< Joba 19 >

1 Dia namaly Joba ka nanao hoe:
Entonces Job respondió:
2 Mandra-pahoviana no hampalahelovanareo ny fanahiko sy hanorotoroanareo ahy amin’ ny fiteny?
¿Hasta cuándo afligen mi alma y me muelen con palabras?
3 Efa im-polo izay no nanaratsianareo ahy; Tsy misoroka izay hampahory ahy ianareo.
Ya me insultaron diez veces. ¿No se avergüenzan de ultrajarme?
4 Ary raha diso tokoa aho, dia izaho ihany no andrian’ ny fa hadisoako.
Si en verdad yo erré, mi error recae sobre mí.
5 Raha mirehareha amiko kosa ianareo ka mampiaiky ahy ho nanao izay mahamenatra,
Pero si ustedes se engrandecen contra mí, y alegan mi oprobio contra mí,
6 Dia aoka ho fantatrareo fa Andriamanitra no efa nampitanondrika ahy ka efa naningotra ahy tamin’ ny fandrika haratony.
sepan que ʼElohim me trastornó y me envolvió en su red.
7 Indro, miantso mafy aho hoe: Loza! nefa tsy misy mamaly ahy; Mitaraina aho, nefa tsy mahita rariny.
Ciertamente grito: ¡Violencia! Y no se me escucha. Doy voces, y no hay justicia.
8 Ny lalako dia nofefeny, ka tsy afa-mandroso aho; ary nasiany maizina teo amin’ ny lalana alehako.
Él bloqueó mi camino para que no pase. Puso oscuridad sobre mi senda.
9 Ny voninahitro nalany tamiko, ary nesoriny ny satro-boninahitra teo an-dohako.
Me despojó de mi honor y quitó la corona de mi cabeza.
10 Efa nandrava ahy manodidina Izy, ka efa ho faty aho; Ary efa nofongorany tahaka ny hazo ny fanantenako.
Me destroza por todos lados y perezco. Arrancó mi esperanza como un árbol.
11 Dia nampirehetiny tamiko ny fahatezerany, ka nataony ho fahavalony aho.
Su ira se encendió contra mí. Me considera su enemigo.
12 Miara-mandroso ny antokon’ ny miaramilany ary manandratra tovon-tany hamelezany ahy izy ka mitoby manodidina ny laiko.
Llegaron sus tropas unidas, se atrincheran contra mí y acamparon alrededor de mi vivienda.
13 Ny rahalahiko efa nampanalaviriny ahy; Ary ny olona nahazatra ahy efa nihafahafa tamiko avokoa.
Alejó a mis hermanos de mí. Mis conocidos, como extraños, se apartaron de mí.
14 Efa tsy misy eto intsony ny havako, ary ny sakaizako efa nanadino ahy.
Me fallaron mis parientes, me olvidan mis amigos.
15 Ny vahiny izay mitoetra ao an-tranoko sy ny ankizivaviko aza samy manao ahy ho olon-kafa; Tonga olon-ko azy eo imasony aho.
Los que viven en mi casa y mis esclavas me miran como extraño. Soy forastero ante ellos.
16 Antsoiko ny mpanompoko, nefa tsy namaly ahy izy; Mifona aminy amin’ ny vavako aho.
Llamo a mi esclavo, y no responde. Con mi propia boca tengo que rogarle.
17 Ny fofonaiko mahaloiloy ny vadiko, ary maharikoriko ny zanak’ ineny aho.
Mi aliento fue repulsivo a mi esposa y odioso ante mis propios hermanos.
18 Eny, ny ankizilahy madinika aza mamingavinga ahy; Raha te-hitsangana aho, dia miteny mamely ahy ireny.
Hasta los niños me desprecian, y al levantarme hablan contra mí.
19 Na dia izay nifankazatra tamiko indrindra aza dia manao ahy ho zava-betaveta, ary izay olon-tiako dia mivadika ho fahavaloko.
Todos mis amigos íntimos me aborrecen. Los que yo amaba se volvieron contra mí.
20 Ny taolako miraikitra amin’ ny hoditro sy ny nofoko, ary ny akanjo-nifiko ihany no hany sisa azoko enti-mandositra.
Mi piel y mi carne se pegan a mis huesos, y quedé solo con la piel de mis dientes.
21 Mamindrà fo amiko, mamindrà fo amiko ianareo, ry sakaizako ô; fa ny tànan’ Andriamanitra efa mikasika ahy.
Ustedes, amigos míos, tengan compasión de mí. Porque me golpeó la mano de ʼElohim.
22 Nahoana no manenjika ahy tahaka an’ Andriamanitra koa ianareo ka tsy mety afa-po amin’ ny nofoko?
¿Por qué me persiguen como ʼElohim, y no se sacian de escarnecerme?
23 Enga anie ka ho voasoratra ny teniko! Enga anie ka ho voatomboka eo amin’ ny boky ireny!
¡Ojalá mis palabras fueran escritas! ¡Ojalá fueran escritas en un rollo!
24 Enga anie ka ho voasoratra amin’ ny vy fanoratana sady voasy firaka eo amin’ ny vatolampy ho mandrakizay izy!
¡Que fueran talladas con cincel de hierro y plomo para siempre en la roca!
25 Kanefa raha izaho, dia fantatro fa velona ny Mpanavotra ahy, ka hitsangana any am-parany eo ambonin’ ny vovoka Izy.
Yo sé que mi Redentor vive, y al fin se levantará sobre el polvo,
26 Ary rehefa levona ny hoditro, izao simba izao, sady afaka amin’ ny nofoko aho, dia hahita an’ Andriamanitra;
Después de deshecha mi piel, en mi carne veré a ʼElohim,
27 Eny, izaho no hahita Azy, ary ny masoko no hijery, fa tsy olon-kafa. Efa matim-paniriana ny saiko ato anatiko.
a Quien veré por mí mismo. Mis ojos lo verán, y no los de otro. Mi corazón desfallece dentro de mí.
28 Raha hoy ianareo: Andeha hanenjika azy fatratra isika. Fa hita ao anatiny ny fototry ny mahameloka azy.
Porque si la raíz de mi situación está en mí mismo, entonces, ¿por qué dicen ustedes: Persigámoslo?
29 Dia matahora ny sabatra ianareo; Fa ny fahatezerana dia heloka mendrika ny hovalian-tsabatra, mba ho fantatrareo fa misy fitsarana.
¡Teman ustedes ante la espada! Porque llenos de ira están los castigos de la espada, para que sepan que hay un juicio.

< Joba 19 >