< Hebreo 11 >

1 Ary ny finoana no fahatokiana ny amin’ ny zavatra antenaina, fanehoana ny zavatra tsy hita.
Leno ulwedekho ulwalweli ulwa munu usekhe uguvugu lena ekhenu jasiri. Pu ulwedekho ulwa khenu ekhelebado sakhevonikhe.
2 Fa izany no nahatsara laza ny ntaolo.
Khululagelo ulu avakukhu veto vakhagulile khulwedekho lwavo.
3 Finoana no ahafantarantsika fa ny tenin’ Andriamanitra no nanaovana izao tontolo izao, ka dia tsy izay zavatra miseho no nanaovana izao zavatra hita izao. (aiōn g165)
Khulwedekho tulumanyile ukhuta nkherunga khwava Nguluve, inave sakhekhajengiwe ukhukhumana ni finu fifyo filihova fivonekha. (aiōn g165)
4 Finoana no nanateran’ i Abela ho an’ Andriamanitra fanatitra tsara noho ny an’ i Kaina, ka izany no nanambarana azy fa marina, satria Andriamanitra no nanambara ny amin’ ny fanatitra nataony: ary amin’ izany, na dia maty aza izy, dia mbola miteny ihany.
Yale ukhuva inave ulwedekho hoita uHabili akhang'umekhije uNguluve enekhelo enonu khulikho eyakhakhu minche u Kaini. Yale ulwakhuva khundagelo inchii ayiniwe ulwa khuva ale munu wa lwedekho. Nguluve amwedekhe ulwakhuva ya vinu ifwakhakhuminche. Inave evo, Habili bado inchoova, mave afwile.
5 Finoana no namindrana an’ i Enoka tsy hiharan’ ny fahafatesana; ka dia tsy hita izy, satria nafindran’ Andriamanitra; fa talohan’ ny namindrana azy dia nambara fa nankasitrahan’ Andriamanitra izy.
Yale ukhuta khulwedekho ulwa Enoko atoliwe khukwanya sakhavovone uvufwe. “Sakhavonekhe, ulwakhuva yanchoovivwe pa kwanya pa mwene ukhuta akha nogelanile khwa Nguluve kabla ya khutoliwa khukwyanya.
6 Fa raha tsy amin’ ny finoana, dia tsy misy azo atao hahazoana sitraka aminy; fa izay manatona an’ Andriamanitra dia tsy maintsy mino fa misy Izy sady Mpamaly soa izay mazoto mitady Azy.
Apalejila lwedekho sapivombekha ukhuginia uNguluve, ulwakhuva uyie khwinchaa khwa Nguluve yinogiwa edekhe ukhuta uNguluve itama nukhuvapa nukhuvakhelekhila ulupatano ulwavala avavikhundonda.
7 Finoana no nanamboaran’ i Noa sambo fiara hamonjena ny ankohonany, fa natahotra izy, rehefa notoroan’ Andriamanitra hevitra ny amin’ ny zavatra tsy mbola hita; koa izany no nanamelohany izao tontolo izao sy nahatongavany ho mpandova ny fahamarinana araka ny finoana.
Yale ukhuva lwedekho khwa Nuhu, inave avungiwe nu Nguluve ukhugendela mumbombo nchiinchoo sajikhale nchakhuvonekhaa, mave elisima elwa Nguluve ancheengile e ngalava khu mbombo ya khuvokhola avamunyumba ya mwene. Khwa khuvomba eva, akhekhegile ekhelunga akhavile nuvukhale uvwayelweli uvuvukhwincha ukhugandela mundwedekho.
8 Finoana no naneken’ i Abrahama, rehefa nantsoina, hiainga hankany amin’ izay tany ho azony ho lova; ka dia niainga izy, nefa tsy fantany izay halehany.
Yale ukhuta lwedekho lwa Ibrahimu, avile elangiwe akhedikha nukhuluta esehemu eyiyinogwa ukhupokhela uvuhale. Aha uhegile bila khulumanya ndakhu uhwiluta.
9 Finoana no nivahiniany tany amin’ ny tany nolazain’ ny teny fikasana, toy ny any an-tanin’ olona, mitoetra an-day, mbamin’ isaka sy Jakoba, mpiara-mandova izany teny fikasana izany aminy;
Yale ukhuta ulwedekho atamile nkelunga nurupulekhelo kama igeni. Atamile munyumba pupanie nu Isaka nu Yakobo, avahare avange nu lulagelo lulalula.
10 fa nanantena hahazo ny tanàna misy fanorenana izy, Andriamanitra no Tompo-marika sy Mpanao izany.
Ulwakhuva aletayali ukhupewa esekhemu eyiyelaguliwe nu mbombi va yene aiva ve Nguluve.
11 Ary na Saraha aza, dia finoana koa no nandraisany hery hanan’ anaka, rehefa nitsaha-jaza izy, satria nataony fa mahatoky Ilay efa nanome ny teny fikasana.
Ulwakhuva lwale lwedekho lwa Ibrahimu, nu Sara mwene, vapokhile amakha agakhuvekha ulwanda ulwakhuva vale vagogoro sana, ulwakhuva vambwene uNguluve u khuta imwedesi, uyavavulile ukhuta ikhuvapa umwana udemi.
12 Koa dia avy tamin’ ny anankiray, izay efa toy ny maty, no nihavian’ ny maro toy ny kintana eny amin’ ny lanitra sy toy ny fasika eny amoron-dranomasina, izay tsy hita isa.
Ulwakhuva ukhukhuma khwa munu yumo uyarekaribu nu khufwa vakhoriwe avana avasavivalekha. Vale vingi wita nondwe incha khukwanya na vingi wita mbeyu incha manga mulukhanchi ndugasi uluvakha.
13 Ireo rehetra ireo dia maty tamin’ ny finoana, kanefa tsy mbola nahazo ny teny fikasana; fa nahatazana azy eny lavitra eny izy ka ravoravo niarahaba azy, dia nanaiky fa vahiny sy mpivahiny tetỳ ambonin’ ny tany izy.
Avavoni vafwile khupokhela ulwedekho ulwa lutanchi. Inave evo, vangave vanchiwene nukhunchisogelenchaa khuvutali, vanchoovile ukhuta vale vageni na vagenda njila pakwanya pakherunga.
14 Fa izay milaza izany zavatra izany dia maneho marimarina fa mitady izay ho taniny izy.
Khuvala avavinchoova embombo inchii vikhevekhela ukhuta valalondaga ekherunga khwavene.
15 Ary raha tàhiny nahatsiaro ny tany nialany izy, dia ho nahita andro hiverenany.
Ulwakhuva, inave vakhale vikumbukha ekherunga ekhevakha humile, vaviva nusekhe ugwa huvuya.
16 Fa amin’ izany ny tsara lavitra no iriny, dia ny any an-danitra; ary noho izany Andriamanitra dia tsy menatra hatao hoe Andriamaniny, satria efa nanamboatra tanàna ho an’ ireo Izy.
Ulwakhuva vuyilevo, vinogwaekhe runga ekhenonu, inave khya khukyanya. ulwakhu uNguluve sivona soni ukhwelangiwa Nguluve vavene, ulwakhuva andalile umji khwa ajili yatoo.
17 Finoana no nanateran i Abrahama an’ isaka, raha nizahan-toetra izy; eny, ny zananilahy tokana no naterin’ ilay efa nandray tsara ny teny fikasana,
Yale ukhuta lwedekho khw Ibarahimu pala upwageriwe, akhang'uninchee u Isaka. Lweli, umwene uyahupelile vunonu ulukhekhelo lwango, ahang'u mwa umwana va mwene yuywa,
18 dia ilay nilazana hoe: “Avy amin’ Isaka no hantsoina izay taranaka ho anao”.
Uve pakhwanya pamwene pa nchoovivwe, “Ukhukhuma khwa Isaka uvukhohoa wakho vuva.”
19 Fa nihevitra izy fa Andriamanitra dia mahay manangana ny maty aza; ary hoatra ny avy tamin’ izany no nandraisany azy.
Ibrahimu alumanyile ukhuta uNguluve ale nuvuweso uwakhundonda u Isaka ukhukhuma khuvufwe, nu khunchoova khunchoovelo eya maumbo, ampokhile.
20 Finoana no nitsofan’ isaka rano an’ i Jakoba sy Esao ny amin’ ny zavatra ho avy.
Ulwa khuva lwale lwedekho ukhuta Isaka amwopelile u Yakobo nu Esau ulwakhuva ya mbombo nchooni mchinchikhwi nchaa.
21 Finoana no nitsofan’ i Jakoba rano ny zanak’ i Josefa roa lahy, rehefa ho faty izy, ka nivavaka izy, niankina tamin’ ny lohan’ ny tehiny.
Lwale lwedekho ukhuta uYakobo walepakhuva pa khegono ekhwakhufwa, avapile khela mwana va Yusufu. Yakobo akhabudu, akhegime pakwanya parubekhi lwango.
22 Finoana no nilazan’ i Josefa ny fialan’ ny Zanak’ isiraely, rehefa ho faty izy, sy nanafarany ny amin’ ny taolany.
Yale ukhuva lwedekho lwa Yusufu unsekhe ugwamene vugufikhe ugwa mwisyo, anchoovile uhukhuma khwa vana ava mwene khu Israeli Misri avavulile ukhutola amachege agavene pupaninie.
23 Finoana no nanafenan’ ny ray aman-drenin’ i Mosesy azy telo volana, raha vao teraka izy, satria hitany fa zaza tsara izy, ary tsy natahorany ny didin’ ny mpanjaka.
Lwale lwedekho ukhuta uMusa, vwa holiwe, anikhiwe na valongonchi va mwana edebe uyale inonu, savakhadwade ululagero ulwatwa.
24 Finoana no nandavan’ i Mosesy tsy hatao hoe zanaky ny zanakavavin’ i Farao, rehefa lehibe izy, ―
Yale ukhuta lwedekho uMusa, upwavile munu embakha, aberile ukhwelangiwa mwana va binti Farao.
25 nifidy mantsy hiara-mitondra fahoriana amin’ ny olon’ Andriamanitra toy izay hanana fifaliana vetivety amin’ ny fahotana,
Pakhuva umwene, achaguliwa ukhuchangila etabu paninie na vanu ava Nguluve pa khuva savakhakhovove ilaha nimbivi inchaa sekhe.
26 nanao ny fanaratsiana an’ i Kristy ho harena be lavitra noho ny zava-tsoan’ i Egypta, satria nijery ny famalian-tsoa izy.
Avekhile soni ukhukonga uKlisite ukhuta vuvutayali vuvakha ukhwevekhela Misri ulwa khuva akhakasinchee amikho agamwene ulwakhuva vupewa usekhe ugugukhwinchaa.
27 Finoana no nandaovany an’ i Egypta, ka tsy natahorany ny fahatezeran’ ny mpanjaka; fa naharitra toy ny mahita Izay tsy hita izy.
Yale ukhuva lwedekhe ukhuta umusu akhumile khu Misri. Sahadwade uvukalale vwatwa, alwakhuva aiyu melinche ukhulola ukhusakhuvonekha.
28 Finoana no nitandremany ny Paska sy ny famafazana ny rà, fandrao hahatratra ny azy ilay nandringana ny lahimatoa.
Yale ukhuva lwedekhe ukhuta aibite ekhwakha nu khududelela unkisa, khukhuta unangi uva nglorwa va khwa nchaa alemwe ukhuvibata avakholwa va hwancha ava demiva khu waisrael.
29 Finoana no nitana ny Ranomasina Mena toy ny mandia tany maina, izay mba nandraman’ ny Egyptiana, ka dia voatelina izy.
Yale ukhuva lwedekhe ukhuta vage ndile munyanja eya shamu ndolwakherunga ekhekafu. Usekhe ugwa wamisri uluvakhagelile ukhugenda, valeviwe.
30 Finoana no nampirodana ny màndan’ i Jeriko, rehefa nohodidinina hafitoana.
Yale ukhuva khulwedekho ulwa ruvego ulwa Yeriko lukha gwile pasi, puvakha rwugile isikhu saba.
31 Finoana no tsy nahafaty an-dRahaba janga niaraka tamin’ ny tsy nino, satria nandray ny mpisafo-tany tamin’ ny fihavanana izy.
Yale ukhuva khulwedekho ulwa Rahabu ukahaba ula sakhagwe paninie na vala avasavale vagorofu, ulwakhuva avapokhile avavonchii nu khuva vekha pavunonu.
32 Ary inona koa no holazaiko? Fa ho lany ny andro, raha milaza an’ i Gideona sy Baraka sy Samsona ary Jefta aho, Davida koa sy Samoela ary ny mpaminany,
Na nenchoove ndakhekhe? Ulwakhuva usekhe sagwihwela ukhupanga aga Gideoni, Barak, Samsoni, Yeftha, Daudi, Samwel ni nchaa vanya malago,
33 izay nandresy fanjakana tamin’ ny finoana, niasa fahamarinana; nahazo teny fikasana, nanakombona ny vavan’ ny liona,
Avagendile ulwedekho vakhawe sinchee uvulongonchi, vavombile elweli, na vakhupelile indagano. Vabenchiinchee emilomo egwa ngarama.
34 namono ny fidedadedan’ afo, afaka tamin’ ny lelan-tsabatra, raha nalemy dia nampahatanjahina, tonga nahery tamin’ ny ady, dia nampandositra ny miaramilan’ ny firenena hafa.
Vahanchiminchee ingufu incha mwoto, vakhapagile ulwugi lwa mundu, vakhaponile ukhukhuma mbutamu, vale vakangale humbancha, vakhanchangile ava mugambo avageni ukhunyila.
35 Ny vehivavy nandray ny azy efa maty, fa natsangana ho velona indray; ary ny sasany nampijalijalina ho faty, nefa tsy mety nanao izay hahafahany, mba hahazoany fitsanganana tsara lavitra;
Avadala vakhapokhile avafwe vavene khulugendo ulwa khunchu ukha. Avange vale nuvu khuvelwa, khesita khwedeha ukhunehilekha inyavukhe lenu khukhuta vapate uvunchoovele vwa khunchukha tena.
36 ary ny sasany niaritra fanesoana sy kapoka mafy ary fatorana sy tranomaizina koa;
Avange vikhangayikha khwasi hakha ne vibokho, mweene, atanu khukungwa nukhwingenchiwa igati mbukungwa.
37 notoraham-bato izy, notsofana, nalaim-panahy, novonoina tamin’ ny sabatra, dia nirenireny nitafy hoditr’ ondry sy hoditr’ osy; efa lao, ory, fadiranovana
Vatoviwe na mawe. Vagediwe nulukegetelo fipiligapiliga. Vabudiwe khumundu, vakharutile nii ngwembe incha nglosi nii ngwembe inchaa mene vale vatangilwa, vaendelile ukhulemala tena vavombiwe amavivi
38 (nefa izao tontolo izao tsy miendrika ho nitoerany akory) dia nirenireny tany an-efitra sy tany an’ tendrombohitra sy tany an-johy ary tao an-dava-tany izy.
(gago ikherunga sakhikhano gelanile ukhuva nago), vuvi khangayikha ndunyikha, mufiwamba, igati mumanga na mugati maguli aga pavodongo.
39 Ary ireo rehetra ireo, na dia efa nahazo laza tsara noho ny finoana aza, dia tsy mba nandray ny teny fikasana,
Inave avanu voni vakhedekhiwe nu Nguluve ulwa huva vale nulwedeko lwavo, savahapokhele ekhya valagile.
40 fa Andriamanitra efa namboatra izay tsara lavitra ho antsika, mba tsy hatao tanteraka ireo raha tsy efa mby eo koa isika.
UNguluve alongwile khukhotupa ekhenu ekhegorofu, inave evo ufwe savakhale viwesya ukhulekhania.

< Hebreo 11 >