मत्ती 7
1 “दोष मत लगाओ, ताकि तुसा पाँदे बी दोष नि लगाया जाओ।
| لَا تَدِينُوا لِئَلّا تُدَانُوا. | ١ |
2 कऊँकि जिंयाँ तुसे दोष लगाओए, तिंयाँ ई परमेशरो तुसा पाँदे बी दोष लगाणा और जेड़ा बर्ताव तुसे लोका साथे करोए परमेशरो बी तेड़ा ई बर्ताव तुसा साथे करना।
| فَإِنَّكُمْ بِالدَّيْنُونَةِ الَّتِي بِها تَدِينُونَ تُدَانُونَ؛ وَبِالْكَيْلِ الَّذِي بِهِ تَكِيلُونَ يُكَالُ لَكُمْ. | ٢ |
3 “तूँ कऊँ आपणे पाईए री छोटी-छोटी गल़तिया टोल़ेया तांदे आपणिया बड़ी-बड़ी गल़तिया नजर कऊँ नि आँऊदिया?
| لِمَاذَا تُلاحِظُ الْقَشَّةَ فِي عَيْنِ أَخِيكَ، وَلكِنَّكَ لَا تَتَنَبَّهُ إِلَى الْخَشَبَةِ الْكَبِيرَةِ الَّتِي فِي عَيْنِكَ؟ | ٣ |
4 जेबे तांदे आपू दे बड़ी-बड़ी गल़तिया ए, तो तूँ आपणे पाईए खे किंयाँ बोली सकेया, ‘तूँ गल़त ए?’
| أَوْ كَيْفَ تَقُولُ لأَخِيكَ: دَعْنِي أُخْرِجُ الْقَشَّةَ مِنْ عَيْنِكَ، وَهَا هِيَ الْخَشَبَةُ فِي عَيْنِكَ أَنْتَ! | ٤ |
5 ओ कपटी! पईले आपणी बड़ी-बड़ी गल़तिया देख, तेबेई तो तूँ आपणे पाईए री गल़तिया ठीक-टंगो रे देखी की निकयाल़ी सकेया।
| يَا مُنَافِقَ! أَخْرِجْ أَوَّلاً الْخَشَبَةَ مِنْ عَيْنِكَ، وَعِنْدَئِذٍ تُبْصِرُ جَيِّداً لِتُخْرِجَ الْقَشَّةَ مِنْ عَيْنِ أَخِيكَ. | ٥ |
6 “पवित्र चीज कुत्तेया खे नि देओ और आपणे मोती सूंअरो रे आगे नि सेटो, एड़ा नि ओ कि सेयो तिना खे आपणे पैरा निठे केसी देयो और ताखे खाणे पड़ो।
| لَا تُعْطُوا الْمُقَدَّسَاتِ لِلْكِلابِ، وَلا تَطْرَحُوا جَوَاهِرَكُمْ أَمَامَ الْخَنَازِيرِ، لِكَيْ لَا تَدُوسَهَا بِأَرْجُلِهَا وَتَنْقَلِبَ عَلَيْكُمْ فَتُمَزِّقَكُمْ. | ٦ |
7 “तुसा री जो बी जरूरत ए से परमेशरो ते माँगो और परमेशरो ते पाणे री उम्मीद बी राखो।
| اِسْأَلُوا، تُعْطَوْا. اُطْلُبُوا، تَجِدُوا. اِقْرَعُوا، يُفْتَحْ لَكُمْ. | ٧ |
8 कऊँकि जो कोई माँगोआ तेसखे मिलोआ। जो टोल़ोआ, से पाओआ। जो खटखटाओआ तेसखे खोलेया जाओआ।
| فَكُلُّ مَنْ يَسْأَلْ، يَنَلْ؛ وَمَنْ يَطْلُبْ، يَجِدْ؛ وَمَنْ يَقْرَعْ، يُفْتَحْ لَهُ. | ٨ |
9 तुसा बीचा ते कुण एड़ा मांणू ए कि तेसरा पाऊ तेसते रोटी मांगोगा और से तेसखे पात्थर देओ?
| وَإلَّا، فَأَيُّ إِنْسَانٍ مِنْكُمْ يَطْلُبُ مِنْهُ ابْنُهُ خُبْزاً، فَيُعْطِيهِ حَجَراً، | ٩ |
10 या मछली माँगो और तेसखे साप देओ?
| أَوْ سَمَكَةً، فَيُعْطِيهِ حَيَّةً؟ | ١٠ |
11 तो तेबे तुसे बुरे ऊई की आपणे बच्चेया खे खरी चीजा देणा जाणोए, तो तुसा रे स्वर्गिय पिते आपणे मांगणे वाल़ेया खे अच्छी चीजा कऊँ नि देणियां?
| فَإِنْ كُنْتُمْ وَأَنْتُمْ أَشْرَارٌ، تَعْرِفُونَ أَنْ تُعْطُوا أَوْلادَكُمْ عَطَايَا جَيِّدَةً، فَكَمْ بِالأَوْلَى جِدّاً يُعْطِي أَبُوكُمُ السَّمَاوِيُّ عَطَايَا جَيِّدَةً لِلَّذِينَ يَطْلُبُونَ مِنْهُ؟ | ١١ |
12 इजी बजअ ते जो कुछ तुसे चाओए कि मांणू तुसा साथे करो, तुसे बी तिना साथे तेड़ा ई करो, कऊँकि मूसे रा बिधान और भविष्यबक्तेया री येई शिक्षा ए।
| إِذَنْ، كُلُّ مَا تُرِيدُونَ أَنْ يُعَامِلَكُمُ النَّاسُ بِهِ، فَعَامِلُوهُمْ أَنْتُمْ بِهِ أَيْضاً: هَذِهِ خُلاصَةُ تَعْلِيمِ الشَّرِيعَةِ وَالأَنْبِيَاءِ. | ١٢ |
13 “स्वर्गो रे परमेशरो तक पऊँछणे री बाट बऊत कठण ए। पर एते बाटा रिये तुसा चलणा ईए। एक और चौड़ी बाट ए जिदे जादातर लोक चलणा पसंद करोए, से बाट नरको खे जाओई और लोक तिदे मरी जाणे। (questioned)
| اُدْخُلُوا مِنَ الْبَابِ الضَّيِّقِ! فَإِنَّ الْبَابَ الْمُؤَدِّيَ إِلَى الْهَلاكِ وَاسِعٌ وَطَرِيقَهُ رَحْبٌ؛ وَكَثِيرُونَ هُمُ الَّذِينَ يَدْخُلُونَ مِنْهُ. | ١٣ |
14 कऊँकि संगड़ा ए से फाटक और कठण ए से बाट, जो अनन्त जिन्दगिया खे पऊँछाओई और सेयो थोड़े ईए, जिना खे से मिलोई।
| مَا أَضْيَقَ الْبَابَ وَأَصْعَبَ الطَّرِيقَ الْمُؤَدِّيَ إِلَى الْحَيَاةِ! وَقَلِيلُونَ هُمُ الَّذِينَ يَهْتَدُونَ إِلَيْهِ. | ١٤ |
15 “चूठे भविष्यबक्तेया ते सावधान रओ, जो पेडा रे पेषो रे तुसा गे आओए, पर पीतरो ते सेयो फाड़ने वाल़े भेड़िए ओए।
| اِحْذَرُوا الأَنْبِيَاءَ الدَّجَّالِينَ الَّذِينَ يَأْتُونَ إِلَيْكُمْ لابِسِينَ ثِيَابَ الْحُمْلانِ، وَلَكِنَّهُمْ مِنَ الدَّاخِلِ ذِئَابٌ خَاطِفَةٌ! | ١٥ |
16 तिना रे बुरे कामो ते तुसा सेयो पछयाणी लणे, क्या जाड़ो रे अँगूर और कांडेया ते दाऊगल़े तोड़े जाओए?
| مِنْ ثِمَارِهِمْ تَعْرِفُونَهُمْ. هَلْ يُجْنَى مِنَ الشَّوْكِ عِنَبٌ، أَوْ مِنَ الْعُلَّيْقِ تِينٌ؟ | ١٦ |
17 तिंयाँ ई हर एक अच्छा डाल़ अच्छा फल ल्याओआ और नकम्मा डाल़ बुरा फल।
| هَكَذَا، كُلُّ شَجَرَةٍ جَيِّدَةٍ تُثْمِرُ ثَمَراً جَيِّداً. أَمَّا الشَّجَرَةُ الرَّدِيئَةُ، فَإِنَّهَا تُثْمِرُ ثَمَراً رَدِيئاً. | ١٧ |
18 अच्छा डाल़ बुरा फल नि ल्याई सकदा और ना नकम्मा डाल़ अच्छा फल ल्याई सकदा।
| لَا يُمْكِنُ أَنْ تُثْمِرَ الشَّجَرَةُ الْجَيِّدَةُ ثَمَراً رَدِيئاً، وَلا الشَّجَرَةُ الرَّدِيئَةُ ثَمَراً جَيِّداً. | ١٨ |
19 जिंयाँ जो-जो डाल़ अच्छा फल नि ल्याऊँदे, सेयो बाडे जाओए और आगी बीचे सेटे जाओए। तिंयाँ ई चूठे भविष्यवक्ता बी नरको री आगी रे सेटे जाणे। (questioned)
| وَكُلُّ شَجَرَةٍ لَا تُثْمِرُ ثَمَراً جَيِّداً، تُقْطَعُ وَتُطْرَحُ فِي النَّارِ. | ١٩ |
20 ईंयां तिना रे कामो ते तुसा सेयो पछयाणी लणे।
| إِذَنْ مِنْ ثِمَارِهِمْ تَعْرِفُونَهُمْ. | ٢٠ |
21 “जो माखे, ‘ओ प्रभु, ओ प्रभु’ बोलोआ, तिना बीचा ते हर एक स्वर्गो रे राज्य रे नि जाणा, पर सेई, जो-जो मेरे स्वर्गिय पिते री इच्छा पाँदे चलोआ।
| لَيْسَ كُلُّ مَنْ يَقُولُ لِي: يَا رَبُّ، يَا رَبُّ! يَدْخُلُ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ، بَلْ مَنْ يَعْمَلُ بِإِرَادَةِ أَبِي الَّذِي فِي السَّمَاوَاتِ. | ٢١ |
22 न्याय रे तेस दिने बऊत मांणूआ माखे बोलणा, ‘ओ प्रभु, ओ प्रभु, क्या आसे तेरे नाओं ते भविष्यबाणी नि कित्ती, और तेरे नाओं ते दुष्टात्मा नि निकयाल़िया, और तेरे नाओं ते बऊत सामर्था रे काम नि कित्ते?’
| فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ سَيَقُولُ لِي كَثِيرُونَ: يَا رَبُّ، يَا رَبُّ، أَلَيْسَ بِاسْمِكَ تَنَبَّأْنَا، وَبِاسْمِكَ طَرَدْنَا الشَّيَاطِينَ، وَبِاسْمِكَ عَمِلْنَا مُعْجِزَاتٍ كَثِيرَةً؟ | ٢٢ |
23 तेबे मां तिना खे खुली की बोली देणा, ‘आऊँ तो तुसा खे कदी नि जाणदा। ओ कुकर्म करने वाल़ेयो, मांगा गे ते चली जाओ।’
| وَلَكِنِّي عِنْدَئِذٍ أُصَرِّحُ لَهُمْ: إِنِّي لَمْ أَعْرِفْكُمْ قَطُّ! ابْتَعِدُوا عَنِّي يَا فَاعِلِي الإِثْمِ! | ٢٣ |
24 “इजी री खातर जो कोई मेरिया गल्ला सुणी की तिना खे मानोआ, से तेस अक्लमंद मांणूए जेड़ा ऊणा, जिने आपणा कअर चट्टानी पाँदे बणाया।
| فَأَيُّ مَنْ يَسْمَعُ أَقْوَالِي هَذِهِ وَيَعْمَلُ بِها، أُشَبِّهُهُ بِرَجُلٍ حَكِيمٍ بَنَى بَيْتَهُ عَلَى الصَّخْرِ، | ٢٤ |
25 तेबे बरखा उईया, बाढ़ा आईया और तूफान चले, और तेस कअरो रे टकराए, पर से कअर नि टल़ेया, कऊँकि तिजी री निऊँ चट्टानी पाँदे थी बणाई री।
| فَنَزَلَتِ الأَمْطَارُ، وَجَرَتِ السُّيُولُ، وَهَبَّتِ الْعَوَاصِفُ، فَضَرَبَتْ ذَلِكَ الْبَيْتَ، فَلَمْ يَسْقُطْ لأَنَّهُ مُؤَسَّسٌ عَلَى الصَّخْرِ. | ٢٥ |
26 पर जो कोई मेरी इना गल्ला तो सुणोआ, पर मानदा नि, से तेस मूर्ख मांणूए जेड़ा ऊणा, जिने आपणा कअर बालूए पाँदे बणाया।
| وَأَيُّ مَنْ يَسْمَعُ أَقْوَالِي هَذِهِ وَلا يَعْمَلُ بِها، يُشَبَّهُ بِرَجُلٍ غَبِيٍّ بَنَى بَيْتَهُ عَلَى الرَّمْلِ، | ٢٦ |
27 जेबे बरखा ऊईया, बाढ़ा आईया, तूफान चले और तेस कअरो साथे टकराए और से कअर तेबुई टल़ीगा और सत्यानाश ऊईगा।”
| فَنَزَلَتْ الأَمْطَارُ، وَجَرَتْ السُّيُولُ، وَهَبَّتِ الْعَوَاصِفُ، فَضَرَبَتْ ذَلِكَ الْبَيْتَ، فَسَقَطَ، وَكَانَ سُقُوطُهُ عَظِيماً». | ٢٧ |
28 जेबे यीशु इना गल्ला करी चुके, तो एड़ा ऊआ कि जो तेती पीड़ थी, से हैरान उईगी।
| وَلَمَّا أَنْهَى يَسُوعُ هَذَا الْكَلامَ، ذُهِلَتِ الْجُمُوعُ مِنْ تَعْلِيمِهِ، | ٢٨ |
29 कऊँकि सेयो तिना शास्त्रिया जेड़े नि, पर अक्को साथे उपदेश देयो थे।
| لأَنَّهُ كَانَ يُعَلِّمُهُمْ كَصَاحِبِ سُلْطَانٍ، وَلَيْسَ مِثْلَ كَتَبَتِهِمْ. | ٢٩ |
