Hebreo 5
1 Fa ny mpisoronabe rehetra dia alaina amin’ ny olona ka tendrena ho solon’ ny olona hanao ny raharahan’ Andriamanitra, hanatitra fanomezana sy fanatitra hanafaka ota,
Ulakuva untekechi umbavaha uvyahalilwe ukhuhuma na mbanu, uhalilwe ukwima kuvanu mufinu ifya Nguluve ukuta ahumie enekelo ya mbivi.
2 dia olona izay mahay mitondra mora ny tsy mahalala sy ny mania, satria ny tenany koa dia mba hodidinin’ ny fahalemena ihany;
Ivwesya ukuvatolela mu mbwololo nu vupelwa nu lukani ulakova vope mwene achunguliwe nu vulemwa.
3 ary noho izany dia tsy maintsy hanao fanatitra hanafaka ota ho an’ ny tenany koa izy, toy ny ataony ho an’ ny olona ihany.
Ku njila eye, anogile ukuhumia enekelo ku mbivi cha mnene ndu umu avombile ku mbivi cha vanu.
4 Ary tsy misy maka izany voninahitra izany ho an’ ny tenany afa-tsy izay antsoin’ Andriamanitra, tahaka an’ i Arona.
Asikuli umunu uvigega ilisima ele kusavuli ya mwene, umwene impaka ilangiwe nu Nguluve, nduvu zle u Aron.
5 Dia toy izany koa Kristy: tsy Izy no nanandratra ny tenany ho Mpisoronabe, fa Ilay nanao taminy hoe: “Zanako Hianao, Izaho niteraka Anao androany”;
Ata uKlisite sa iyepe ilisima yuvwya mwene ukuva intekhechi imbaha. Ulakuva uNguluve achovile nu mwene, “Uve ve mwana vango, ilelo nivile Dadayo.”
6 ary toy ny lazainy eo amin’ ny teny hafa koa hoe: “Hianao no Mpisorona mandrakizay Araka ny fanaon’ i Melkizedeka”. (aiōn g165)
Ndu uvu achovile puvunge, “Uve veve intekhechi koke whani kya Melkizedeki.” (aiōn g165)
7 Tamin’ ny andron’ ny nofony, raha nanao fivavahana sy fangatahana nomban’ ny fitarainana mafy sy ny ranomaso be tamin’ izay nahavonjy Azy tamin’ ny fahafatesana Izy, sady voahaino noho ny fahatahorany an’ Andriamanitra,
Munseki ugwa mwene ugwa mbili, adovile nu kudovela, andovile uNguluve na kulwihochi, ku mwene uvi ivnesye ukumpoka ukuhuma kuvufwe. Kuvudekedeke vwa mwene kwa Nguluve, apulikike.
8 dia nianatra fanarahana tamin’ izay fahoriana nentiny Izy, na dia Zanaka aza;
Upu ingave ale mwana, amanyile uwedihichi kumbombo ichontesiche.
9 ary rehefa natao tanteraka Izy, dia tonga loharanon’ ny famonjena mandrakizay ho an’ izay rehetra manaraka Azy, (aiōnios g166)
Agingachiove na ku njila iye avombike ku kila munu uvi ikumwediko ukuva vupoki vwa siku choni, (aiōnios g166)
10 fa notononin’ Andriamanitra hoe Mpisoronabe “araka ny fanaon’ i Melkizedeka.”
Pa kwimikiwa nu Nguluve pakuva untekhechi umbaha ukulutile unseke gwa Melkizedeki.
11 Ny amin’ izany dia manana teny maro izahay sady sarotra ambara, satria lalodalovana ny sofinareo.
Tulinagwo mingi agakuchova kunongwa ya Yesu, pu pakafu ukuvavola ukova umwe mule volo ukupulika.
12 Fa na dia tokony ho efa mpampianatra aza ianareo noho ny fahelan’ ny andro, dia mbola mila izay hampianatra anareo ny abidim-pianaran’ ny tenin’ Andriamanitra indray; ary efa toy izay tokony homen-dronono ianareo, fa tsy ventin-kanina.
Puingave ku kaseki aka mukanogile ukuva va vamanyisi, mukale ukuta umunu ale avamanyisye ulumanyisyo ulutachi ulwa ndagilo cha limenyu lya Nguluve. Munogile ulukama sio ikwakulya ikikafu.
13 Fa izay rehetra mivelona amin’ ny ronono dia tsy zatra amin’ ny tenin’ ny fahamarinana, satria mbola zaza-bodo.
Pu ulakova uvi inywa ulu kama lwenu, inchila welewa mu mbofu mbwe uasa yelweli ulakuva mukale mulivaana.
14 Fa ho an’ izay efa lehibe ny ventin-kanina, dia ho an’ izay manana ny saina efa zatra nampiasaina tsara ka mahay manavaka ny tsara sy ny ratsy.
Kuluvafu ulunge, ikyakulya ikikafu kwa vanu avakulu, vala uvu vivwesya lekulehania uvuyelweli nu vuvivi vamanyisiwe ukuvumanya uvunonu nu vuvivi.
