< 2 Korintiana 10 >

1 Ary ny tenako, izaho Paoly, dia mananatra anareo amin’ ny hamoram-panahy sy ny fandeferan’ i Kristy, dia izaho, izay manetry tena, hono, raha eo anatrehanareo, fa sahy aminareo kosa, raha tsy eo.
yuSmatpratyakSe namraH kintu parokSe pragalbhaH paulo'haM khrISTasya kSAntyA vinItyA ca yuSmAn prArthaye|
2 Dia mangataka aho mba tsy ho sahy, rehefa tonga, amin’ ny fahatokiana izay kasaiko hahasahiana amin’ ny sasany, izay manao anay ho mandeha araka ny nofo.
mama prArthanIyamidaM vayaM yaiH zArIrikAcAriNo manyAmahe tAn prati yAM pragalbhatAM prakAzayituM nizcinomi sA pragalbhatA samAgatena mayAcaritavyA na bhavatu|
3 Fa na dia velona amin’ ny nofo aza izahay, dia tsy mba miady araka ny nofo
yataH zarIre caranto'pi vayaM zArIrikaM yuddhaM na kurmmaH|
4 (fa tsy avy amin’ ny nofo ny fiadian’ ny tafikay, fa mahery amin’ Andriamanitra handrava fiarovana mafy);
asmAkaM yuddhAstrANi ca na zArIrikAni kintvIzvareNa durgabhaJjanAya prabalAni bhavanti,
5 fa mandrava ny fisainana sy ny zavatra avo rehetra izay atsangana hanohitra ny fahalalana an’ Andriamanitra izahay ka mamabo ny hevitra rehetra hanaiky an’ i Kristy,
taizca vayaM vitarkAn IzvarIyatattvajJAnasya pratibandhikAM sarvvAM cittasamunnatiJca nipAtayAmaH sarvvasaGkalpaJca bandinaM kRtvA khrISTasyAjJAgrAhiNaM kurmmaH,
6 ary vonona hamaly ny tsi-fanarahana rehetra izahay, rehefa tanteraka ny fanarahanareo.
yuSmAkam AjJAgrAhitve siddhe sati sarvvasyAjJAlaGghanasya pratIkAraM karttum udyatA Asmahe ca|
7 Mijery zavatra araka ny fisehony ihany va ianareo? Raha misy olona matoky ny tenany fa an’ i Kristy, aoka izay hisaintsaina izao indray, fa tahaka ny mah’ an’ i Kristy azy no mah’ an’ i Kristy anay koa.
yad dRSTigocaraM tad yuSmAbhi rdRzyatAM| ahaM khrISTasya loka iti svamanasi yena vijJAyate sa yathA khrISTasya bhavati vayam api tathA khrISTasya bhavAma iti punarvivicya tena budhyatAM|
8 Fa na dia bebe ihany aza ny fireharehako ny amin’ ny fahefanay izay nomen’ i Kristy anay hananganana, fa tsy handravana anareo, dia tsy hahazo henatra aho,
yuSmAkaM nipAtAya tannahi kintu niSThAyai prabhunA dattaM yadasmAkaM sAmarthyaM tena yadyapi kiJcid adhikaM zlAghe tathApi tasmAnna trapiSye|
9 mba tsy hisehoako toy ny ta-hampitahotra anareo amin’ ny epistily.
ahaM patrai ryuSmAn trAsayAmi yuSmAbhiretanna manyatAM|
10 Fa ny epistiliny, hoy izy, dia mavesatra sy mahery; fa malemy kosa ny fanatrehan’ ny tenany, ary tsinontsinona ny teniny.
tasya patrANi gurutarANi prabalAni ca bhavanti kintu tasya zArIrasAkSAtkAro durbbala AlApazca tucchanIya iti kaizcid ucyate|
11 Aoka izany olona izany hihevitra izao, fa tahaka ny fiteninay amin’ ny epistily, raha tsy eo izahay, dia ho tahaka izany koa ny asanay rehefa tonga izahay.
kintu parokSe patrai rbhASamANA vayaM yAdRzAH prakAzAmahe pratyakSe karmma kurvvanto'pi tAdRzA eva prakAziSyAmahe tat tAdRzena vAcAlena jJAyatAM|
12 Fa izahay tsy sahy hanao ny tenanay ho isan’ ny sasany izay midera tena, na hampitaha ny tenanay aminy; fa tsy hendry ireny, satria manohatra ny tenanay amin’ ny tenany sy mampitaha ny tenany amin’ ny tenanay.
svaprazaMsakAnAM keSAJcinmadhye svAn gaNayituM taiH svAn upamAtuM vA vayaM pragalbhA na bhavAmaH, yataste svaparimANena svAn parimimate svaizca svAn upamibhate tasmAt nirbbodhA bhavanti ca|
13 Fa izahay tsy mba hirehareha tsy amin’ ohatra, fa araka ny ohatry ny voafaritr’ Andriamanitra ho anjaranay, dia ohatra mihatra aminareo.
vayam aparimitena na zlAghiSyAmahe kintvIzvareNa svarajjvA yuSmaddezagAmi yat parimANam asmadarthaM nirUpitaM tenaiva zlAghiSyAmahe|
14 Fa tsy toy izay tsy mihatra aminareo izahay ka mihoatra ny faritry ny anjaranay; fa tonga hatrany aminareo aza izahay amin’ ny filazantsaran’ i Kristy;
yuSmAkaM dezo'smAbhiragantavyastasmAd vayaM svasImAm ullaGghAmahe tannahi yataH khrISTasya susaMvAdenApareSAM prAg vayameva yuSmAn prAptavantaH|
15 tsy mirehareha tsy amin’ ohatra amin’ izay nisasaran’ ny sasany izahay, fa manana fanantenana izahay fa rehefa mitombo ny finoanareo, dia hohalehibiazina ao aminareo izahay araka ny voafaritra ho anjarany, sady mbola handroso ihany
vayaM svasImAm ullaGghya parakSetreNa zlAghAmahe tannahi, kiJca yuSmAkaM vizvAse vRddhiM gate yuSmaddeze'smAkaM sImA yuSmAbhirdIrghaM vistArayiSyate,
16 ka hitory ny filazantsara amin’ ny tany any ankoatranareo, ary tsy hirehareha amin’ izay efa vonona rahateo ao anatin’ ny voafaritra ho an’ ny sasany.
tena vayaM yuSmAkaM pazcimadikstheSu sthAneSu susaMvAdaM ghoSayiSyAmaH, itthaM parasImAyAM pareNa yat pariSkRtaM tena na zlAghiSyAmahe|
17 Fa izay mirehareha, dia aoka Jehovah no ho reharehany
yaH kazcit zlAghamAnaH syAt zlAghatAM prabhunA sa hi|
18 Fa tsy izay midera tena no ankasitrahana, fa izay derain’ ny Tompo.
svena yaH prazaMsyate sa parIkSito nahi kintu prabhunA yaH prazaMsyate sa eva parIkSitaH|

< 2 Korintiana 10 >