< Isaia 47 >

1 Mialà, ka mipetraha amin’ ny vovoka, ry Babylona, zanakavavy virijina! Mipetraha eo amin’ ny tany, fa tsy amin’ ny seza fiandrianana, ry Kaldea zanakavavy! Fa tsy hatao hoe vehivavy malemilemy sy mihantahanta intsony ianao.
“ʻAlu hifo, pea nofo ʻi he efuefu, ʻE ʻofefine tāupoʻou ʻo Papilone, nofo ʻi he kelekele: ʻE ʻofefine ʻoe kakai Kalitia, ʻoku ʻikai ha nofoʻanga fakaʻeiʻeiki: ʻe ʻikai toe ui koe ko e hoihoifua mo e ngalingali ʻeiki.
2 Alao ny vato fikosoham-bary, ka kosohy ny koba; esory ny fisalobonanao, akaro ny moron-tongotr’ akanjonao; aoka hiseho ny fenao, ka miroboha mita ny ony.
Toʻo ʻae ngaahi maka momosi, pea momosi ʻae koane: toʻo ʻae pūlou ʻo ho louʻulu, vete ho kofu tōtōlofa, toʻo ʻae ʻufiʻufi ʻo ho vaʻe, aʻa ʻi he ngaahi vaitafe.
3 Hiseho ny fitanjahanao, eny, ho hita ny fahamenaranao; hitondra famaliana Aho ka tsy hiantra olona.
‌ʻE toʻo ʻae ʻufiʻufi ʻo hoʻo telefua, ʻio, ʻe hā hoʻo mā: te u tautea, ʻe ʻikai te u fakafetaulaki kiate koe ʻo hangē ko ha tangata.”
4 Ny anaran’ ny Mpanavotra anay dia Jehovah, Tompon’ ny maro, Iray Masin’ ny Isiraely.
Pea ko hotau huhuʻi, ko hono huafa ko Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e tokotaha māʻoniʻoni ʻo ʻIsileli.
5 Mipetraha mangingina, ka midìra ao amin’ ny maizina, ry Kaldea zanakavavy! Fa tsy hatao hoe Tompovavin’ ny fanjakana intsony ianao.
“Nofo fakalongo pē koe, pea ke ʻalu ki he fakapoʻuli, ʻE ʻofefine ʻoe kakai Kalitia: ʻe ʻikai toe ui koe, Ko e fefineʻeiki ʻoe ngaahi puleʻanga.
6 Tezitra tamin’ ny oloko Aho; navelako holotoina ny lovako, ka natolotro ho eo an-tananao izy, tsy mba namindranao fo izy, fa na dia ny antitra aza dia nasianao zioga mavesatra dia mavesatra.
Naʻaku houhau ki hoku kakai, kuo u fakaʻuli hoku tofiʻa, pea ʻatu ʻakinautolu ki ho nima: naʻe ʻikai te ke fakahā hao kātaki ʻofa ki ai; kuo ke ai ke fakamamafa hoʻo haʻamonga ki he kau mātuʻa.
7 Ary hoy ianao: Ho tompovavy mandrakizay Aho; ka dia tsy nandatsaka am-po izany zavatra izany ianao, na nitsapa izay hiafarany.
Pea naʻa ke pehē, ‘Te u hoko ko e fefineʻeiki ʻo lauikuonga:’ ko ia naʻe ʻikai te ke tokanga ʻi ho loto ki he ngaahi meʻa ni, pea naʻe ʻikai te ke manatu ki he ikuʻanga ʻo ia.
8 Koa mihainoa, ianao izay mihantahanta sady mipetraka tsy manana ahiahy ka manao anakampo hoe: Izaho no izy, ary tsy misy hafa; tsy hipetraka ho mpitondratena aho, na hahita fahafoanan’ anaka.
“Ko ia ke ke fanongo ki he meʻa ni, ʻa koe ʻoku ke moʻulaloa ki he ngaahi meʻa fakafiefia fakamaama, ʻoku ke nofo fakafiemālie, ʻoku ke pehē ʻi ho loto, ‘Ko au, pea ʻoku ʻikai ha taha mo au: ʻe ʻikai te u nofo ʻo hangē ko e fefine kuo mate hono husepāniti, pea ʻe ʻikai te u ʻiloʻi ʻae mole ʻae fānau:’
9 Kanjo hanjo anao tampoka amin’ ny indray andro monja ireto zavatra roa ireto, dia ny fahafoanan’ anaka sy ny fananoan-tena; Hotanterahina aminao avokoa izany, na dia maro aza ny fankatovanao, ary na dia be dia be aza ny odinao.
Ka ko e ongo meʻa ni ʻe ua ʻe hoko kiate koe ʻi he kemo, ʻi ha ʻaho pe taha, ʻae mole ʻae fānau, mo e mate ʻo ho husepāniti: ʻe hoko ia ʻo lahi kiate koe, koeʻuhi ko hono lahi ʻo hoʻo fai kākā, pea koeʻuhi ko hono lahi ʻo hoʻo fiemana.
10 Fa nitoky tamin’ ny faharatsianao ianao ka nanao hoe: Tsy misy mahita ahy. Ny fahendrenao sy ny fahalalanao dia nampivily anao, ka dia nanao anakampo ianao hoe: Izaho no izy, fa tsy misy afa-tsy izaho.
He kuo ke faʻaki ki hoʻo angakovi: kuo ke pehē, ‘ʻOku ʻikai mamata ʻe ha taha kiate au.’ Ko hoʻo poto mo hoʻo ʻilo, kuo na fakahalaʻi koe; pea kuo ke pehē ʻi ho loto, ‘Ko au, pea ʻoku ʻikai ha taha mo au.’
11 Kanjo hanjo anao ny fahoriana, nefa tsy ho fantatrao izay fanafany; Ary hahazo anao ny loza, nefa tsy ho hainao ny fanàlany; eny, hanjo anao tampoka ny fandringanana izay tsy ampoizinao.
Ko ia ʻe hoko ai ʻae kovi kiate koe. E ʻikai te ke ʻilo pe ʻoku tupu mei fe ia. Pea ʻe tō kiate koe ʻae tautea; ʻe ʻikai te ke faʻa taʻofi ia: pea ʻe hoko fakafokifā ʻae fakaʻauha kiate koe, ʻaia ʻe ʻikai te ke ʻilo.
12 Arosoy ary ny odinao sy ny hamaroan’ ny fankatovanao, izay efa nisasaranao hatry ny fony ianao mbola kely; Angamba hahavita izay mahasoa ianao; angamba ho tonga mahatahotra ianao.
“Ke ke tuʻu ni mo hoʻo ngaahi ngāue kākā, pea mo hono lahi ʻo hoʻo ngaahi fiemana, ʻaia kuo ke ngāue ai talu hoʻo kei siʻi; ʻo kapau ʻe ʻaonga ia kiate koe, ʻo kapau te ke faʻa lavaʻi ia.
13 Sasatra noho ny hamaroan’ ny fisainanao ianao; aoka hitsangana ankehitriny ireo mpamantatra ny lanitra sy mpandinika ny kintana ireo hamonjy anao, dia ireo mpanambara isaky ny tsinam-bolana izay zavatra ho tonga aminao.
‌ʻOku ke ongosia ʻi hono tokolahi ʻo hoʻo kau fakahinohino. Tuku ke tuʻu hake ni ʻae kau kikite ki he langi, mo e kau sio fetuʻu, mo e kau fakaila meʻa mei he māhina, pea fakamoʻui koe mei he ngaahi meʻa ni ʻe hoko kiate koe.
14 Indro, fa ho tahaka ny vodivary ireo; ho main’ ny afo izy ka tsy hahavonjy ny tenany amin’ ny herin’ ny lelafo akory; tsy misy vainafo hamindroana, na afo hitaninana aza.
Vakai, te nau hangē ko e kauʻi koane; ʻe tutu ʻakinautolu ʻi he afi; ʻe ʻikai te nau fakamoʻui ʻakinautolu mei he mālohi ʻoe ulo: ʻe ʻikai toe ha malala ke mumū ai, pe ha afi ke nofo ki ai.
15 Ho toy izany aminao ireo efa nisasaranao ireo, dia ireo nifampivarotra taminao hatry ny fony ianao mbola kely; samy hipariaka mandositra ho any amin’ ny fonenany avy izy, ka tsy hisy hahavonjy anao.
‌ʻE pehē ʻakinautolu kiate koe ʻaia kuo mou ngāue mo ia, ʻio, ko hoʻo kau fakatau, talu hoʻo kei siʻi: te nau afe taki taha ki hono potu; ʻe ʻikai ha taha te ne fakamoʻui koe.

< Isaia 47 >