Daniela 12
1 Ary amin’ izany andro izany dia hitsangana Mikaela, andrian-dehibe, izay mitsangana hiaro ny zanaky ny firenenao; ary hisy andro fahoriana, izay tsy nisy tahaka azy hatrizay nisian’ ny firenena ka hatramin’ izany andro izany; ary amin’ izany dia ho afaka ny firenenao, dia izay rehetra hita voasoratra ao amin’ ny boky.
To naah nangmah ih kaminawk pakaakung, angraeng kalen Mikael to angzo tih; prae oh amtong tangsuek na hoi vaihi khoek to kaom vai ai, patangkhang raihaih to om tih. To naah cabu thungah kaom nangmah ih kaminawk loe loih o boih tih.
2 Ary maro amin’ izay matory ao amin’ ny vovoky ny tany no hifoha: ny sasany ho amin’ ny fiainana mandrakizay, ary ny sasany ho amin’ ny henatra sy ny latsa mandrakizay.
Maiphu thungah iip kami paroeai angthawk o tih, thoemto kaminawk loe dungzan hinghaih ah angthawk o ueloe, thoemto kaminawk loe azathaih hoi dungzan lokcaekhaih ah angthawk o tih.
3 Ary izay hendry dia hamirapiratra toy ny famirapiratry ny lanitra; ary izay mamerina ny maro ho amin’ ny fahamarinana dia ho tahaka ny kitana mandrakizay doria.
Palungha kaminawk loe van aanghaih baktih toengah aang o tih; kami paroeai toenghaih thungah zaehoikung loe cakaeh baktiah dungzan hoi dungzan khoek to aang tih.
4 Ary ianao, ry Daniela, dia ahoroninao ny teny, ka asio tombo-kase ny taratasy mandra-pihavin’ ny andro farany; maro no hazoto mandinika, ka hitombo ny fahalalana.
Toe Aw Daniel nang loe, atue boeng khoek to loknawk to taphong hmah, cabu to catui daeng ah; paroeai kaminawk loe ahnuk ahmaa cawn o ueloe, palunghahaih to angpung tih.
5 Dia nijery aho Daniela, ka, indro, nisy roa hafa koa nitsangana ny anankiray teto amoron’ ny ony, ary ny anankiray kosa teroa an-dafiny.
To pacoengah Kai, Daniel mah ka khet naah, vapui hae bang zaeh ah maeto, ho bang zaeh ah maeto kangdoe, kalah kami hnetto ka hnuk.
6 Ary hoy ny anankiray tamin’ ilay lehilahy mitafy rongony fotsy, izay teo ambonin’ ny rano amin’ ny ony: Mandra-pahoviana vao ho tanteraka ny faran’ ireo fahagagana ireo?
Nihnik thung ih maeto mah puu ngan kahni angkhuk, vapui nuiah angdoe kami khaeah, Hae dawnrai hmuennawk boenghaih atue nasetto maw akra tih? tiah a dueng.
7 Ary ilay lehilahy mitafy rongony fotsy, izay teo ambonin’ ny rano amin’ ny ony, dia nanandratra ny tànany ankavanana sy ny tànany ankavia ho amin’ ny lanitra ka reko nianiana tamin’ Izay velona mandrakizay izy fa ho fetr’ andro iray sy fetr’ andro roa ary antsasaky ny fetr’ andro; ary rehefa vita ny fanamontsamontsanana ny herin’ ny olo-masìna, dia ho tanteraka ireo rehetra ireo.
Puu ngan khukbuen hoiah amthoep vapui nuiah angdoe kami loe, a ban to van ah payangh tahang hmaek moe, atue maeto, atuenawk, atue ahap thungah om tih, ahmuen kruekah kaciim kaminawk ih thacakhaih ampraek phang pacoengah loe, hae hmuennawk boih hae boeng tih boeh, tiah dungzan ah kahing Sithaw ih ahmin hoiah sak ih lokkamhaih to ka thaih.
8 Ary nandre izany aho, nefa tsy nahafantatra; dia hoy izaho: Tompoko ô, hanao ahoana no hiafaran’ ireo zavatra ireo?
To lok to ka thaih, toe ka thaikop ai pongah, Aw ka Angraeng, hae hmuennawk loe kawbangmaw boeng tih? tiah ka naa.
9 Dia hoy izy: Andeha, ry Daniela, fa efa voahorona ny teny sady voaisy tombo-kase mandra-pihavin’ ny andro farany.
Anih mah, Daniel, caeh lai ah; boenghaih pha ai karoek to, to loknawk to taphong han ai ah catui daeng ah oh boeh, tiah ang naa.
10 Maro no hodiovina sy hofotsiana ary hozahan-toetra; fa ny ratsy fanahy kosa mbola hanao ratsy ihany, ary tsy hisy amin’ ny ratsy fanahy hahafantatra, fa ny hendry no hahafantatra.
Paroeai kaminawk loe tanoekhaih oh naah ciim o ueloe, coek koi om ai ah anglung o tih, toe kasae kaminawk loe sethaih sah o poe tih; palungha kaminawk loe thaikop o tih, toe kasae kaminawk loe thaikophaih tawn o mak ai.
11 Ary hatramin’ ny andro hampitsaharana ny fanatitra isan’ andro sy hampidirana ny fahavetavetana mahatonga fandravana dia hisy andro sivifolo sy roan-jato amby arivo.
Ni thokkruek sak ih angbawnhaih to phraek ving moe, panuet thok hmuen sahkung angzohhaih atue hoi kamtong ni sang, cumvai hnet, qui takawtto akra tih.
12 Sambatra izay miandry sy mahatratra ny andro dimy amby telo-polo amby telon-jato sy arivo.
Ni sang, cumvai thum, pumphae panga karoek to zing kami loe tahamhoih.
13 Fa mandehana ianao mandra-pihavin’ ny farany; fa hitsahatra ianao ka hitsangana ho ao amin’ ny anjaranao amin’ ny andro farany.
Toe nang loe boeng khoek to caeh ah; to pacoengah nang hak tih, boenghaih tue phak naah na hnuk ih qawktoep hanah nang thawk let tih, tiah ang naa.
