< Joba 17 >

1 Efa ho ritra ny aiko; Efa milopilopy ny androko; Efa miandry ahy ny fasana.
Mi ånd er knekt, mitt liv er sløkt, no hev eg berre gravi att.
2 Eny, fanesoana tokoa no manodidina ahy, ary tsy maintsy mijery ny filany ady amiko aho.
Eg hæding finn på kvar ein kant, ved deira tråss lyt auga dvelja.
3 Masìna Hianao, aoka ny tenanao ihany no hiantoka ahy aminao; Fa iza moa no hety hiantoka ahy?
Å, set eit pant for meg hjå deg! Kven elles skal meg handslag gjeva?
4 Fa ny fon’ ireto dia voahidinao tsy hidiran’ ny fahalalana; koa izany no tsy hanandratanao azy.
Du stengde deira sjæl for skyn; difor vil du ikkje lyfta deim.
5 Izay manolotra ny sakaizany ho babo, dia ho pahina kosa ny mason’ ny zanany.
Den som gjev vener burt til plundring, hans søner sloknar augo på.
6 Ary efa nanao ahy ho ambentinteny amin’ ny firenena Izy, ka rorany mandrakariva ny tavako.
Eg er for folk til ordtak sett, som ein dei sputtar beint i syni.
7 Efa pahina ny masoko noho ny alahelo; Ary efa toy ny aloka ny momba ny tenako rehetra.
Mitt auga sjukt av sorger er, og mine lemer er ein skugge.
8 Ankona noho izany ny olona mahitsy, ary ny tsy manan-tsiny mihendratra mahita ny mpihatsaravela-tsihy.
Dei rettvise støkk yver slikt, og skuldfri harmast på ugudleg.
9 Fa ny marina mifikitra tsara amin’ ny halehany, ary izay madio tanana no hitombo hery.
Men rettvis mann sin veg gjeng fram, og magti veks hjå reinhendt mann.
10 Avia avokoa indray ary ianareo rehetra tsy mahita izay olon-kendry eo aminareo aho.
Men de - kom berre alle att! Eg ingen vismann finn hjå dykk.
11 Mihelina ny androko, voaongotra ny fikasako. Dia izay hevitra fikirin’ ny foko indrindra;
Og mine dagar dei kvarv burt; og mine planar slitna sund, dei som mitt hjarta emna på.
12 Ny alina ataon’ ireny ho antoandro, ary ny mazava ho efa akaiky, nefa tamy ihany ny maizina.
Men dei gjer natti um til dag, som ljos var næmare enn myrkrer.
13 Raha mbola misy antenaiko, dia ny fiainan-tsi-hita fonenako ihany; Ao amin’ ny maizina no hamelarako ny fandriako. (Sheol h7585)
Eit hus i helheim er mi von, i myrkret reider eg mi seng. (Sheol h7585)
14 Ny fasana no nantsoiko hoe: Raiko ianao; Ary ny kankana: Reniko sy anabaviko ianao.
Til gravi ropar eg: «Min far!» til makken: «Mor mi! Syster mi!»
15 Fa aiza ary ny fanantenako? Ary iza no mahita azy?
Kvar vert det då av voni mi? Mi von, kven augnar henne då?
16 Midìna any amin’ ny vavahadin’ ny fiainan-tsi-hita izany, raha mba hahita fitsaharana ao amin’ ny vovoka aho. (Sheol h7585)
Til helheims bommar fer ho ned, når eg til kvile gjeng i moldi.» (Sheol h7585)

< Joba 17 >