Joba 14
1 Ny olona tera-behivavy dia vitsy andro sady vontom-pahoriana.
| אדם ילוד אשה קצר ימים ושבע רגז׃ |
2 Mitsimoka tahaka ny voninkazo izy ka jinjana, ary mihelina tahaka ny aloka izy ka tsy mitoetra.
| כציץ יצא וימל ויברח כצל ולא יעמוד׃ |
3 kanefa amin’ izay toy izany foana no ampihiratanao ny masonao? ka dia izay izaho avy no entinao hifandahatra aminao amin’ ny fitsarana!
| אף על זה פקחת עינך ואתי תביא במשפט עמך׃ |
4 Aiza no misy madio ateraky ny tsy madio? Tsy misy na dia iray akory aza.
| מי יתן טהור מטמא לא אחד׃ |
5 Raha voafetra ny androny, ary voatendrinao ny isan’ ny volana iainany, ary asianao fefy tsy azony ihoarana,
| אם חרוצים ימיו מספר חדשיו אתך חקו עשית ולא יעבור׃ |
6 Dia mihodìna tsy hanatrika azy Hianao, mba hitsaharany, ka hifaliany amin’ ny androny toy ny mpikarama.
| שעה מעליו ויחדל עד ירצה כשכיר יומו׃ |
7 Fa azo antenaina ny hazo, satria na dia kapaina aza izy, dia mbola hitsimoka indray, ka tsy maintsy hisy ny solofony;
| כי יש לעץ תקוה אם יכרת ועוד יחליף וינקתו לא תחדל׃ |
8 Na dia efa tonga antitra ao amin’ ny tany aza ny fakany, ary maty ao amin’ ny vovoka ny fotony,
| אם יזקין בארץ שרשו ובעפר ימות גזעו׃ |
9 Raha mahare ny fofon-drano izy, dia hitsimoka indray. Ka handrahaka tahaka ny hazo tanora nambolena.
| מריח מים יפרח ועשה קציר כמו נטע׃ |
10 Fa ny olona kosa maty ka miampatra; Eny, miala aina ny olona, ary aiza izy?
| וגבר ימות ויחלש ויגוע אדם ואיו׃ |
11 Ny rano miala eo amin’ ny kamory, ary ny ony mihena ka ritra,
| אזלו מים מני ים ונהר יחרב ויבש׃ |
12 Ary toy izany koa ny olona; mandry izy ka tsy hitsangana intsony; Eny, mandra-paha-tsy hisian’ ny lanitra dia tsy hahatsiaro izy na hofohazina amin’ ny torimasony.
| ואיש שכב ולא יקום עד בלתי שמים לא יקיצו ולא יערו משנתם׃ |
13 Enga anie ka hanafina ahy any amin’ ny fiainan-tsi-hita Hianao Ka hampiery ahy mandra-pahafaky ny fahatezeranao! Ary hanendry fetr’ andro ho ahy, dia hahatsiaro ahy (Sheol h7585)
| מי יתן בשאול תצפנני תסתירני עד שוב אפך תשית לי חק ותזכרני׃ (Sheol h7585) |
14 Raha maty ny olona, moa ho velona indray va izy? Raha izany, dia hiandry mandritra ny andro fanafihako aho, mandra-pahatongan’ ny fahafahako.
| אם ימות גבר היחיה כל ימי צבאי איחל עד בוא חליפתי׃ |
15 Dia hiantso Hianao, ary izaho hamaly Anao; ary mba halahelo ny asan’ ny tananao Hianao.
| תקרא ואנכי אענך למעשה ידיך תכסף׃ |
16 Fa ankehitriny manisa ny diako Hianao; Tsy mitsikilo ny fahotako va Hianao?
| כי עתה צעדי תספור לא תשמור על חטאתי׃ |
17 Efa voaisy tombo-kase ny kitapo misy ny fahadisoako; Ary voazaitranao ny heloko.
| חתם בצרור פשעי ותטפל על עוני׃ |
18 Kanefa na dia ny tendrombohitra aza, raha mianjera, dia mihalevona; Ary ny vatolampy dia afindra hiala amin’ ny fitoerany;
| ואולם הר נופל יבול וצור יעתק ממקמו׃ |
19 Lanin’ ny rano ny vato; ary indaosin’ ny riaka ny vovo-tany: Toy izany no fanimbanao ny fanantenan’ ny zanak’ olombelona.
| אבנים שחקו מים תשטף ספיחיה עפר ארץ ותקות אנוש האבדת׃ |
20 Mandresy azy ho mandrakizay Hianao, ka lasa izy; Manova ny tarehiny Hianao ka mampandeha azy.
| תתקפהו לנצח ויהלך משנה פניו ותשלחהו׃ |
21 Omem-boninahitra ny zanany nefa tsy fantany; Ary mietry ireo, nefa tsy hitany.
| יכבדו בניו ולא ידע ויצערו ולא יבין למו׃ |
22 Ny mihatra amin’ ny tenany ihany no mampanaintaina azy, ary ny mihatra amin’ ny tenany ihany no mampalahelo ny fanahiny.
| אך בשרו עליו יכאב ונפשו עליו תאבל׃ |
