ismert nyugtot hasában, azzal a mit megkívánt, nem menekül meg.

21 Tsy misy tsy tratry ny fieremany; Ka dia tsy haharitra ny fiadanany.

Nincsen maradék evéséből; azért nem lesz maradandó az ő java.

22 Ho poriporitra izy, na dia mihoa-pampana aza ny fananany; Ny tanan’ ny ory no hamely azy.

Bősége teljében meg fog szorulni; a szenvedésnek minden keze reá jön.

23 Halefan’ Andriamanitra ny fahatezerany mirehitra hameno ny kibony; Eny, halatsany aminy toy ny ranonorana izany ho hanina ho azy.

Lesz majd hasának megtöltésére: belé bocsátja fellobbant haragját, esőként hullatja a testébe.

24 Raha mandositra ny vy fiadiana izy, dia hahavoa azy miboroaka ny tsipìka varahina;

Menekül a vasfegyver elől, érczíj járja által;

25 Tsoahany izany, ka mivoaka avy amin’ ny tenany; Eny, ny manelatselatra dia mivoaka avy amin’ ny aferony; Lasa izy azon’ ny fahatahorana mafy.

húzza és kijön hátából, villogó nyíl megy ki epéjéből – rajta ijedelmek.

26 Ny aizim-pito no voarakitra ho amin’ ny raki-malalany; Afo tsy tsofina no handoro azy sady handevona izay sisa ao amin’ ny lainy.

Minden sötétség ólálkodik kincseire, megemészti őt szítatlan tűz, lelegeli a maradékot sátrában.

27 Hambaran’ ny lanitra ny helony, Ary ny tany hitsangana hiampanga azy,

Bűnét feltárják az egek s föltámad ellene a föld.

28 Ho lasa ny harena tafiditra ao an-tranony; Eny, ho levona izany amin’ ny andro fahatezerany.

Elköltözik háza terméke, szétfoly haragja napján.

29 Izany no anjaran’ ny ratsy fanahy avy amin’ Andriamanitra, sy lova voatendrin’ Andriamanitra ho azy.

Ez a gonosz ember része az Istentől és a rá kimondott örökség Istentől.