< Joba 17 >
1 Efa ho ritra ny aiko; Efa milopilopy ny androko; Efa miandry ahy ny fasana.
Spiritus meus attenuabitur, dies mei breviabuntur, et solum mihi superest sepulchrum.
2 Eny, fanesoana tokoa no manodidina ahy, ary tsy maintsy mijery ny filany ady amiko aho.
Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.
3 Masìna Hianao, aoka ny tenanao ihany no hiantoka ahy aminao; Fa iza moa no hety hiantoka ahy?
Libera me Domine, et pone me iuxta te, et cuiusvis manus pugnet contra me.
4 Fa ny fon’ ireto dia voahidinao tsy hidiran’ ny fahalalana; koa izany no tsy hanandratanao azy.
Cor eorum longe fecisti a disciplina, propterea non exaltabuntur.
5 Izay manolotra ny sakaizany ho babo, dia ho pahina kosa ny mason’ ny zanany.
Praedam pollicetur sociis, et oculi filiorum eius deficient.
6 Ary efa nanao ahy ho ambentinteny amin’ ny firenena Izy, ka rorany mandrakariva ny tavako.
Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.
7 Efa pahina ny masoko noho ny alahelo; Ary efa toy ny aloka ny momba ny tenako rehetra.
Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
8 Ankona noho izany ny olona mahitsy, ary ny tsy manan-tsiny mihendratra mahita ny mpihatsaravela-tsihy.
Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.
9 Fa ny marina mifikitra tsara amin’ ny halehany, ary izay madio tanana no hitombo hery.
Et tenebit iustus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.
10 Avia avokoa indray ary ianareo rehetra tsy mahita izay olon-kendry eo aminareo aho.
Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.
11 Mihelina ny androko, voaongotra ny fikasako. Dia izay hevitra fikirin’ ny foko indrindra;
Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt, torquentes cor meum:
12 Ny alina ataon’ ireny ho antoandro, ary ny mazava ho efa akaiky, nefa tamy ihany ny maizina.
Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.
13 Raha mbola misy antenaiko, dia ny fiainan-tsi-hita fonenako ihany; Ao amin’ ny maizina no hamelarako ny fandriako. (Sheol )
Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum. (Sheol )
14 Ny fasana no nantsoiko hoe: Raiko ianao; Ary ny kankana: Reniko sy anabaviko ianao.
Putredini dixi: Pater meus es, mater mea, et soror mea, vermibus.
15 Fa aiza ary ny fanantenako? Ary iza no mahita azy?
Ubi est ergo nunc praestolatio mea, et patientiam meam quis considerat?
16 Midìna any amin’ ny vavahadin’ ny fiainan-tsi-hita izany, raha mba hahita fitsaharana ao amin’ ny vovoka aho. (Sheol )
In profundissimum infernum descendent omnia mea: putasne saltem ibi erit requies mihi? (Sheol )