< प्रकाशित वाक्य 11 >

1 तेबे मांगे नापणे खे एक नगल़ दित्तेया और तिने बोलेया, “उठ, परमेशरो रे मन्दर और बेदिया खे नापी लओ और तिदे भक्ति करने वाल़ेया री गिणती करी लओ।
मलाई नाप्‍ने निगालोको एउटा टाँगो दिइयो । “उठ र परमेश्‍वरको मन्दिर र वेदी, र जसले त्यसमा आराधना गर्दछन् तिनीहरूको नाप लेऊ भनी मलाई भनियो ।
2 पर मन्दरो रा बारला आँगण छाडी दे, तिजी खे नि नाप कऊँकि से दुजिया जातिया खे देई राखेया। तिना लोका पवित्र नगर यरूशलेम बयाल़ी मीन्ने तक केसणा।
तर मन्दिरदेखि बाहिर चोकको भागलाई ननाप, किनभने त्यो गैरयहूदीहरूलाई दिइएको छ । तिनीहरूले बयालिस महिनासम्म पवित्र सहरलाई कुल्चनेछन् ।
3 तेस बखते, मां आपणे दो गवाओ खे ये अक्क देणा कि सेयो टाट टखी की एक ह्जार दो सौ साठ दिन तक भविष्यबाणी करो।”
मेरा दुई साक्षीलाई म १,२६० दिनका निम्ति भाङ्ग्राको लुगा लगाएर अगमवाणी गर्न अधिकार दिनेछु ।”
4 ये दोनो गवाह् ई जैतूनो रे दो डाल़ और दो दिऊए ए, जो तरतिया पाँदे राज करने वाल़े प्रभुए रे सामणे खड़े रओए।
यी साक्षीहरू दुईवटा जैतुनका रुखहरू र दुईवटा सामदानहरू हुन्, जो पृथ्वीमा परमेश्‍वरको अगि उभिएका थिए ।
5 जे कोई तिना खे नुकशाण पऊँछाणा चाओआ, तो तिना रे मुंओ ते आग निकल़ी की तिना रे बैरिया खे स्वा करी देओई। जे कोई तिना खे नुकशाण पऊँछाणा चाओगा, तो जरूर ईंयां ई काया जाणा।
यदि कसैले तिनीहरूलाई हानि गर्न चाहन्छ भने, तिनीहरूका मुखबाट निस्केर आउने आगोले तिनीहरूका शत्रुहरूलाई नाश पार्नेछ । कसैले तिनीहरूलाई हानि गर्न चाहन्छ भने, त्यसलाई पनि यसरी नै मारिनुपर्छ ।
6 परमेशरे तिना खे ये अक्क देई राखेया कि तिना री भविष्यबाणिया रे दिना रे सेयो सर्गो खे बंद करी देओ, ताकि बादल़ नि बरसो। तिना खे ये अक्क बी मिलेया राए कि पाणिए खे खूनो रे बदली देओ और जेबे-जेबे चाओ तेबे-तेबे तरतिया पाँदे हर प्रकारा री मुसीबत ल्याओ।
यी साक्षीहरूसँग अगमवाणी गरेको समयमा पानी नपरोस् भनी आकाश बन्द गर्ने अधिकार थियो । यी साक्षीहरूले पानी पार्न सक्‍ने सम्मको अधिकार उनीहरूको अगमवाणीको समयमा पाएका थिए । पानीलाई रगतमा परिवर्तन गर्न सक्‍ने र पृथ्वीलाई विभिन्‍न प्रकारका विपत्तिहरूबाट तिनीहरूलाई इच्छा लागेको बेलामा प्रहार गर्ने शक्‍ति तिनीहरूसित थियो ।
7 जेबे सेयो दो गवा आपणी गवाई देई चुकणे, तेबे से डांगर, जो तेते डूगे गड्डे ते जेते री गईराईया रा अंत निए निकल़ना और तिना साथे लड़ी की तिना ते जीतणा और सेयो काई देणे। (Abyssos g12)
जब तिनीहरूले आफ्ना गवाही सिद्‌ध्याउनेछन्, तब अतल कुण्डबाट निस्केर आउने पशुले तिनीहरूको विरुद्धमा युद्ध गर्नेछ । त्यसले तिनीहरूलाई जित्‍नेछ र तिनीहरूलाई मार्नेछ । (Abyssos g12)
8 तेबे तिना दूँईं गवा री लोथा जो काई राखे थे, तेस बड़े यरूशलेम नगरो रे चौको पाँदे पड़िया री रणियां, जेती तिना रा प्रभु बी क्रूसो पाँदे चढ़ाया था। चिह्नो रे तौरो पाँदे ये नगर सदोम और मिस्र नगरो जेड़ा ए।
तिनीहरूका मृत शरीरहरू ठुलो सहरको बाहिर गल्लितिर पस्रिरहनेछन् (जसलाई साङ्केतिक रूपमा सदोम र मिश्र भनिन्छ) जहाँ तिनीहरूका प्रभु क्रुसमा टाँगिनुभएको थियो ।
9 सब लोक, कुल़, पाषा और जातिया बीचा ते लोक तिना दूँईं गवा री लोथा साडे तीन दिन तक देखदे रणे, पर तिना री लोथा कब्रा रे केसी खे बी राखणे नि देणियां।
किनकि साँढे तिन दिनसम्म हरेक राष्‍ट्र, जाति, भाषा र मानिसहरूले तिनीहरूका मृत शरीरलाई हेर्नेछन् । तिनीहरूले तिनीहरूलाई चिहानमा गाड्न अनुमति दिनेछैनन् ।
10 मरने ते पईले ये दोनो गवा तरतिया रे लोका खे बऊत सताओ थे। जेबे तरतिया रे लोका ये सुणना कि सेयो दोनो काईते रे, तेबे सेयो लोक तिना रे मरने ते खुश और मग्न ऊणे और एकी-दूजे गे पेंट पेजणी।
पृथ्वीमा जिउनेहरू तिनीहरूको मृत्युमा आनन्दित हुनेछन् र उत्सव मनाउनेछन् । तिनीहरूले एक-अर्कालाई उपहारहरू पनि पठाउनेछन् किनभने ती दुई अगमवक्‍ताले पृथ्वीमा जिउनेहरूलाई सताएका थिए ।
11 पर साडे तीन दिन बाद परमेशरो री तरफा ते जिन्दगिया री आत्मा तिना पाँदे बैठी गी और सेयो आपणे पैरो रे पारे खड़े ऊईगे और तिना खे देखणे वाल़े बऊत डरी गे।
तर साँढे तिन दिनपछि परमेश्‍वरबाट आएको जीवनको सास तिनीहरूभित्र पस्‍नेछ र तिनीहरू आफ्ना खुट्टामा उभिनेछन् । तिनीहरूलाई देख्‍नेहरू ठुलो डरले भरिनेछ ।
12 तिजी ते बाद तिना दूँईं खे स्वर्गो ते एक बड़ा शब्द सुणेया, “एती ऊबे आओ।” और ये सुणी की सेयो बादल़ो पाँदे सवार ऊई की आपणे बैरिया रे देखदे-देखदे स्वर्गो पाँदे चढ़ी गे।
तब तिनीहरूलाई स्वर्गबाट एउटा ठुलो आवाजले “यतामाथि आओ” भनेको तिनीहरूले सुन्‍नेछन् । अनि तिनीहरूका शत्रुहरूले हेर्दाहेर्दै तिनीहरू बादलमाथि स्वर्गसम्मै जानेछन् ।
13 तेबे तेस बखते ई एक बड़ा-पारी भूकंप ऊआ और यरूशलेम नगरो रा दसुआ इस्सा टल़ी गा और तेस ई भूकंपो ते सात ह्जार मांणू मरी गे, बाकि डरी गे और स्वर्गो रे परमेशरो री महिमा कित्ती।
त्यसै घडीमा त्यहाँ ठुलो भूकम्‍प जानेछ, र सहरको दसौँ भाग पूर्ण रूपमा विनाश हुनेछ । त्यस भूक‍म्‍पमा सात हजार मानिस मारिनेछन् र बाँचेकाहरूले डराउँदै स्वर्गका परमेश्‍वरलाई महिमा दिनेछन् ।
14 दूजी मुसीबत बित्ती गी, देखो तीजी मुसीबत चट ई आऊणे वाल़ी ए।
दोस्रो विपत्ति बितिगयो । हेर, तेस्रो विपत्ति चाँडै आउँदै छ ।
15 जेबे सातुए स्वर्गदूते तुरहिया रे फूकर दित्ती, तो स्वर्गो रे इजी रे बारे रे बड़े-बड़े शब्द ऊणे लगे, “दुनिया रा राज्य म्हारे प्रभुए रा और तेसरे मसीह रा ऊईगा और तेस जुगो-जुगो तक राज्य करना।” (aiōn g165)
तब सातौँ स्वर्गदूतले आफ्नो तुरही फुके, र स्वर्गमा ठुलो स्वरमा यसो भनियो, “संसारको राज्‍य हाम्रा प्रभु र उहाँका ख्रीष्‍टको राज्‍य भएको छ । उहाँले सदासर्वदा राज्य गर्नुहुनेछ ।” (aiōn g165)
16 तेबे चऊबी बुजुर्ग, जो परमेशरो सामणे आपणे-आपणे सिंहासनो पाँदे थे बैठे रे, मुंओ रे पारे रूड़ी की, परमेशरो गे माथा टेकी की
त्यसपछि चौबिस जना धर्म-गुरु जो तिनीहरूको सिंहासनअगि आ-आफ्ना आसनमा परमेश्‍वरको उपस्थितिमा घोप्‍टो परेर अनुहार निहुराएर बसिरहेका थिए, तिनीहरूले परमेश्‍वरको आराधना गरे ।
17 ये बोलणे लगे, “ओ सर्वशक्तिमान् प्रभु परमेशर, जो आए और जो था, आसे तुसा खे धन्यवाद करूँए तुसे बड़ी सामर्था खे कामो रे ल्याई की राज्य करी राखेया।”
तिनीहरूले भने, “सर्वशक्‍तिमान् परमप्रभु परमेश्‍वर हामी तपाईंलाई धन्यवाद दिन्छौँ, जो हुनुहुन्छ र जो हुनुहुन्थ्‍यो, किनकि तपाईंले महान् शक्‍ति लिनुभएको छ र राज्य गर्न थाल्नुभएको छ ।
18 तेबे दुजिया जातिया खे रोष आईगा और तुसा रा प्रकोप आयी की पड़ी गा और से बखत आयी पऊँछी रा कि मरेया रा न्याय कित्तेया जाओ और तुसा रे दास भविष्यबक्तेया खे, परमेशरो रे लोका खे और तिना छोटेया बड़ेया खे, जो तुसा रे नाओं ते डरोए, बदला दित्तेया जाओ और तरतिया खे बगयाड़ने वाल़े नाश कित्ते जाओ
संसारका राष्‍ट्रहरू क्रोधित भएका थिए, तर तपाईंको क्रोध आएको छ । मृतकहरूको न्याय गर्ने समय आएको छ, र तपाईंका दास अगमवक्‍ताहरू सन्तहरू, जो विश्‍वासीहरू हुन्, र जो तपाईंको नाउँमा डराउँछन्, महत्त्‍वहीन र शक्‍तिशाली दुवैलाई इनाम दिने समय र पृथ्वीलाई नाश गर्नेहरूलाई नाश गर्ने समय आएको छ ।”
19 और परमेशरो रा मन्दर, जो स्वर्गो रे ए, से खोलेया और तेसरे मन्दरो रे तेसरी वाचा रा सन्दूक दिशेया। और तेती बिजल़िया, आवाज, गर्जण और ईल्लण ऊणे लगे और बड़े-बड़े ओल़े पड़े।
तब स्वर्गमा परमेश्‍वरको मन्‍दिर खोलियो र मन्‍दिरभित्रै उहाँको करारको सन्दुक देखियो । त्‍यहाँ ज्योतिका चमकहरू, गर्जनहरू, चट्याङको आवाजसाथै भूक‍म्‍प गयो, र ठुला-ठुला असिना परेका थिए ।

< प्रकाशित वाक्य 11 >