< Joba 15 >
1 Dia namaly Elifaza Temanita ka nanao hoe:
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 Tokony handahatra hevi-dravina va ny olon-kendry, ka hameno ny kibony amin’ ny rivotra avy any atsinanana va,
Numquid sapiens respondebit quasi ventum loquens, et implebit ardore stomachum suum?
3 Ary hamaly amin’ ny teny tsy mahasoa sy ny teny tsy mahatsara?
Arguis verbis eum, qui non est æqualis tibi, et loqueris quod tibi non expedit.
4 Eny, foananao ny fahatahorana an’ Andriamanitra, ary tampenanao ny fivavahana eo anatrehany;
Quantum in te est evacuasti timorem, et tulisti preces coram Deo.
5 Fa ny helokao no manesika ny vavanao, ary mianatra ny lelan’ ny fetsy ianao.
Docuit enim iniquitas tua os tuum, et imitaris linguam blasphemantium.
6 Ny vavanao ihany no manameloka anao, fa tsy izaho; Ary ny molotrao ihany no mamely anao.
Condemnabit te os tuum, et non ego: et labia tua respondebunt tibi.
7 Hianao va no voalohany izay nateraka ho olombelona? Na naloaky ny kibo talohan’ ny tendrombohitra va ianao?
Numquid primus homo tu natus es, et ante colles formatus?
8 Isan’ ny mpihevitra teo amin’ Andriamanitra va ianao, ka voarombakao ho anao irery ny fahendrena?
Numquid consilium Dei audisti, et inferior te erit eius sapientia?
9 Inona no fantatrao, ka tsy mba fantatray koa, na saina azonao, ka tsy ato aminay koa?
Quid nosti quod ignoremus? quid intelligis quod nesciamus?
10 Ny anti-panahy sy ny fotsy volo dia misy ato aminay, eny, olona ela niainana noho ny rainao aza.
Et senes, et antiqui sunt in nobis multo vetustiores quam patres tui.
11 Ataonao ho tsinontsinona va ny fampiononana avy amin’ Andriamanitra sy ny teny natao aminao amin’ ny fahalemem-panahy?
Numquid grande est ut consoletur te Deus? sed verba tua prava hoc prohibent.
12 Nahoana no dia entin’ ny fonao ianao? Ary nahoana no mipipy foana ny masonao,
Quid te elevat cor tuum, et quasi magna cogitans, attonitos habes oculos?
13 Ka miefonefona amin’ Andriamanitra ianao, sady miteniteny foana ny vavanao?
Quid tumet contra Deum spiritus tuus, ut proferas de ore tuo huiuscemodi sermones?
14 Inona ny zanak’ olombelona no mba hadio izy? Ary izay tera-behivavy no mba ho marina?
Quid est homo, ut immaculatus sit, et ut iustus appareat natus de muliere?
15 Indro, ireo anjeliny aza tsy mahatoky Azy, ary ny lanitra aza tsy madio eo imasony;
Ecce inter sanctos eius nemo immutabilis, et cæli non sunt mundi in conspectu eius.
16 Koa mainka fa izay vetaveta sy tena ratsy, dia ny olona izay misotro heloka toa rano!
Quanto magis abominabilis et inutilis homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem?
17 Hanambara aminao aho, ka mihainoa ahy fa izay efa hitako no holazaiko,
Ostendam tibi, audi me: quod vidi narrabo tibi.
18 Dia zavatra notorin’ ny olon-kendry, fa tsy nafeniny, dia izay azony avy tamin’ ny razany;
Sapientes confitentur, et non abscondunt patres suos.
19 Ireny ihany no nomena ny tany, ary tsy nisy olona hafa firenena nisisika teo aminy.
Quibus solis data est terra, et non transivit alienus per eos.
20 Ny ratsy fanahy mijalijaly amin’ ny androny rehetra, dia amin’ ny taona rehetra voatendry ho an’ ny lozabe.
Cunctis diebus suis impius superbit, et numerus annorum incertus est tyrannidis eius.
21 Feo mampitahotra no ren’ ny sofiny; Ary na dia miadana aza izy, dia avy hamely azy ihany ny mpandroba.
Sonitus terroris semper in auribus illius: et cum pax sit, ille semper insidias suspicatur.
22 Tsy manantena ho afaka amin’ ny maizina izy; Andrasan’ ny sabatra izy.
Non credit quod reverti possit de tenebris ad lucem, circumspectans undique gladium.
23 Mirenireny hitady izay hohaniny izy ka manao hoe: Aiza re? Fantany fa antomotra azy ny andro maizina.
Cum se moverit ad quærendum panem, novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies.
24 Fahoriana sy fahaporitana no mampitahotra azy; Mandresy azy ireo tahaka ny mpanjaka efa vonona ho amin’ ny ady,
Terrebit eum tribulatio, et angustia vallabit eum, sicut regem, qui præparatur ad prælium.
25 Satria naninjitra ny tanany hanohitra an’ Andriamanitra izy Ary nirehareha hanohitra ny Tsitoha.
Tetendit enim adversus Deum manum suam, et contra Omnipotentem roboratus est.
26 Mimaona amin’ ny fahamafian-katoka hamely Azy izy, dia amin’ ny foitran’ ampingany matevina,
Cucurrit adversus eum erecto collo, et pingui cervice armatus est.
27 Satria efa matavitavy tarehy izy, ary mivalon-kotraka ny valahany;
Operuit faciem eius crassitudo, et de lateribus eius arvina dependet.
28 Ary monina ao an-tanana rava izy, dia ao an-trano tokony tsy hitoeran’ olona, izay efa voatendry ho korontam-bato.
Habitavit in civitatibus desolatis, et in domibus desertis, quæ in tumulos sunt redactæ.
29 Tsy hanan-karena izy, sady tsy haharitra ny heriny, ka tsy ho vokatra ambonin’ ny tany ny fananany.
Non ditabitur, nec perseverabit substantia eius, nec mittet in terra radicem suam.
30 Tsy ho afaka amin’ ny maizina izy; ny solofony hikainkona azon’ ny lelafo; ho levon’ ny fofonain’ Andriamanitra izy.
Non recedet de tenebris: ramos eius arefaciet flamma, et auferetur spiritu oris sui.
31 Aoka tsy ho voafitaka hatoky zava-poana izy; fa zava-poana no ho valiny homena azy.
Non credet frustra errore deceptus, quod aliquo pretio redimendus sit.
32 Raha mbola tsy tonga aza ny androny, dia manjo azy izany, ary tsy ho maitso ny sampany.
Antequam dies eius impleantur, peribit: et manus eius arescent.
33 Ho tahaka ny voaloboka manintsana ny voany manta izy ary ho tahaka ny hazo oliva mampiraraka ny voniny.
Lædetur quasi vinea in primo flore botrus eius, et quasi oliva proiiciens florem suum.
34 Fa tsy ho vanona ny ankohonan’ ny mpihatsaravelatsihy, ary ho lanin’ ny afo ny tranon’ ny mpitoroka.
Congregatio enim hypocritæ sterilis, et ignis devorabit tabernacula eorum, qui munera libenter accipiunt.
35 Torontoronina fampahoriana izy ka miteraka fandozana, ary ny kibony mamorom-pitaka.
Concepit dolorem, et peperit iniquitatem, et uterus eius præparat dolos.