< मत्ती 9 >
1 तेबे यीशु किस्तिया रे चढ़ी की पार गए, और आपणे नगरो खे आए।
तवय येशु नावमा बशीसन आपला पलीकडला शहरमा जाईसन पोहचना.
2 तेबे यीशुए देखेया, कई लोक एक अदरंगो रे रोगिए खे माँजे पाँदे चकी की तिना गे ल्याए, यीशुए तेसरा विश्वास देखेया और तेस अदरंगो रे रोगिए खे बोलेया, “ओ पाऊआ! याओ राख; तेरे पाप माफ ऊईगे।”
मंग दखा, खाटवर पडेल एक लखवा व्हयेल माणुसले त्यानाकडे आणं, तवय येशु त्यासना ईश्वास दखीसन लखवा व्हयेल माणुसले बोलना, पोऱ्या धीर धर; तुना पापसनी क्षमा व्हयेल शे.
3 तेबे कई शास्त्रिए सोचेया, “ये तो परमेशरो री निन्दा करने लगी रा।”
मंग दखा, काही शास्त्री आपला आपलामा बोलनात, “हाऊ चुकीनं बोलस!”
4 यीशुए तिना रे मनो री गल्ल जाणी की तिना खे बोलेया, “तुसे आपणे मनो रे बुरा बिचार कऊँ करने लगी रे?
येशु त्यासना ईचार वळखीसन बोलना, “तुम्हीन आपला मनमा वाईट ईचार का बरं आणतस?
5 ये बोलणा बऊत आसान ए कि, ‘तेरे पाप माफ ऊईगे’, पर ये बोलणा बऊत कठण ए कि, ‘आपणा मांजा चकी की चल फिर।’
कारण ‘तुना पापनी क्षमा व्हयेल शे’ अस बोलनं, किंवा ‘ऊठीसन चाल’ अस बोलनं, ह्या मातीन कोणतं सोपं शे?
6 पर इजी री खातर कि तुसे जाणी लओ कि मां माणूं रे पुत्रो खे तरतिया पाँदे पाप माफ करने रा बी अक्क ए।” यीशुए तेस अदरंगो रे रोगिए खे बोलेया, “उठ, आपणा मांजा चक और आपणे कअरो खे चली जा।”
कारण मनुष्यना पोऱ्याले पृथ्वीवर पापसनी क्षमा कराना अधिकार शे हाई तुमले समजाले पाहिजे.” म्हणीसन मंग तो लखवा व्हयेल माणुसले बोलना, “ऊठ, तुनी खाट उचलीन घर जाय!”
7 से उठी की आपणे कअरो खे चली गा।
मंग तो ऊठीसन आपला घर गया.
8 लोक ये देखी की डरी गे और परमेशरो री महिमा लगे करने, जिने मांणूआ खे एड़ा अक्क देई राखेया।
हाई दखीसन लोके घाबरी गयात, अनी ज्या देवनी माणुसले एवढा अधिकार दिधा त्यासनी देवना गौरव करा.
9 तेथा ते आगे चली की यीशुए मत्ती नाओं रा एक मांणू करो री चौकिया पाँदे बैठेया रा देखेया और तिने तेसखे बोलेया, “मां पीछे आओ।” से उठेया और तिना पीछे चली पड़ेया।
मंग तठेन जातांना येशुनी मत्तय नावना माणुसले जकात नाकावर बशेल दखं अनी त्याले बोलना, मनामांगे ये; तवय तो ऊठीसन त्यानामांगे गया.
10 जेबे यीशु कअरे रोटी खाणे बैठेया, तेबे बऊत जणे कर लणे वाल़े और पापी आयी की यीशु और तिना रे चेलेया साथे रोटी खाणे बैठे।
नंतर अस व्हयनं की, तो घरमा जेवाले बशेल व्हता, दखा, तवय बराच जकातदार अनं पापी लोके ईसन येशु अनं त्याना शिष्य यासनासंगे पंगतमा जेवाले बठनात.
11 ये देखी कि फरीसिये तिना रे चेलेया खे बोलेया, “तुसा रा गुरू इना कर लणे वाल़े और पापिया साथे रोटी खाणे कऊँ बैठी रा।”
हाई दखीसन परूशी त्याना शिष्यसले बोलनात, तुमना गुरू जकातदार अनं पापी लोकससंगे का बरं जेवस?
12 यीशुए ये सुणी की तिना खे बोलेया, “बैद बमारा खे चाईयो, पलेया-चंगेया खे नि।
हाई ऐकीन येशु त्यासले बोलना, निरोगीसले वैद्यनी गरज नही, तर रोगीसले शे.
13 तो तुसे जाओ और इजी रा मतलब जाणी लओ कि, ‘आऊँ बलिदान नि, पर दया चाऊँआ।’ कऊँकि आऊँ तर्मिया खे नि, पर पापिया खे बुलाणे आयी रा।”
“माले दया पाहिजे, यज्ञ नको” याना अर्थ काय, हाई जाईन शिका; कारण मी न्यायीसले नही तर पापी लोकसले बलावाकरता येल शे.
14 तेबे बपतिस्मा देणे वाल़े यूहन्ने रे चेलेया तिना गे आयी की बोलेया, “क्या बजअ ए कि आसे और फरीसी इतणे बअरत करूँए और तेरे चेले बअरत नि करदे?”
त्या येळले योहानना शिष्य येशुकडे ईसन त्याले बोलनात, आम्हीन अनं परूशी लोके पुष्कळ उपास करतस पण तुमना शिष्य उपास करतस नही, ह्यानं कारण काय?
15 यीशुए तिना खे बोलेया, “क्या बराती, जदुओ तक लाड़ा तिना साथे ए, तदुओ तक शोग मनाई सको ए? पर सेयो दिन आऊणे, जेबे लाड़ा बरातिया ते लग करेया जाणा, तेस बखते तिना बअरत करना।
मंग येशु त्यासले बोलना, जोपावत वऱ्हाडीसनासंगे नवरदेव शे तोपावत त्यासले भूक्या राहावाई का? तरी असा दिन येतीन की, नवरदेवले त्यासनापाईन लई जातीन, तवय त्या उपास करतीन.
16 नये टाले री टाली, पुराणे टालेया रे कोई नि लगांदा, कऊँकि टाली पुराणे टालेया खे ओर बी कट्ठा करी देओ ई, मतलब-नया टाला पुराणे साथे ओर बी जादा फटी जाओआ।
कोणी नवा कपडानं ठिगळं जुना कपडाले लावतस नही; कारण चांगलाकरता लायेल ठिगळं त्या जुना कपडाले फाडी टाकस अनं छिद्र मोठं करी टाकस.
17 नया अँगूरा रा रस पुराणे खल्लड़ुआ रे कोई नि परदा। कऊँकि एड़ा करने ते खल्लड़ु फटी जाओए और अँगूरा रा रस बारे निकल़ी जाओआ और खल्लड़ु नाश ऊई जाओ। पर जे नया अँगूरा रा रस नये खल्लड़ुआ रे परो तो दोनो बचे रे रओए।”
कोणी नवा द्राक्षरस जुना कापडाघाई बनाडेल थैलीमा ठेवतस नही; ठेवा तर थैली फाटीन द्राक्षरस सांडाई जाई अनी थैलीना नाश व्हस; म्हणीसन नवा द्राक्षरस नवा थैलीमा ठेवतस म्हणजे त्या दोन्ही नीट राहतस.
18 जेबे यीशु इना गल्ला तिना खे बोलणे ई लगी रे थे, तेबे एक अधिकारी तिना गे आया और तिना गे माथा टेकेया और बोलेया, “मेरी बेटी एबु-एबु मरी गी, पर जे तुसे चलो और आपणा आथ राखो तो से जिऊँदी ऊई जाणी।”
येशु त्यानासंगे बोली राहींता तवय दखा, एक अधिकारी ईसन त्याना पाया पडीसन बोलना, “मनी पोर इतलामा मरनी, तरी तुम्हीन ईसन तिना डोकावर आपला हात ठेवा म्हणजे ती जिवत व्हई.”
19 यीशु उठे और आपणे चेलेया लयी की तेस पीछे चली गे।
तवय येशु ऊठना अनं त्याना शिष्यससंगे त्या अधिकारीना मांगे जावाले लागना.
20 तेबे एक जवाणस आयी, तेसा खे बारा साला ते खून बइणे री बमारी थी, से पीछे ते आयी और तेसे यीशुए रे टालेया रा कनारा छूँयां।
मंग, दखा बारा वरीस पाईन रक्तस्रावना आजार व्हयेल एक बाईनी येशुना मांगेन ईसन त्याना कपडाना गोंडाले स्पर्श करा.
21 कऊँकि से आपणे मनो रे बोलो थी, “जे आऊँ तिना रे टाले ई छुँईं लऊँगी, तो ठीक ऊई जाणी।”
कारण ती आपला मनमा बोलनी, की मी त्याना कपडासले जरी हात लावसु तरी बरी व्हसू.
22 यीशुए तेसा खे मुड़ी की बोलेया, “बेटिये! याओ राख, तेरे विश्वासे तूँ बचाईती।” तेबे से जवाणस तेबुई ठीक ऊईगी।
तवय येशु मांगे वळीसन तिले दखीन बोलना, “बाई, धीर धर! तुना ईश्वासनी तुले बरं करेल शे,” अनं ती बाई त्याच घटकाले बरी व्हयनी.
23 जेबे यीशु तेस अधिकारिए रे कअरे पऊँछे, तेबे तिने बांसल़ी बजाणे वाल़े और पीड़ आल्ला-गोल्ला करदे ऊए देखी।
मंग येशु अधिकारीना घरमा जाईन पावा वाजणारासले अनं शोक करनारा लोकसनी गर्दीले दखीसन बोलना,
24 तेबे यीशुए बोलेया, “आटी जाओ, मुन्नी मरी नि रई, पर सऊणे लगी री।” ये सुणी की सेयो तिना रा मजाक लगे ऊड़ाणे।
“वाट सोडा, कारण पोर मरेल नही; ती झोपेल शे!” तवय त्या त्यानी टिंगल करू लागनात.
25 पर जेबे पीड़ तेथा निकयाल़ी ती, तेबे तिने पीतरे जाई की तेसा मुन्निया रा आथ पकड़ेया और से ठीक ऊईगी।
मंग लोकसले बाहेर काढानंतर त्यानी मझार जाईसन त्या पोरना हातले धरं अनी ती लगेच ऊठनी.
26 तेबे ये गल्ल पूरे देशो रे फैली गी।
हाई बातमी देशना त्या प्रांतमा पसरी गयी.
27 जेबे यीशु तेथा ते आगे गए, तेबे दो अन्दे तिना पीछे ये बोली की आक्का लगे पाणे, “ओ दाऊदो री ल्वाद! आसा पाँदे दया कर।”
मंग येशु तठेन जाई राहींता, तवय, दोन आंधया त्यानामांगे जाईसन जोरमा वरडीसन बोलनात, अहो दावीदना पोऱ्या, आमनावर दया कर.
28 जेबे सेयो कअरे पऊँछे, तेबे सेयो दो अन्दे तिना गे आए, तेबे यीशुए तिना खे बोलेया, “क्या तुसा खे विश्वास ए कि आऊँ तुसा खे ठीक करी सकूँआ?” तिने बोलेया, “आ प्रभु।”
तो घरमा गया तवय त्या आंधया त्याना जवय वनात; मंग येशु त्यासले बोलना, मी तुमले बरा करू शकस असा तुमना ईश्वास शे का? त्या त्याले बोलनात, हा प्रभु.
29 तेबे यीशुए तिना रिया आखिया छुँईं की तिना खे बोलेया, “तुसा रे विश्वासो रे मुताबिक तुसा साथे ओ।”
तवय तो त्यासना डोयाले स्पर्श करीसन बोलना, तुमना ईश्वास प्रमाणे तुमले भेटो.
30 और सेयो तेबुई देखणे लगे। यीशुए तिना खे सावधान करदे ऊए बोलेया, “देखो! कोई बी एसा गल्ला खे नि जाणो।”
तवय त्यासले दखावाले लागनं; मंग येशुनी त्यासले बजाडीन सांगं, की, दखा, कोणलेच समजाले नको म्हणीन संभाळा.
31 पर तिने बारे निकल़ी की तिना रा यश सारे देशो रे फैलाई ता।
तवय त्यासनी तठेन जाईसन सर्वा देशभर त्यानी किर्ती गाजाडी.
32 जेबे सेयो बारे लगी रे थे जाणे, तेबे लोक एक गूँगे खे जेसरे दुष्टात्मा थी, यीशुए गे ल्याए।
मंग त्या तठेन जाई राहींतात, दखा, लोके एक मुका भूत लागेल माणुसले त्यानाकडे लई वनात.
33 जेबे यीशुए दुष्टात्मा निकयाल़ी ती, तेबे गूँगा बोलणे लगेया और लोके हैरान ऊई की बोलेया, “इस्राएलो रे एड़ा कदी नि देखेया।”
येशुनी ते भूत काढावर तो मुका बोलु लागना; तवय लोकसमुदाय नवल करीसन बोलनात, इस्त्राएलमा अस कधीच दखामा येल नव्हतं;
34 पर फरीसिये बोलेया, “ये तो दुष्टात्मा रे सरदारो री मतादा ते दुष्टात्मा खे निकयाल़ोआ।”
पण परूशी बोलनात, हाऊ भूतसना राजानी मदत लिसन भूत काढस.
35 यीशु और तिना रे चेले गलील प्रदेशो रे कई नगर और कई गांव रे कूमदे रए और तिना रे प्रार्थना रे कअरो रे उपदेश देंदे रए और परमेशरो रे राज्य रा सुसमाचार प्रचार करदे रए और हर बमारी और कमजोरी दूर करदे रए।
मंग येशु त्यासना सभास्थानमा देवराज्यनी सुवार्ता प्रचार गाजाडत, सर्वा कमजोर अनं रोगीसले बरं करत गावेगाव अनं शहरसमा फिरी राहींता.
36 जेबे तिने पीड़ देखी तो तिना खे लोका पाँदे तरस आया, कऊँकि सेयो तिना पेडा जेड़े, जिना रा कोई रखवाल़ा नि ऊँदा, बेचैन और पटके ऊए रे थे।
तवय लोक समुदायले दखीसन त्याले त्यासनी किव वनी, कारण त्या बिन मेंढपाळना मेंढरंसना मायक किदरेल अनी भटकेल व्हतात.
37 तेबे यीशुए आपणे चेलेया खे बोलेया, “पाक्के रे डोरू तो बऊत ए, पर मजूरदार कम ए।
मंग तो त्याना शिष्यसले बोलना, पिक बराच शे, पण काम करनारा थोडाच शेतस;
38 इजी री खातर डोरूआ रे मालको ते प्रार्थना करो कि सेयो आपणे डोरूआ बडाणे खे मजूरदार पेजो।”
यामुये पिकना मालकनी कापणी कराले काम करनारासले धाडाले पाहिजे म्हणीसन तुम्हीन प्रार्थना करा.